Generacja modelu obliczeniowego

Można wygenerować elementy skończone dla prętów, powierzchni płaskich lub przecięć.

  1. Kliknij przycisk (Parametry analizy) ze standardowego paska narzędzi. Można również kliknąć kolejno opcje Analiza Typy analizy. Zostanie otwarte okno dialogowe Typy analizy.
  2. Przejdź do karty Model konstrukcji.
    Uwaga: Jeśli karta Model konstrukcji nie jest dostępna, wybierz opcję generowania modelu u dołu okna dialogowego Typy analizy.
  3. Wybierz rodzaj węzłów, które chcesz utworzyć.
  4. Kliknij przycisk... , aby otworzyć okno dialogowe Wybór, a następnie wybrać pręty, dla których nie będzie generowany nowy węzeł.
  5. Kliknij przycisk... , aby otworzyć okno dialogowe Wybór, a następnie wybrać obiekty i pręty, dla których nie będzie generowany nowy węzeł. Jeśli elementy geometryczne są ignorowane podczas generowania siatki, siatka elementów skończonych jest generowana bez uwzględniania tych elementów. Opcja jest bardzo przydatna podczas definicji obciążeń ruchomych. Jeżeli nie chcemy, aby regularna siatka została zaburzona przez trasę pojazdu (np. polilinie, linie lub kontur, po którym porusza się pojazd), wystarczy dodać do listy obiektów pominiętych w czasie generacji numer naszej trasy.
    Uwaga: Możliwe jest, aby zignorować obiekty geometryczne, takie jak linie, polilinie, kontury, łuki i okręgi podczas generowania siatki. Panele i płyty nie mogą być wyłączone z siatki, nawet jeśli panel jest generowany z konturu.
  6. Jeśli zachodzi taka potrzeba, wprowadź wartość w polu Maksymalna długość elementu prętowego do automatycznego podziału. Ta wartość jest używana do określenia liczby podziału elementów skończonych dla analizy, w tym: deformacja wyboczeniowa, niedoskonałości geometryczne lub materiał sprężysto-plastyczny.
    Uwaga: Podział stosowany jest dla prętowych elementów skończonych (podział pręta za pomocą węzłów). Dla wymienionych typów analizy przyjmowany jest domyślnie podział elementu na 5 części. Jeżeli po podzieleniu całkowitej długości elementu przez zadaną maksymalną długość uzyskuje się liczbę podziałów większą niż 5, to przyjmowana jest uzyskana większa liczba podziałów.
  7. Aby uaktywnić uwzględnianie przypadku startowego, należy włączyć opcję Użyj pierwszy przypadek jako początkowy dla wybranych przypadków nieliniowych. Przypadek początkowy jest zawsze pierwszy na liście według numeracji przypadków zdefiniowanych przez użytkownika. Pole Lista przypadków staje się aktywne.
  8. Kliknij przycisk... obok pola Lista przypadków, aby otworzyć okno dialogowe Wybór, a następnie wybrać przypadki, dla których musi być uwzględniony stan początkowy przypadku startowego.
  9. Kliknij przycisk Obliczenia tolerancji, aby określić dokładność definicji konstrukcji (domyślnie 1 mm; jeżeli dokładność jest mniejsza niż 1 mm, zostanie wyświetlona obliczona wartość).
  10. Kliknij przycisk Generacja modelu obliczeniowego, aby utworzyć model konstrukcji. Zostanie wyświetlone okno dialogowe Obliczenia przedstawiające postęp analizy. Po zakończeniu generowania otworzy się okno dialogowe Komunikaty obliczeń i wyświetlą się potencjalne błędy lub ostrzeżenia.