Użyj okna dialogowego Definicja pręta – Parametry, aby zdefiniować parametry typu pręta dla nowozelandzkiej normy stalowej AS 4100 — 1998 Rec:2016. Otwórz okno dialogowe w jeden z poniższych sposobów: klikając ikonę Nowa definicja prętu stalowego w oknie dialogowym Typ pręta lub klikając przycisk Parametry w oknie dialogowym Definicje.
Pole Typ pręta wyświetla nazwę wybranego typu pręta (można wprowadzić dowolną nazwę typu). Pola Wyboczenie (oś Y), Wyboczenie (oś Z) lub napinacz wyboczenie pola są używane do określenia elementu dla odpowiedniej płaszczyzny. Istnieją dwa sposoby podania tej długości:
- po wybraniu opcji Rzeczywista, wartość wprowadzona jest interpretowana jako długość pręta
- po wybraniu opcji Współczynnik, wartość wprowadzona jest interpretowana jako współczynnik, przez który należy pomnożyć wartość rzeczywistą długości pręta aby uzyskać wymagane wartości. Np. wpisanie wartości 0.25 oznacza, że odpowiednia długość jest równa 1/4 długości rzeczywistej.
Drugi sposób pozwala wygodnie zdefiniować jednocześnie kilka prętów, których wartości rzeczywiste długości różnią się, podczas gdy na przykład dodatkowe podpory są rozmieszczone równomiernie. Jeśli ustawione parametry mają być zachowane jako kategoria takie wprowadzanie długości jest konieczne. Wpisanie wartości 1.0 gwarantuje, że każdy pręt definiowany przy pomocy kategorii jako Ly będzie miał przyjętą swoją rzeczywistą długość.
Pole Współczynnik długości wyboczenia jest używane do określania współczynników długości wyboczenia pręta w kierunku x, y i z (key, kez i kex — wyboczenie skręcające). W odpowiednie pola wpisywana jest automatycznie rzeczywista długość pręta (ew. suma długości prętów składowych). Dla wyboczenia skręcającego, używana jest długość jest używany określona w sekcji 8.4.4.1 normy.
Współczynnik długości wyboczeniowej zależy od warunków podparcia końcowych węzłów pręta w płaszczyźnie wyboczenia. Długość wyboczeniową pręta można również określić w oknie dialogowym Schematy wyboczeniowe, które można otworzyć klikając ikonę schematycznie przedstawiającą wybrany typ modelu wyboczeniowego pręta. Znajdują się tam typowe schematy podparcia pręta; po wyborze jednego z nich wartość współczynnika będzie przyjęta lub obliczona automatycznie.
Ikony w oknie dialogowym są podzielone na dwie grupy: pierwsza grupa zawiera typowe (normowe) sposoby podparcia pręta i odpowiadające im wartości współczynników wyboczeniowych, natomiast druga zawiera ikony do obliczania współczynnika wyboczenia dla słupów ram wielokondygnacyjnych.
Dodatkowo, współczynniki rozkładu momentu zginającego BETA są dostępne dla wyboczenia w kierunkach X, Y i Z. Są one używane do obliczania odpowiednich oporów zginania podczas sprawdzania stabilność pręta jako całości, jak określono w sekcji 8.4. Kliknij odpowiednią ikonę, aby otworzyć okno dialogowe Współczynnik beta,m, w którym można wybrać jeden z sześciu przypadków:
- Pierwsze trzy mogą być używane w sytuacji, gdy, w oparciu o normę, powinny zostać użyte stałe wartości (—1,1)
- Pozostałe 3 umożliwiają automatyczne obliczanie współczynnika beta,m w oparciu o konfigurację momentów wyboczenia punktów końcowych i środkowych składnika (segmentu).
Stała przekroju pręta jest używana, aby wybrać stałą przekroju pręta alfa,b, która określa współczynnik wyboczenia. Wartość stałej przekroju pręta może być wybrana automatycznie, w zależności od typu przekroju i klasy.
Pole Parametry wyboczenia bocznego umożliwia wybranie opcji używanych podczas weryfikacji bocznego wyboczenia pręta: wartości parametrów Lb i Cb. Kliknij Górny kołnierz lub Dolny kołnierz, aby otworzyć okna dialogowe w celu zdefiniowania wartości tych parametrów.
Wartość współczynnika wyboczenia bocznego Cb zostanie przyjęta według wytycznych zawartych w sekcji F1. Wybór środkowej ikony oznacza, że wartość Cb jest obliczana wg wzoru F1—1 normy.
Jeśli wybrana jest opcja wyboczenia bocznego, przeprowadzona zostanie weryfikacja wyboczenia bocznego podczas obliczeń normowych dla prętów stalowych.
Obliczenia zwichrzeniowe wymagają podania dla pręta odległości przekrojów zabezpieczonych przed skręceniem — tzw. długości zwichrzeniowej. Z uwagi na możliwość mocowania osobno półki górnej lub dolnej oraz występowania w różnych przypadkach obciążeniowych naprężeń ściskających w górnej lub dolnej półce rozróżnia się dwie długości zwichrzeniowe. W oknie dialogowym podawane są wartości współczynnika, przez który należy pomnożyć bazową długość pręta, aby otrzymać długość zwichrzeniową. Program Robot przyjmuje długość 1 jako długość bazową. Wartość współczynnika można wpisać bezpośrednio lub wybrać ikonę z typowym przypadkiem zamocowań, dla którego współczynnik zostanie dobrany automatycznie.
W dolnej części okna dialogowego znajduje się lista wyboru Naprężenia szczątkowe. Opcje na tej liście określają sposób zmniejszenie naprężenia szczątkowego w przekrojach poprzecznych analizowanych elementów.
Po naciśnięciu przycisku Więcej na ekranie pojawia się dodatkowe okno dialogowe, w którym zdefiniowane mogą zostać parametry typu pręta określone w normie.
Po naciśnięciu przycisku Użytkowanie na ekranie pojawia się dodatkowe okno dialogowe, w którym zdefiniowane mogą zostać parametry typu pręta (przemieszczenia graniczne, wstępne ugięcia).
Naciśnięcie przycisku Zapisz powoduje dodanie typu pręta o zdefiniowanej nazwie i określonych parametrach do listy wcześniej zdefiniowanych typów pręta stalowego.