Po naciśnięciu przycisku Dodaj lub Modyfikuj w oknie dialogowym Schematy obciążeń otwierane jest okno dialogowe Definicja powierzchni wpływu.
Powierzchnie wpływu definiowane są analogicznie jak linie wpływu w przypadku analizy obciążeń ruchomych. Różnica polega jedynie na tym, że użytkownik definiuje funkcję i nadaje jej nazwę.
Zarówno linia jak i powierzchnia wpływu jest wykresem zależności pewnej wielkości wynikowej (np. siły lub przemieszczenia) od położenia siły jednostkowej. Wartość linii wpływu w danym punkcie jest równa wartości wybranej wielkości wynikowej przy położeniu siły jednostkowej w tym punkcie.
Powierzchnie wpływu w programie Robot tworzone są przy pomocy metody statycznej. Oznacza to, że powstają one przez przyłożenie jednostkowej siły skupionej w kolejnych punktach. Po rozwiązaniu wszystkich przypadków jednostkowych tworzona jest powierzchnia wpływu pobierająca wyniki z kolejnych przypadków. Posługując się powierzchniami wpływu należy pamiętać o dwóch ważnych zagadnieniach, związanych z metodą ich tworzenia:
- Dokładność odwzorowania powierzchni wpływu zależy od gęstości podziału powierzchni zdefiniowanej jako płyta mostowa. Siły jednostkowe, służące do budowania powierzchni wpływu, przykładane są w węzłach siatki podziału tej powierzchni. Definicja gęstości podziału siatki przeprowadzana jest w taki sam sposób jak dla siatek elementów skończonych za pomocą opcji Narzędzia > Preferencje zadania > Opcje siatkowania. Opcja ta dostępna jest także po podświetleniu konturu powierzchni i wybraniu opcji Właściwości obiektu znajdującej się w menu kontekstowym.
- Powierzchnie wpływu generowane są dla obciążenia jednostkowego, które działa na kierunku osi Z (zwrot: minus Z). Wartości powierzchni wpływu są generowane ze znakami zgodnymi z wynikami tego obciążenia. Dla niektórych wielkości, na przykład przemieszczeń lub momentów podporowych, maksymalne wartości na powierzchni wpływu mogą być ujemne. Mając to na uwadze należy wybrać, która z części powierzchni wpływu, dodatnia lub ujemna, będzie dociążająca, a która odciążająca.
Funkcja jest definiowana po zaznaczeniu jednej (i tylko jednej) wartości wynikowej na dowolnej z kart oraz po wybraniu elementu albo węzła. Dla konstrukcji prętowych dostępne jest także pole Pozycja pozwalającej na określenie współrzędnej relatywnej na pręcie dla której zapisywane są wyniki. Dla elementów powierzchniowych wartości sił i naprężeń odczytywane są w środkach elementów.
Jeżeli użytkownik nie poda nazwy funkcji, to nazwa tworzona jest automatycznie w następujący sposób: (nazwa_wielkości_wynikowej)_(rodzaj_wielkości)_(numer_elementu_lub_węzła)/(pozycja_na_pręcie), np. Przemieszczenia_UX_1/0.5.
Jeżeli nie zostanie wybrana żadna z wartości dostępnych w powyższym oknie dialogowym lub brak jest nazwy powierzchni wpływu, to taka funkcja nie może zostać zdefiniowana.
Naciśnięcie przycisku Zastosuj kończy definicję powierzchni wpływu i dopisuje ją do listy powierzchni wpływu.
W oknie dialogowym Powierzchnie wpływu — definicja wybrane mogą zostać następujące wielkości wynikowe na kolejnych kartach:
- NTM (siły, momenty, odpór podłoża sprężystego, przemieszczenia)
- Węzły (przemieszczenia, reakcje)
- Szczegółowe (wyniki dla elementów powierzchniowych z wyborem kierunku układu lokalnego)
- Ekstremalne (wyniki dla elementów powierzchniowych w układzie głównym)
- Złożone (wyniki dla elementów powierzchniowych złożone według hipotezy von Misesa)