Metoda analizy bezpośredniej dla konstrukcji z ram stalowych została wprowadzona w specyfikacji AISC 2005. Główną zaletą tej metody jest możliwość sprawdzenia nośności przekroju na etapie projektowania, bez stosowania długości efektywnych lub momentów wzmocnionych.
Metoda analizy bezpośredniej jest dostępna dla ram przestrzennych, kratownic, powłok i budynków, dla których zostały zdefiniowane kombinacje stanów granicznych nośności (SGN).
Aby uruchomić analizę według metody bezpośredniej (DAM), wyniki muszą być dostępne dla modelu głównego. Jeśli wyniki nie są dostępne, wówczas program uruchamia obliczenia w modelu głównym przed przeprowadzeniem analizy.
Metoda analizy bezpośredniej obsługuje obecnie statyczną analizę sejsmiczną zgodnie z następującymi normami: ASCE 7—10, IBC 2012, NBCC 2010, AS 1170—4:2007, EC 8 1998—1:2005.
Po uruchomieniu analizy DAM program tworzy model DAM. Ten model DAM jest zmienioną kopią oryginalnego modelu, w tym wszystkich jego właściwości, podpór i przypadków obciążeń. W modelu DAM wszystkie przypadki obciążeń występujące w modelu głównym są nieaktywne, ponieważ metoda analizy bezpośredniej uwzględnia tylko odpowiednio zmodyfikowane kombinacje obciążeń.