Aby dodać definicje indeksu górnego i indeksu dolnego do czcionki

Poniższy przykład powstał na podstawie pliku czcionki programu AutoCAD o nazwie Romans, ale podobną metodę można zastosować do dowolnej czcionki AutoCAD. Procedura ta powoduje dodanie do czcionki czterech nowych definicji symboli: super_on, super_off, sub_on i sub_off, które sterują położeniem i rozmiarem poprzedzanych przez nie znaków. Dla uproszczenia w przykładzie tym zastąpiono znaki nawiasu kwadratowego ([ i ]) oraz lewego i prawego nawiasu klamrowego ({ i }) nowymi znakami. Można oczywiście wybrać do zastąpienia inne znaki albo zastosować numer symbolu z zakresu rozszerzonego (kody ASCII od 128 do 256). Jeśli zostanie użyty numer symbolu z zakresu rozszerzonego, do wprowadzania nowych znaków trzeba użyć sekwencji %%nnn (gdzie nnn jest wartością ASCII znaku).

  1. Dokonaj edycji pliku SHP w edytorze tekstu ASCII (takim jak Notatnik w systemie Windows lub TextEdit w systemie Mac OS).
  2. Znajdź definicje symboli tych znaków, które mają zostać zastąpione. Zamień te definicje na komentarze, aby można było wprowadzić nowe definicje. W tym celu wprowadź znak średnika na początku każdego wiersza takiej definicji symbolu. Definicja ta może zawierać wiele wierszy.

    Znaki lewego i prawego nawiasu kwadratowego mają wartości ASCII równe 91 oraz 93 (wartości szesnastkowe 05B oraz 05D w przypadku czcionki Unicode). Znaki lewego i prawego nawiasu klamrowego mają wartości ASCII równe 123 oraz 125 (wartości szesnastkowe 07B oraz 07D).

  3. Dodaj do siebie dwie pierwsze liczby występujące w drugim wierszu definicji i podziel tę sumę przez 2, jak pokazano w poniższym przykładzie:
    *UNIFONT,6,Extended Simplex Roman for UNICODE
    21,7,2,0 21 + 7 = 28, then 28 / 2 = 14. This number is used later.
  4. Dopisz poniższe wiersze na końcu pliku SHP:
    *91,8,super_on 
    2,8,(0,14),003,2,1,0 
    *93,8,super_off 
    2,004,2,8,(0,-14),1,0 
    *123,8,sub_on 
    2,8,(0,-14),003,2,1,0 
    *125,8,sub_off 
    2,004,2,8,(0,14),1,0

    Należy zwrócić uwagę na wartości 14 oraz –14 w powyższych wierszach. Są to przesunięcia „niewidzialnego pióra” w osi Y. Wartość 14 jest połową maksymalnej wysokości znaku w tym zestawie czcionek, co jest odpowiednim przybliżeniem dla wysokości indeksów górnych i dolnych. Wartość ta musi być obliczana dla każdego pliku czcionek, ale można ją modyfikować w dowolny sposób.

  5. Zapisz plik.
  6. Wywołaj polecenie KOMPILUJ, aby skompilować plik SHP.

    Po kompilacji i zdefiniowaniu odpowiedniego stylu tekstu można uzyskać dostęp do poleceń przenoszących pióro w górę i w dół przez wprowadzanie znaków nawiasu kwadratowego ([ i ]) oraz nawiasu klamrowego ({ i }). Znak [ (lewy nawias kwadratowy) inicjuje pisanie indeksu górnego, a znak ] (prawy nawias kwadratowy) kończy pisanie tego indeksu, przywracając czcionkę normalną. Znak { (lewy nawias klamrowy) inicjuje pisanie indeksu dolnego, a znak } (prawy nawias klamrowy) kończy pisanie tego indeksu, przywracając czcionkę normalną.