Definicja nowego odsunięcia

Po kliknięciu ikony w oknie dialogowym Odsunięcia na ekranie pojawia się okno umożliwiające definiowanie nowego typu odsunięć.

Okno dialogowe Nowe odsunięcie składa się z dwóch kart:

• Bezwzględne
• Względne

W karcie Bezwzględne wartość odsunięcia jest definiowana poprzez podanie wartości odsunięcia w kierunku wybranych osi. Wartość odsunięcia zdefiniowanego w taki sposób nie zmienia się bez względu na to, jaką operację wykonuje się na elementach, na których odsunięcie zostało nadane.

Na karcie Względne wartość odsunięcia jest określona w stosunku do innych istniejących obiektów. Podstawową cechą tego typu odsunięcia jest automatyczne dopasowanie obiektu do obiektów istniejących. (Dopasowanie długości wybranego obiektu do innych zdefiniowanych obiektów, czyli zwiększanie lub zmniejszanie długości, jak również zmiana położenia jednego obiektu względem innego).

Uwaga: Podczas wykonywania dowolnej operacji na elementach, do których odnosi się odsunięcie względne (np. zmiana wymiaru słupa, do którego dochodzi belka z przypisanym odsunięciem względnym), wartość odsunięcia będzie się zmieniała w taki sposób, aby elementy zostały do siebie dopasowane.

Różnicę pomiędzy działaniem odsunięcia ‘ręcznego’ (zdefiniowanego na karcie Bezwzględne) i odsunięcia ‘automatycznego’ (zdefiniowanego na karcie Względne) pokazano na dwóch przykładach:

Przykład 1

Zmiana przekroju słupa, do którego dochodzi belka

• Odsunięcie bezwzględne (ręczne)

  Po zdefiniowaniu geometrii połączenia belki ze słupem utworzone zostało odsunięcie równe połowie wysokości przekroju słupa.

  

  Po zmianie przekroju słupa odsunięcie nie zostanie zaktualizowane; nadal wartością odsunięcia będzie połowa wysokości poprzedniego przekroju.

  
• Odsunięcie względne (automatyczne)

  Po zdefiniowaniu geometrii połączenia belki ze słupem utworzone zostało odsunięcie równe połowie wysokości przekroju słupa.

  

  Po zmianie przekroju słupa odsunięcie zostanie zaktualizowane do nowego przekroju słupa (elementy dopasują się).

  

Przykład 2

Zmiana położenia obiektu względem wybranego obiektu

• Odsunięcie bezwzględne (ręczne)

  Połączenie belka—belka.

  

  Po zmianie przekroju belki odsunięcie nie zostanie zaktualizowane; wartość odsunięcia nie zmieni się.

  
• Odsunięcie względne (automatyczne)

  Połączenie belka—belka.

  

  Po zmianie przekroju belki odsunięcie zostanie zaktualizowane do nowego przekroju drugiej belki (elementy dopasują się).

  

Opis karty Bezwzględne

• Wpisać nazwę w polu Etykieta i wartości odsunięcia na początku i końcu pręta:

  UX — początek, UX — koniec, UY — początek, UY — koniec, UZ — początek i UZ — koniec.

• W polu Układ współrzędnych można wybrać następujące układy współrzędnych:
  • Lokalny — po wybraniu tej opcji wartości odsunięć podawane będą w lokalnym układzie współrzędnych pręta.
  • Globalny — po wybraniu tej opcji wartości odsunięć podawane będą w globalnym układzie współrzędnych.
  • Lokalny — przesunięty układ współrzędnych (po wybraniu tej opcji wartości odsunięć podawane będą w układzie związanym z lokalnym układem pręta przesuniętego).
    Uwaga: Odsunięcie względne nie może być definiowane w układzie globalnym.
• W dolnej części okna dialogowego podawana jest informacja dotycząca wartości odsunięć względnych (odsunięć zdefiniowanych na karcie Względne).

Patrz również:

Definicja odsunięcia w układzie lokalnym/globalnym

Karta Względne składa się z dwóch części: Przekrój poprzeczny i Długość pręta.

• W części dotyczącej przekroju poprzecznego znajdują się przyciski:
  • Położenie przekroju

    Jest to możliwość automatycznej definicji odsunięcia dla prętów konstrukcji; odsunięcie określane jest za pomocą przesunięcia osi pręta do skrajnych wymiarów przekroju (wyłącznie). Definicja automatycznego odsunięcia dokonywana jest w oknie dialogowym Pozycja względem przekroju, które otwiera się po naciśnięciu przycisku Położenie przekroju.

    Poniżej przycisku pozycji przekroju są wyświetlane informacje dotyczące przesunięcia przekroju względem osi (vz,vpz,vy,vpy,0).

  • Odsunięcie osi

    Jest to możliwość automatycznej definicji odsunięcia dla prętów konstrukcji; odsunięcie określane jest poprzez wskazanie obiektu, do którego będzie się dodatkowo odnosiło; obiektem tym może być zarówno pręt, jak i panel zdefiniowany w konstrukcji. Definicja tego typu odsunięcia dokonywana jest w oknie dialogowym Położenie osi względem przekroju, które otwiera się po naciśnięciu przycisku Odsunięcie osi.

    Dla tego typu odsunięcia należy podać numer obiektu odniesienia; numer obiektu (pręta lub panelu) można wpisać w polu edycyjnym lub graficznie wskazać wybrany obiekt.

    Poniżej tego przycisku są wyświetlane informacje dotyczące obiektu odniesienia (przekrój) i wartość odsunięcia: vy, vpy, vz, vpz, 0.

• Długość elementu

  Długość pręta obejmuje dwie listy wyboru. Pierwsza lista odnosi się do początku pręta, natomiast druga — do jego końca. Lista zawiera pozycje: w osi, skrócenie oraz wydłużenie pręta.

Uwagi dotyczące działania odsunięcia względnego:

• Skrócenie/wydłużenie

  Odsunięcie względne (wydłużenie/skrócenie) jest obliczane automatycznie; jego wartość jest równa największemu wymiarowi poprzecznemu ze wszystkich elementów dochodzących do danego węzła. W przypadku elementu ustawionego pod kątem rozpatrywany jest rzut wymiarów na oś X elementu dochodzącego i do niego ten element jest skracany/wydłużany.

  
• Przekrój poprzeczny

  Podobnie jak w przypadku przesunięcia przekroju względem osi, określany jest punkt na obiekcie odniesienia, z którym będzie związana oś elementu odsunięcia. Odsunięcie to jest przeznaczone dla typowych przypadków (np. oparcie płatwi na ryglu).

  Uwaga: Działanie poprzecznego odsunięcia względnego na prętach obróconych o kąt gamma może nie działać prawidłowo. Poprawne działanie tej opcji jest możliwe jedynie przy zachowaniu zgodności osi obydwu elementów, względem których nadawane będzie odsunięcie (np. oś Z lokalnego układu współrzędnych pierwszego elementu z osią Z lokalnego układu współrzędnych drugiego elementu).
  Uwaga: Nadanie jednego typu odsunięcia na kilka obiektów powoduje, że ewentualne zmiany wartości odsunięcia będą się wiązały ze zmianami wymiaru obiektu wskazanego jako obiekt odniesienia.