Tłoczenie

Opcja służy do tworzenia prostych elementów powierzchniowych lub bryłowych poprzez ciągnięcie zdefiniowanych wcześniej obiektów dwuwymiarowych. Opcja dostępna jest przy użyciu jednej z metod:

Uwaga: Opcja jest dostępna tylko dla dwóch typów konstrukcji: płyty i powłoki.

Po wybraniu tej opcji na ekranie pojawia się pokazane poniżej okno. Istnieją dwa sposoby definiowania operacji ciągnięcia obiektu dwuwymiarowego. Pierwszym jest podanie wektora o trzech współrzędnych określającego kierunek i długość ciągnięcia. Drugim sposobem definiowania operacji wyciągania jest metoda poprzez podanie osi globalnego układu współrzędnych, która określi kierunek wyciągania obiektu i długości ciągnięcia obiektu.

Pozostałe parametry wyciągnięcia są wspólne dla obu metod:

Liczba podziałów — pole umożliwiające podanie liczby podziałów podczas definicji ciągnięcia obiektu.

Góra — włączenie tej opcji powoduje, że w trakcie wyciągania obiektu tworzona będzie również ścianka obiektu będąca jego przykryciem.

Dno — włączenie tej opcji powoduje, że w trakcie wyciągania obiektu tworzona będzie również ścianka obiektu będąca jego dnem.

Bryła — włączenie tej opcji powoduje, że w trakcie wyciągania obiektu tworzona będzie konstrukcja objętościowa (bryła). Opcja dostępna dla konstrukcji objętościowych.

Pole, w którym podany może zostać współczynnik skali (domyślna wartość jest równa 1.0, tzn. nie uwzględnia się żadnego skalowania obiektu wyciąganego). Wartość skali większa od 1,0 oznacza, że obiekt będzie powiększany, natomiast wartość mniejsza od 1,0, że będzie pomniejszany.

Nowy obiekt — Jeżeli ta opcji jest włączona, to obiektowi wyciąganemu nadawany będzie nowy numer.

Uwaga: Jeżeli obiekt, na którym przeprowadzona została operacja Wyciąganie wzdłuż polilinii, ma zostać zmodyfikowany, to należy zwrócić uwagę na fakt, że mogą ulec zmianie parametry operacji Wyciąganie wzdłuż polilinii (np. parametry wektorów wyciagnięcia). Zaleca się w takiej sytuacji sprawdzenie tych parametrów i ich przywrócenie do pierwotnego poprawnego stanu.

Aby przeprowadzić operację wyciągania metodą definicji wektora, należy:

  1. Mieć zdefiniowany obiekt dwuwymiarowy np. prostokąt (patrz rysunek poniżej)
  2. Wybierz obiekt.
  3. Otworzyć okno dialogowe Wyciąganie.
  4. Zdefiniuj parametry dla wyciągania obiektu. Dla zdefiniowanego prostokąta przyjmiemy następujące parametry: wyciąganie na podstawie zdefiniowanego wektora (0,10,0), liczba podziałów równa 10, wyłączone opcje przykrycie i dno, skala równa 0.5, wyłączona opcja nowy obiekt.
  5. Nacisnąć przycisk Zastosuj, aby dokonać operacji wyciągania dla zdefiniowanego prostokąta. Efektem operacji jest obiekt przedstawiony na poniższym rysunku.