Zastępcze siły poziome
Domyślnie, zastępcze siły poziome mogą być generowane wzdłuż kierunków dodatnich i ujemnych dla X i Y.
Dla każdej kombinacji program określa siły poziome i generuje odpowiednie zastępcze siły poziome w celu ich zrównoważenia.
-
W kierunku obciążenia bocznego
(a) Zastępcze siły poziome (NL1) są wyrównane z działającymi obciążeniami poprzecznymi (niebieska strzałka).Uwaga: Suma wszystkich sił poziomych określa kierunek obciążeń poprzecznych. -
Tylko w jednym aktywnym kierunku
(b) Zastępcze siły poziome (NL1) są dodawane w kierunku, który jest najbliższy obciążeń poprzecznych (niebieska strzałka).
-
Niezależnie w dwóch aktywnych kierunkach
(c) Jeśli suma sił poziomych określa, czy obciążenie poprzeczne (niebieska strzałka) działa pomiędzy kierunkami X i Y, zastępcze siły poziome (NL1 i NL) zostaną utworzone na obu osiach.
Jeśli kombinacja nie zawiera sił poziomych, dla każdego dodatniego i ujemnego kierunku X i Y program utworzy kopię tej kombinacji z odpowiednimi zastępczymi siłami poziomymi.
Można zmienić kierunek zastępczych sił poziomych oraz współczynnik obciążenia grawitacyjnego w oknie dialogowym Parametry metody analizy bezpośredniej.
Redukcja sztywności
Do zmniejszenia grubości elementu jest używany odpowiedni moduł Younga.
Domyślnie, ograniczenia stosują się z normą ANSI/AISC 360—10, ale wartości zdefiniowane przez użytkownika mogą być zmieniane w dowolnym kierunku.
Analiza drugiego rzędu (analiza P—Delta)
Ponieważ analiza P—Delta jest analizą nieliniową, kombinacje obciążeń są przetwarzane niezależnie.
Kliknij przycisk Parametry analizy drugiego rzędu w oknie dialogowym Parametry metody analizy bezpośredniej, aby zmodyfikować parametry analizy.