Podpora sprężysta

Po wybraniu karty Sprężyste w oknie Definicja podpory na ekranie pojawia się przedstawione poniżej okno dialogowe.

W górnej części okna dialogowego dla podpór liniowych i powierzchniowych znajduje się opcja Współczynnik sprężystości stały w węzłach podpory. Jeżeli ta opcja jest włączona, to wartości współczynników sprężystości podpory będą stałe w każdym węźle podpory liniowej i powierzchniowej. Jeśli ta opcja jest wyłączona, to współczynniki sprężystości podawane będą na jednostkę długości (podpora liniowa) lub na jednostkę powierzchni (podpora powierzchniowa).

Wyznaczenie wartości współczynnika sprężystości w węźle przebiega wtedy w następujący sposób:

1. Dla każdego węzła program Robot wyznacza długość pomiędzy środkami odcinków pomiędzy kolejnymi węzłami. (Patrz rysunek poniżej.)
   
2. Wyznaczona długość np. dl jest mnożona przez współczynnik na jednostkę długości podany przez użytkownika (np. dla węzła 2 KZ*dl2).
3. Wyznaczona wartość z Kroku 2 jest nadawana w węźle. Wartości w poszczególnych węzłach są zazwyczaj inne.

Aby zdefiniować sprężystą podporę:

1. Wprowadź nazwę dla etykiety podpory.
2. Wybierz zablokowane kierunki (zablokowane stopnie swobody) w węźle:
   • UX
   • UY
   • UZ
   • RX
   • RY
   • RZ

W przypadku podpory sprężystej definiowane są albo zablokowane stopnie swobody, albo współczynniki sprężystości podłoża w odpowiednich kierunkach:

• KX
• KY
• KZ
• HX
• HY
• HZ

Naciśnięcie przycisku Współczynniki sprężystości powoduje otwarcie okna dialogowego Grunty budowlane — obliczanie współczynnika K służącego jako kalkulator do wyznaczania wartości współczynnika sprężystości podłoża K dla gruntu uwarstwionego.

Uwaga: Jeżeli w podporze zdefiniowane zostanie odrywanie (np. odrywanie będzie możliwe w kierunku zgodnym ze zwrotem osi Z tzn. UZ+), to istnieje również możliwość określenia np. współczynnika podłoża sprężystego KZ dla takiej podpory. Należy jednak pamiętać, że współczynnik sprężystości podłoża sprężystego będzie określany wtedy jedynie dla zwrotu przeciwnego do określonego zwrotu odrywania (tzn. dla UZ—).

W prawym, dolnym rogu okna przedstawiany jest schematyczny rysunek definiowanej podpory. Pod rysunkiem znajduje się przycisk Kierunek; jego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Kierunek podpory, w którym zdefiniowany może zostać kierunek lokalnej osi x podpory. Kierunek osi jest określany poprzez skierowanie go do punktu, węzła lub obrócenie podpory względem dowolnej osi globalnego układu współrzędnych.

Naciśnięcie przycisku Zastosuj powoduje dodanie podpory do listy aktywnych podpór.

Naciśnięcie przycisku Zaawansowane, który jest dostępny dla podpór węzłowych i liniowych (dla podpór powierzchniowych nie jest dostępny), powoduje otwarcie nowego okna dialogowego Definicja podpory — zaawansowane.