Podpora sztywna

Po wybraniu karty Sztywne w oknie Definicja podpory na ekranie pojawia się przedstawione poniżej okno dialogowe.

Aby zdefiniować podporę sztywną:

1. Wprowadź nazwę dla etykiety podpory.
2. Wybierz zablokowane kierunki (zablokowane stopnie swobody) w węźle:
   • UX
   • UY
   • UZ
   • RX
   • RY
   • RZ

Podpora liniowa i powierzchniowa może być definiowana w globalnym lub lokalnym (zgodnym z układem panelu lub krawędzi) układzie współrzędnych. Definicja podpór w układzie lokalnym nie ma zastosowania dla podpór węzłowych. Dodatkowo dla każdego kierunku może zostać zdefiniowane odrywanie podpory.

• Żaden — odrywanie nie będzie miało miejsca
• + — odrywanie będzie w kierunku zgodnym z kierunkiem osi (np. UX+)
• — — odrywanie będzie w kierunku przeciwnym do kierunku osi (np. UZ—)

Uwaga: Gdy dla podpory określone jest podniesienie (np. podniesienie na podstawie orientacji osi Z, czyli UZ+), można także określić bazowy współczynnik sprężystości KZ dla każdej podpory. Należy pamiętać, że bazowy współczynnik sprężystości jest określany tylko dla orientacji przeciwnej do zdefiniowanej dla podniesienia (dla UZ-). Zobacz następujące tematy:

W prawym dolnym rogu okna przedstawiany jest schematyczny rysunek definiowanej podpory. Pod rysunkiem znajduje się przycisk Kierunek; jego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Kierunek podpory, w którym zdefiniowany może zostać kierunek lokalnej osi x podpory (poprzez skierowanie go do punktu, węzła lub obrócenie podpory względem dowolnej osi globalnego układu współrzędnych). Po naciśnięciu przycisku Dodaj zdefiniowana podpora zostanie dopisana do aktywnej listy podpór.

Naciśnięcie przycisku Zastosuj powoduje dodanie podpory do listy aktywnych podpór.

Naciśnięcie przycisku Zaawansowane, który jest dostępny dla podpór węzłowych i liniowych (dla podpór powierzchniowych nie jest dostępny), powoduje otwarcie nowego okna dialogowego Definicja podpory — zaawansowane.