Aby symulować ruch zespołu, określ
połączenia
mechaniczne pomiędzy częściami i dodaj siły (wewnętrzne, zewnętrzne lub obie) do części. Zespół został przekształcony w mechanizm. Połączenia można tworzyć na trzy sposoby:
- Używając polecenia Automatycznie przekształcaj wiązania w standardowe połączenia (włączonego domyślnie) znajdującego się w oknie dialogowym Ustawienia symulacji dynamicznej. Odpowiednie wiązania zespołu są automatycznie (programowo) przekształcane w połączenia standardowe.
Zestawy przekładni walcowych utworzone za pomocą narzędzia Design Accelerator mają połączenia toczne utworzone automatycznie. Kąt nachylenia zębów, kąt nacisku i parametry sprawności są powielane w symulacji dynamicznej. Zestaw kół zębatych musi być ustawiony jako elastyczny, aby móc skorzystać z automatycznego przekształcania wiązań.
Połączenia utworzone automatycznie można edytować, aby zmodyfikować wektory początku i ramy.
- Poprzez użycie okna dialogowego Wstaw połączenie, które umożliwia wstawienie połączenia
- Poprzez użycie narzędzia Przekształcaj wiązania zespołu, które umożliwia ręczne przekształcanie wiązań zespołu programu Autodesk Inventor na połączenia standardowe, po jednym połączeniu na raz.
Uwaga: Jeśli polecenie Automatycznie przekształcaj wiązania w standardowe połączenia jest aktywne, można użyć tylko okna dialogowego Wstaw połączenie, aby wstawić standardowe połączenia przestrzenne.
Modyfikowanie zespołów w celu uproszczenia symulacji
Aby przyspieszyć i usprawnić
symulację
, wprowadź następujące zmiany w zespole przed dodaniem połączeń i sił lub po ich dodaniu:
- Dokładnie przemyśl budowę zespołu i cel symulacji.
- Określ, które komponenty zespołu są najbardziej istotne w symulacji.
- Zminimalizuj stopień skomplikowania zespołu.
Uwaga: Powyższe zmiany należy wprowadzić do kopii zespołu, aby nie spowodować utraty informacji o projekcie.
- Wyodrębnij zespół, który chcesz przeanalizować.
Przykładowo, aby przeanalizować ramiona koparki, nie skupiaj się bezpośrednio na całym zespole. Wykonaj kopię całego zespołu i usuń zbędne części. Dzięki temu budowa i zarządzanie modelem będzie prostsze, a ogólna wydajność wzrośnie.
- Utwórz podzespoły części ruchomych jako pojedyncze bryły sztywne.
Na przykład zespół może zawierać zestaw śrub, których zadaniem jest tylko zachowanie kontaktu dwóch komponentów i unieruchomienie ich względem siebie. Należy utworzyć podzespół zawierający te komponenty i śruby. Aby ułatwić sobie zadanie, można wykorzystać w tym celu funkcję obniżenia poziomu.
- Wyodrębnij wybrane komponenty oraz wszystkie inne komponenty, które wpływają na symulację.
Aby określić wpływ komponentów na symulację, należy rozważyć wielkość i tolerancje niezbędnych wyników.
- Przed dodaniem połączenia kontaktu 2D należy sprawdzić, czy normalne komponentów, których krawędzie lub profile są używane jako dane wejściowe, wskazują na zewnątrz (2) połączenia i czy nie penetrują lub nie przecinają (1) się wzajemnie.
Działanie symulacji dynamicznej
Poniżej znajdują się podstawowe informacje o symulacji dynamicznej w programie Inventor, zasadach jej działania i wpływie warunków modelu.
- Symulacja dynamiczna działa tylko z plikami zespołu programu Autodesk Inventor (.iam).
- W symulacji dynamicznej wykorzystywane są właściwości fizyczne powiązane z każdą częścią, to znaczy masa, macierz bezwładności oraz położenie środka ciężkości.
- W Przeglądarce symulacji dynamicznej mogą znajdować się wyłączone lub nieaktywne części, ale są one nieczynne i nie mogą być użyte w symulacji.
- Początek zespołu jest równocześnie początkiem układu współrzędnych zespołu. Płaszczyzny główne definiują osie X, Y oraz Z układu współrzędnych. Jest on umieszczony w grupie
nieruchomej
. Kliknij znajdujący się w przeglądarce węzeł Nieruchome, aby zobaczyć, które części są rozważane bez stopni swobody.
- Domyślnie podczas otwierania pliku zespołu wiązania zespołu są przekształcane w połączenia standardowe pomiędzy częściami. Połączenia standardowe nie są tworzone, jeśli nie istnieją wiązania zespołu pomiędzy częściami lub wyłączono polecenie Automatycznie przekształcaj wiązania w standardowe połączenia.
- Nieelastyczny podzespół jest traktowany jako pojedyncza bryła sztywna. Części są zawsze sztywnymi bryłami. Nie ma możliwości zdefiniowania połączeń mechanicznych między częściami podzespołu, jeśli nie jest on elastyczny.
- Ponieważ części są sztywne i w połączeniach nie ma luzów, mechanizm może być nadmiernie powiązany. Na przykład jeśli zostanie określone połączenie wiążące stopień swobody, który jest wiązany przez istniejące połączenie, mechanizm jest związany z nadmiarem.
- Polecenie Koloruj grupy ruchome umożliwia przypisanie wstępnie zdefiniowanych nadpisań koloru do wszystkich elementów grupy ruchomej. Używając tego polecenia, można szybko zobaczyć, jakie komponenty są włączone do grupy ruchomej i powiązania przestrzenne tej grupy z innymi grupami.