Jedną z najbardziej atrakcyjnych właściwości programu AutoCAD jest zakres swobody w dostosowywaniu interfejsu użytkownika. Elastyczność to jeden z głównych powodów popularności oprogramowania AutoCAD, które uwzględnia różnorodność dziedzin, procesów projektowych i preferencji w społeczności naszych klientów.
Poniżej pokazano, jak można przykładowo dostosować interfejs użytkownika programu AutoCAD do kreślenia 2D w celu zwiększenia dostępnego obszaru rysunku.
Ukrywając lub usuwając rzadko używane elementy sterujące, można zmaksymalizować obszar roboczy i uprościć interfejs użytkownika. Poniżej opisano kilka opcji, o których warto pamiętać przy pracy z rysunkami 2D.
Wypróbuj następujące rozwiązanie, jeśli go jeszcze nie znasz:
Istnieje kilka innych technik do wypróbowania bez uciekania się do tego szybkiego, lecz ekstremalnego rozwiązania.
Wstążka zajmuje znaczny obszar w oknie aplikacji. Zamiast ją całkowicie wyłączyć, można wybrać któryś z kilku trybów wyświetlania.
Gdy wstążka jest zminimalizowane, dostęp do narzędzi na panelu Warstwy nie jest zbyt wygodny. Listę rozwijaną Warstwy można jednak również dodać do paska narzędzi szybkiego dostępu.
Oto wynik.
Nie każdy korzysta z karty Start i w razie potrzeby można ją wyłączyć.
Dwie najczęściej używane palety to Właściwości i Menedżer właściwości warstw. Zadokowanie tych dwóch palet i użycie opcji autoukrywania to kompromisowe rozwiązanie — traci się dwa fragmenty obszaru rysunku, lecz w zamian uzyskuje się natychmiastowy do nich dostęp po zatrzymaniu wskaźnika myszy.
Zatrzymanie wskaźnika myszy na tej palecie lub poza nią daje szybki, tymczasowy dostęp, gdy zachodzi taka potrzeba.
Warto zwrócić uwagę, że szerokość wyświetlanej palety można zmienić.
Lokalny układ współrzędnych przydaje się w niektórych rysunkach 2D i jest niezbędny przy modelowaniu 3D. Jeśli zbyt często nie używasz ikony LUW, można ją łatwo ukryć. To samo dotyczy elementu sterującego narzędziem ViewCube i paska nawigacji.
Elementów sterujących rzutnią używa się głównie przy modelowaniu 3D. Jeśli z nich nie korzystasz, można je ukryć, by zmniejszyć szum wizualny na rysunkach 2D.
Ograniczenie interfejsu użytkownika do jak najmniejszej liczby zwykle używanych elementów ma również zastosowanie do kart układów. Druga karta układu jest wyświetlana w lewym dolnym rogu wyłącznie po to, aby wskazać na możliwość utworzenia więcej niż jednego układ.
Pasek stanu zawiera typowe ustawienia i elementy sterujące. Zbędne elementy można łatwo wyłączyć.
Wykonanie opisanych powyżej czynności pomaga skonfigurować niestandardowy interfejs użytkownika, który jest czytelny, funkcjonalny i wizualnie uporządkowany. Naturalnie można wybrać własne ustawienia dopasowane do preferencji i stylu pracy. Niestandardowe ustawienia interfejsu użytkownika są zapisywane w rejestrze systemu Windows, a ustawienia specyficzne dla rysunków — w poszczególnych plikach rysunków (DWG) lub plikach szablonów rysunków (DWT).
Mamy nadzieję, że przedstawione pomysły i sugestie przyczynią się do poprawy Twojego zadowolenia z programu AutoCAD oraz zwiększenia wydajności pracy.