Wiązania wymiarowe powodują zachowanie określonych odległości i kątów między obiektami geometrycznymi lub punktami obiektów.
Na przykład można określić, że długość linii powinna zawsze wynosić 6.00 jednostek, odległość w pionie między dwoma punktami powinna stale wynosić 1.00 jednostkę, a średnica okręgu powinna stale wynosić 1.00 jednostkę.
Po zastosowaniu wiązania wymiarowego do obiektu dla zachowania wartości wiązania zostanie automatycznie utworzona wartość wiązania. Domyślnie wszystkim tym elementom są przypisywane nazwy, takie jak d1 lub dia1, ale istnieje możliwość zmiany ich nazw w Menedżerze parametrów.
Wiązania wymiarowe można utworzyć w jednej z następujących postaci:
- Wiązania dynamiczne
- Wiązania — wymiary bloku
Obie postacie mają różne cele. Ponadto wszystkie wiązania dynamiczne lub wiązania — wymiary bloku można przekształcić w parametry odniesienia.
Wiązania dynamiczne
Domyślnie wiązania wymiarowe są dynamiczne. Sprawdzają się one doskonale w typowych zadaniach projektowania i rysowania parametrycznego.
Charakterystyka wiązań dynamicznych:
- Zachowują stałą wielkość podczas operacji zwiększania i zmniejszania powiększenia.
- Można je łatwo włączać i wyłączać globalnie w rysunku.
- Są wyświetlane z użyciem ustalonego, wstępnie zdefiniowanego stylu wymiarowania.
- Informacje w postaci tekstu są umiejscawiane automatycznie i są udostępniane uchwyty w kształcie trójkątów, dzięki którym można zmieniać wartość wiązania wymiarowego.
- Nie są wyświetlane, kiedy rysunek jest drukowany.
W razie potrzeby sterowania stylem wymiarowania wiązań dynamicznych lub w razie potrzeby nakreślenia wiązań wymiarowych należy przy użyciu palety Właściwości zmienić wiązania dynamiczne na wiązania — wymiary bloku.
Wiązania — wymiary bloku
Wiązania — wymiary bloku są użyteczne, jeśli wiązania wymiarowe mają mieć poniższe właściwości:
- Ich wielkość podczas zwiększania i zmniejszania powiększenia ma również ulegać zmianie.
- Mają być wyświetlane osobno z poszczególnymi warstwami.
- Mają być wyświetlane z zastosowaniem bieżącego stylu wymiarowania.
- Zapewnienie funkcjonalności związanej z uchwytami podobnej do tej związanej z wymiarami.
- Uwzględnianie ich, kiedy rysunek jest drukowany.
Po wydrukowaniu wiązania — wymiary bloku można przekształcić z powrotem w wiązania dynamiczne przy użyciu palety Właściwości.
Parametry odniesienia
Parametr odniesienia jest sterowanym wiązaniem wymiarowym (dynamicznym lub wiązaniem — wymiarem bloku). Oznacza to, że nie steruje on skojarzoną geometrią, ale zamiast tego raportuje miarę podobną do obiektu wymiarowego.
Parametry odniesienia są wygodnym sposobem wyświetlania miar, które w przeciwnym razie musiałyby zostać obliczone. Na przykład szerokość na rysunku jest ograniczona wiązaniem średnicy (dia1) i wiązaniem liniowym (d1). W przypadku parametru odniesienia d2 jest wyświetlana całkowita szerokość, ale nie następuje jej ograniczanie. Informacje tekstowe w parametrach odniesienia są zawsze wyświetlane w nawiasach.
Właściwość Odniesienie w palecie Właściwości umożliwia przekształcenie wiązania dynamicznego lub wiązania — wymiaru bloku w parametr odniesienia.
Parametru odniesienia nie można zmienić z powrotem w wiązanie wymiarowe, jeśli wykonanie tej operacji doprowadziłoby do nadmiernego ograniczenia geometrii.