Obszar przeszklenia musi z jednej strony być na tyle mały, aby minimalizować zyski ciepła, ubytek ciepła i potencjalne problemy ze zbyt silnym światłem, a z drugiej na tyle duży, aby zaspokajać zapotrzebowanie na naturalne oświetlenie i widok na zewnątrz. Oświetlenie ma zazwyczaj największe użycie w budynku niemieszkaniowym. Celem projektu powinno być stworzenie budynku oświetlanego naturalnie z oświetleniem elektrycznym jako rezerwowym.
W słonecznym klimacie idealnie przezroczysty otwór o powierzchni 0,3 metra kwadratowego (przepuszczalność w zakresie widzialnym 100%) daje od 400 do 500 luksów światła dziennego na powierzchni o wielkości typowego biura. Jest to idealna ilość światła do pracy w biurze. Jeśli przepuszczalność w zakresie widzialnym okna wynosi 50%, szkło musi mieć dwukrotnie większą powierzchnią, aby uzyskać tyle samo światła.
Projektując energooszczędny budynek, należy bardzo dokładnie przestudiować kwestię powierzchni okien. Większość energii ogrzewania i chłodzenia przenika do i z budynku poprzez okna. Poprzez inteligentne projektowanie i staranny dobór elementów okna mogą zapewnić wygodne i energooszczędne środowisko zamknięte.
Światło naturalne i przepływ ciepła przez okno to elementy, którymi w pewnym zakresie można sterować, dobierając odpowiedni rozmiar i właściwości okna (Współczynnik przepuszczalności energii słonecznej (SGHX), Wartość U i przepuszczalność w zakresie widzialnym) oraz orientacja słońca. Większe okna powodują potencjalnie większe zyski lub ubytek ciepła niż mniejsze. Okna usytuowane po stronie południowej (na półkuli północnej, na półkuli południowej są to okna usytuowane po stronie północnej) przepuszczają więcej ciepła i światła niż okna usytuowane gdzie indziej.
Na oknach usytuowanych po stronie południowej można zaprojektować okapy i półki świetlne, aby wpuszczały światło w zimie i dawały cień w lecie. Trudno jest natomiast sterować bezpośrednim nasłonecznieniem na fasadzie wschodniej i zachodniej, ponieważ promienie słoneczne padają na nie pod niższym kątem.
W projektach mieszkaniowych znacznie częściej niż w użytkowych korzysta się z pasywnego ogrzewania słonecznego. W projektach niemieszkaniowych należy bardziej zwrócić uwagę na kontrolowanie niepożądanych zysków ciepła z promieni słonecznych wpadających przez okna i zapewnienie światła dziennego w powierzchniach wewnętrznych.
Z reguły przyjmuje się, że strefa oświetlenia naturalnego rozciąga się na głębokość dwukrotnie większą niż wysokość nadproża okna (odległość od podłogi do szczytu okna). Jeśli na przykład w pomieszczeniu znajdują się okna o wysokości nadproża 2 m, to oświetlenie słoneczne będzie sięgało na 4 m w głąb pomieszczenia, o ile nie napotka po drodze żadnych przeszkód.