Po kliknięciu ikony w oknie dialogowym Offsety na ekranie pojawia się okno umożliwiające definiowanie nowego typu offsetu.
Okno dialogowe Nowy offset składa się z dwóch kart:
W karcie Bezwzględne wartość offsetu jest definiowana poprzez podanie wartości odsunięcia w kierunku wybranych osi. Wartość offsetu zdefiniowanego w taki sposób nie zmienia się bez względu na to, jaką operację wykonuje się na elementach, na których offset został nadany.
W karcie Względne wartość offsetu jest określona w stosunku do innych istniejących obiektów. Podstawową cechą tego typu offsetu jest automatyczne dopasowanie obiektu do obiektów istniejących. (Dopasowanie długości wybranego obiektu do innych zdefiniowanych obiektów, czyli zwiększanie lub zmniejszanie długości, jak również zmiana położenia jednego obiektu względem innego).
Różnicę pomiędzy działaniem offsetu ‘ręcznego’ (zdefiniowanego na karcie Bezwzględne) i offsetu ‘automatycznego’ (zdefiniowanego na karcie Względne) pokazano na dwóch przykładach:
Zmiana przekroju słupa, do którego dochodzi belka
Po zdefiniowaniu geometrii połączenia belki ze słupem utworzony został offset równy połowie wysokości profilu słupa.
Po zmianie przekroju słupa offset nie zostanie ‘uaktualniony’; nadal wartością offsetu będzie połowa wysokości poprzedniego profilu.
Po zdefiniowaniu geometrii połączenia belki ze słupem utworzony został offset równy połowie wysokości przekroju słupa.
Po zmianie przekroju słupa offset zostanie ‘uaktualniony’ do nowego przekroju słupa (elementy dopasują się).
Zmiana położenia obiektu względem wybranego obiektu
Połączenie belka-belka.
Po zmianie przekroju belki offset nie zostanie ‘uaktualniony’; wartość offsetu nie zmieni się.
Połączenie belka-belka.
Po zmianie przekroju belki offset zostanie ‘uaktualniony’ do nowego przekroju drugiej belki (elementy dopasują się).
Opis karty Bezwzględne
UX — początek, UX — koniec, UY — początek, UY — koniec, UZ — początek i UZ — koniec.
Patrz również:
Definicja offsetu w układzie lokalnym/globalnym
Karta Względne składa się z dwóch części: Przekrój poprzeczny i Długość pręta.
Jest to możliwość automatycznej definicji offsetu dla prętów konstrukcji; offset określany jest za pomocą przesunięcia osi pręta do skrajnych wymiarów przekroju (tylko). Definicja automatycznego offsetu dokonywana jest w oknie dialogowym Pozycja względem przekroju, który może zostać otwarty po naciśnięciu przycisku Położenie przekroju.
Poniżej tego przycisku są wyświetlane informacje dotyczące przesunięcia profilu względem osi (vz,vpz,vy,vpy,0).
Jest to możliwość automatycznej definicji offsetu dla prętów konstrukcji; offset określany jest poprzez wskazanie obiektu, do którego offset się będzie dodatkowo odnosił; obiektem tym może być zarówno pręt, jak i panel zdefiniowany w konstrukcji. Definicja tego typu offsetu dokonywana jest w oknie dialogowym Położenie osi względem przekroju, który może zostać otwarty po naciśnięciu przycisku Położenie osi.
Dla tego typu offsetu należy podać numer obiektu odniesienia; numer obiektu (pręta lub panela) można wpisać w polu edycyjnym lub graficznie wskazać wybrany obiekt.
Poniżej tego przycisku są wyświetlane informacje dotyczące obiektu odniesienia (przekrój) i wartość odsunięcia: vy, vpy, vz, vpz, 0.
Długość pręta obejmuje dwie listy wyboru. Pierwsza lista odnosi się do początku pręta, natomiast druga — do jego końca. Lista zawiera pozycje: w osi, skrócenie oraz wydłużenie pręta.
Uwagi dotyczące działania offsetu względnego:
Offset względny (wydłużenie/skrócenie) jest obliczany automatycznie; jego wartość jest równa największemu wymiarowi poprzecznemu ze wszystkich elementów dochodzących do danego węzła. W przypadku elementu ustawionego pod kątem rozpatrywany jest rzut wymiarów na oś X elementu dochodzącego i do niego jest ten element skracany/wydłużany.
Podobnie jak w przypadku przesunięcia przekroju względem osi, określany jest punkt na obiekcie odniesienia, z którym będzie związana oś elementu offsetowanego. Offset ten jest przeznaczony dla typowych przypadków (np. oparcie płatwi na ryglu).