W programie konwencja znakowania w elementach prętowych oparta jest na konwencji sił przekrojowych. Zgodnie z tą zasadą siły przekrojowe są tego samego znaku, jeżeli wywołują taki sam efekt na końcu pręta, jak dodatnie siły węzłowe (siły, których kierunek zgadza się kierunkiem osi lokalnego układu współrzędnych) przyłożone w początkowym węźle pręta. Dodatnie momenty zginające MY powodują rozciąganie tych włókien belki, które znajdują się po ujemnej stronie lokalnej osi współrzędnych "z". Dodatnie momenty zginające MZ powodują rozciąganie tych włókien belki, które znajdują się po dodatniej stronie lokalnej osi współrzędnych "y".
Dodatnie kierunki sił i momentów dla opisanej konwencji znakowania przedstawiono schematycznie na poniższym rysunku.
