Parametry analizy sejsmicznej konstrukcji zależą od wyboru normy sejsmicznej, która będzie wykorzystywana podczas obliczeń konstrukcji poddanej wpływom obciążeń sejsmicznych. Po wyborze amerykańskiej normy sejsmicznej UBC 97 ("The Uniform Building Code 1997") w oknie dialogowym Nowy przypadek lub naciśnięciu klawisza Parametry w oknie Typ analizy na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane poniżej.
Aby przeprowadzić analizę sejsmiczną według zasad podanych w tej normie, należy zdefiniować następujące parametry:
- Strefa sejsmiczna:
Strefa = 0, współczynnik strefy sejsmicznej Z = 0
Strefa = 1, współczynnik strefy sejsmicznej Z = 0.075
Strefa = 2A, współczynnik strefy sejsmicznej Z = 0.15
Strefa = 2B, współczynnik strefy sejsmicznej Z = 0.20
Strefa = 3, współczynnik strefy sejsmicznej Z = 0.30
Strefa = 4, współczynnik strefy sejsmicznej Z = 0.40
- Grunt:
Sa — Twarda skała
Sb — Skała
Sc — Bardzo gęsty grunt lub miękka skała
Sd — Sztywny grunt
Se — Grunt
Sf — UBC 1629.3.1
Jeżeli badania geotechniczne nie zostały wykonane, należy użyć gruntu SD.
- Typ źródła sejsmicznego.
- R — Współczynnik modyfikacji odpowiedzi: wartość z zakresu: od 2.8 (lekkie ramy stężone stalowe) do 8.5 (konstrukcje specjalne stalowe lub żelbetowe oraz systemy podwójne).
- Odległość od najbliższego źródła sejsmicznego.
Przyspieszenie sejsmiczne definiowane jest na podstawie rysunku 16—3 (wymiarujące spektrum odpowiedzi) znajdującego się w normie UBC97.
W dolnej części okna dialogowego znajdują się dwa przyciski: Definicja kierunku i Filtry.
Dodatkowo dostępny jest przycisk Ścinanie bazowe, którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Ścinanie bazowe.
Szczegóły dotyczące tej metody analizy konstrukcji można znaleźć w wymienionej normie.