Opcja umożliwiająca definicję lokalnej płaszczyzny pracy. Opcja dostępna jest:
- z menu poprzez wybranie polecenia Widok / Praca 3D / Definicja układu lokalnego poprzez 3 punkty
- z paska narzędzi poprzez naciśnięcie ikony
.
Po wybraniu tej opcji na ekranie pojawia się pokazane poniżej okno.
W górnej części okna znajduje się opcja Zapisz w historii widoków pod nazwą; jeżeli ta opcja jest włączona, to dostępne staje się pole edycyjne poniżej, w którym podana może zostać nazwa zdefiniowanej lokalnej płaszczyzny pracy określonej poprzez podanie współrzędnych trzech punktów. Płaszczyzna (czyli widok konstrukcji) jest wtedy zapisywana pod podaną nazwą w oknie dialogowym Historia widoków. Dzięki temu podczas pracy z modelem konstrukcji można powrócić do raz zdefiniowanej płaszczyzny lokalnej.
Poniżej w oknie dialogowym dostępne są trzy pola edycyjne (P1, P2 i P3), na podstawie których tworzona jest lokalna płaszczyzna pracy. Pierwszy zdefiniowany punkt (P1) jest równocześnie początkiem lokalnego układu współrzędnych.
Po zdefiniowaniu współrzędnych punktów P1, P2 i P3, na ekranie pojawia się dodatkowy ekran graficzny, w którym prezentowana jest konstrukcja w określonej przez użytkownika lokalnej płaszczyźnie pracy. Poniżej układu współrzędnych pokazywanego w lewym dolnym rogu ekranu graficznego pojawia się napis LOKALNY. Wyłączenie tej opcji poprzez naciśnięcie przycisku ZAKOŃCZ znajdującego się w lewym, górnym rogu ekranu graficznego powoduje powrót do globalnego układu współrzędnych oraz do płaszczyzny pracy systemu.