- IBC 2009 (IBC 2012), IBC 2000 (IBC 2006).
- UBC 97.
- Kanadyjska norma NBC 2005, NBC 2010.
- Indyjska norma IS: 1893 — 2002.
- Australijska norma AS 1170.4.
- Nowozelandzka norma NZS 1170.5:2004.
Użyj tego okna dialogowego, aby uwzględnić siły ścinania podstawy: oblicz wartość tej siły zgodnie z przewidywaniami normy sejsmicznej (opcja Wartość automatyczna ) lub podaj ją (opcja Wartość użytkownika).
Obciążenie sejsmiczne generowane zgodnie z procedurą spektrum odpowiedzi (Response Spectrum Procedure) nie powinno być większe niż obciążenie obliczone za pomocą uproszczonej metody (Equivalent Lateral Force) jako bazowa siła ścinająca. Z tego powodu pseudostatyczne siły sejsmiczne generowane w programie Robot są skalowane w ten sposób, że suma reakcji dla głównego kierunku sejsmicznego jest równa bazowej sile ścinającej.
Przykład: Obliczenia sejsmicznego ścinania bazowego zgodnie z amerykańską normą IBC 2009 / IBC 2012.
W analizie sejsmicznej, zgodnie z normą USA IBC 2009/IBC 2012, ścinanie bazowe na skutek aktywności sejsmicznej V jest obliczane według normy ASCE 7—05 (rozdział 12.8) w dwóch kierunkach poziomych przy użyciu okresu podstawowego Ta. Siły wewnętrzne są mnożone przez 0,85 V /Vt, gdy modalne ścinanie bazowe Vt wykazuje wartość poniżej 85 procent obliczonego ścinania podstawy V przy zastosowaniu procedury równoważnej siły ścinającej.
Za pomocą procedury równoważnej siły ścinającej ścinanie bazowe jest obliczane jako:
V = CSW
gdzie:
W — efektywny ciężar sejsmiczny w analizie modalnej
CS — współczynnik odpowiedzi sejsmicznej obliczony jako:
Współczynnik odpowiedzi sejsmicznej musi spełniać następujące warunki:
0.01 ≤ CS ≤ CMAXS
gdzie:
Dodatkowo dla konstrukcji znajdujących się w miejscu, w którym S1≥ 0,6g:
Więcej informacji dotyczących oznaczeń w powyższych formułach znajduje się w rozdziale Parametry analizy sejsmicznej (IBC 2009/IBC 2012).