Redukcja wartości przy podporach

Dla elementów płytowych i powłokowych, które są podparte punktowo lub liniowo (przy pomocy dostępnych typów podpór, słupów lub ścian) wartości momentów i naprężeń w okolicach punktów podparcia mogą być znacznie większe niż w pozostałych punktach płyty. Może to powodować wyliczanie niepoprawnych zbrojeń w okolicach podpór i słupów. Aby tego uniknąć można albo modelować takie połączenia przy pomocy dostępnych w programie połączeń sztywnych lub wykorzystać opcję Redukcja sił nad słupami i ścianami.

Redukcja wartości przy podporach polega na zastąpieniu wartości wynikowych w okolicach podpór, słupów i ścian wartością zredukowaną z otoczenia tych podpór. Działanie opcji można podzielić na trzy etapy.

Wyznaczenie węzłów podporowych. Program dokonuje redukcji wartości tylko w okolicy węzłów uznanych za „podparte”. Są to węzły, w których:

W węzłach, w których są zdefiniowane podpory punktowe i belkowe (bez wymiarów), redukcja nie jest wykonywana.

Jeżeli do jednego węzła dochodzi kilka podpór o rożnych wartościach promieni redukcji, to do obliczeń przyjmowany jest największy z wyliczonych promieni.

Po obliczeniu wartości zredukowanej zastępowane są nią wszystkie wartości pominięte w okolicy danego węzła podporowego.

Uwaga: Opcja ta powinna być używana ostrożnie: Należy wziąć pod uwagę mapę z momenty uzyskiwane po zmniejszenie. Opcja działa poprawnie, jeśli wymiary przekroju poprzecznego słupa (podpory) są porównywalne do wymiarów siatki skończonych elementów płaskich. Jeśli kolumna wymiary są znacznie większa niż wymiary Fe siatki, zaleca się, aby zdefiniować inne bezwymiarowe obsługuje wokół podpory z wymiaru lub, aby zdefiniować sztywne połączenia.