Można utworzyć rodziny części, które różnią się rozmiarem, materiałem lub innymi zmiennymi.
Jeżeli użytkownik często korzysta ze standardowych projektów, można je utworzyć jako części iPart. Następnie można użyć wariantów, zwanych składnikami, wybierając je z tabeli. Projekty mogą mieć różny rozmiar, materiał, konfigurację osadzania itd.
Proces roboczy tworzenia części iPart
Praca z elementami iPart składa się z dwóch faz: autoryzacji części i umieszczania części
- Rozpocząć od utworzenia nowej lub wybrania istniejącej części, lub elementu konstrukcji blachowej.
- Określ fragment projektu, który ulega zmianie z każdym dodanym składnikiem.
- Zmień nazwy parametrów, określ równania i utwórz parametry użytkownika.
- Za pomocą polecenia Utwórz iPart zdefiniuj wiersze tabeli, które będą reprezentowały wersje (elementy). Określ wersje parametrów części, właściwości, informacji o gwintach itd.
- Po zapisaniu części jest ona automatyczne zapisywana w postaci generatora iPart.
Podczas umieszczania części wybierz wiersz w tabeli, który będzie reprezentował odpowiednią wersję. Program Inventor generuje składnik iPart przy użyciu wartości w wierszu tabeli. Program Inventor umożliwia wstawienie go w zespole tak jak innych komponentów.
Informacje, jakie może zawierać element iPart
- Parametry. W edytorze parametrów można zmienić nazwy parametrów, określić równania zależności między nimi i utworzyć parametry użytkownika.
- Właściwości. Zawiera takie informacje, jak numer części, numer katalogowy i materiał. Zestaw materiałów i części jest automatycznie uaktualniany.
- Gwinty. Obejmują różne rodziny, oznaczenia, klasy i kierunek gwintów oraz średnicę przewodu.
- iMate. Włącza lub wyłącza iMate albo określa wartości odsunięcia, zgodne nazwy i numery kolejne.
- Elementy konstrukcyjne. Włącza lub wyłącza elementy konstrukcyjne oraz ustawia ich stan widoczności.
- Stan wyłączenia elementu. Stosując wyłączanie elementów, można w jednym pliku zdefiniować kilka konfiguracji jednej części. Na przykład jedna konfiguracja części może mieć wyciągnięcie proste z wycięciem, natomiast inna — wyciągnięcie proste z połączeniem. W częściach iPart konstrukcji blachowej można wyłączyć elementy, które zostały dodane do rozwinięcia blachy, tworząc indywidualne rozwinięcia blachy, unikatowe dla plików składników iPart.
- iFeatures. Określ elementy iFeature do uwzględnienia w części iPart. Jeśli elementy iFeature obejmują tabele, można określić wartość każdego rzędu iFeature i wartość usunięcia dla każdego rzędu. (Można również zapisać całą część iPart jako element iFeature sterowany tabelą).
- Części iPart konstrukcji blachowej mogą zawierać regułę konstrukcji blachowej, regułę rozgięcia konstrukcji blachowej oraz orientację rozwinięcia blachy.
Tabele i arkusze kalkulacyjne iPart
Poszczególne składniki definiuje się przez podanie wartości w tabeli Redagowanie iPart. Można również dodawać lub edytować składniki w osadzonym arkuszu kalkulacyjnym Microsoft Excel. Dla standardowych części iPart każdy wiersz tabeli jest składnikiem iPart.
Każdy element wybrany w tabeli Redagowanie iPart jest wyróżniany w obszarze grafiki. Po wybraniu kolumny lub komórki element macierzysty jest wyróżniany w obszarze grafiki, jeśli jest to możliwe.
Jeżeli w komórce tabeli nie określono jednostki miary, zostaną użyte domyślne jednostki dokumentu.
Standardowe i niestandardowe części iPart
Można tworzyć dwa typy generatorów elementów iPart: standardowe i niestandardowe
- Standardowy generator części iPart definiuje wszystkie wartości w kolumnach. Po opublikowaniu części iPart za pomocą standardowego generatora części iPart nie można edytować składników ani wartości po umieszczeniu.
- Niestandardowy generator części iPart zawiera przynajmniej jedną kolumnę identyfikowaną jako kolumna parametrów niestandardowych. Parametry niestandardowe składnika iPart można zmodyfikować po jego umieszczeniu. Do niestandardowego składnika iPart można dodać elementy; oznacza to, że dwa niestandardowe składniki iPart utworzone z identycznymi parametrami mogą się różnić. Kolumny dla niestandardowych składników iPart są wyświetlane na niebieskim tle.
Generatorów niestandardowych części iPart nie można edytować bezpośrednio, ale można wybrać wartości parametrów niestandardowych po umieszczeniu składnika. Przykładem może być wybranie elementu iPart z generatora kątowników, kiedy to można zmodyfikować pewne wartości, np. długość, szerokość lub grubość. Modyfikować można tylko te wartości, które zostały określone podczas tworzenia generatora iPart.
Przechowywanie standardowych i niestandardowych części iPart
Zaleca się przechowywanie standardowych generatorów iPart w bibliotece, której ścieżka jest uwzględniona w pliku aktywnego projektu. Ścieżka ta nazwana jest ścieżką proxy.
Folder biblioteki musi mieć taką samą nazwę jak biblioteka generatora, poprzedzoną znakiem podkreślenia. Przykładowo, jeżeli generatory są przechowywane w bibliotece Bolts, należy zdefiniować bibliotekę o nazwie _Bolts. Program Inventor automatycznie umieści wszystkie wygenerowane części iPart w bibliotece _Bolts. W projekcie można wyznaczyć wiele ścieżek proxy. Ta technika może być pomocna podczas grupowania według kategorii komponentów sterowanych tabelą. Można usunąć nadmiarowe ścieżki (w kolorze czerwonym) z pliku projektu.
Jeśli ścieżka proxy nie zostanie określona, program Inventor utworzy plik składnika w podkatalogu folderu, który zawiera generator iPart. Przykładowo część iPart o nazwie Bolt.ipt może znajdować się w katalogu C:\temp. Po umieszczeniu składnika iPart w zespole program Inventor utworzy plik składnika iPart w katalogu C:\temp\Bolt.
Niestandardowe składniki iPart można natomiast zapisywać w dowolnym miejscu, w którym przechowywane są inne części; należy określić położenie w oknie dialogowym Wstaw niestandardową część iPart w zespołach.
Podsumowanie różnic między standardowymi i niestandardowymi składnikami iPart
| Zachowanie części iPart | Standardowa część iPart | Niestandardowa część iPart |
|---|---|---|
| Wartości parametrów do tworzenia składników | Wybierz z listy | Określ wartość (w przypadku parametrów niestandardowych) lub wybierz ją z listy (w przypadku innych parametrów) |
| Położenie plików składników | Określane, gdy w podkatalogu o tej samej nazwie tworzony jest plik lub za pomocą ścieżki proxy. | Określone przez użytkownika |
| Liczba składników | Skończona, jeden składnik na wiersz | Zazwyczaj nieograniczona; dla każdego wiersza można utworzyć wiele składników w oparciu o różne wartości parametrów użytkownika |
| Ponowne użycie składnika | Używany ponownie, jeśli dostępny | Zawsze tworzony od nowa |
| Edycja składnika? (Dodawanie elementów do składników) | Nie | Tak |
| Określanie nazw plików składników w tabeli iPart? | Tak | Nie |
| Używanie elementów edycyjnych szyku płaskiego? | Tak | Nie |
Elementy konstrukcyjne w częściach iPart
Elementy konstrukcyjne są użyteczne w elementach iPart. W programie Inventor elementy konstrukcyjne ułatwiają wiązanie części w zespołach i tworzenie styków w częściach elektrycznych.
Elementy konstrukcyjne w części należy utworzyć przed przekształceniem jej w generator iPart. Następnie w oknie dialogowym Redagowanie iPart wybierz elementy konstrukcyjne, aby je uwzględnić lub wykluczyć w tabeli iPart. Domyślnie wszystkie elementy konstrukcyjne, z wyjątkiem styków (punktów konstrukcyjnych), są wykluczone w częściach elektrycznych i elementach konstrukcyjnych powiązanych za pomocą wiązań iMate.
WidocznośćWidoczność obiektu włączać lub wyłączać elementy konstrukcyjne globalnie.
Części iPart konstrukcji blachowej
Konstrukcje blachowe iPart mają więcej atrybutów:
- specyfikację reguły konstrukcji blachowych,
- specyfikację reguły rozwijania konstrukcji blachowych,
- opcjonalną specyfikację alternatywnej orientacji rozwinięcia blachy o określonej nazwie,
- opcjonalną indywidualną kontrolę sekwencji zaginania elementów rozwinięcia blachy przechwyconego za pomocą opcji Zakres elementu generatora.
Efektywne wykorzystanie tych atrybutów wymaga uwzględnienia dodatkowych czynników, jeżeli konstrukcja blachowa iPart wyłącza elementy eliminujące zagięcia i wpływa na kolejność zagięć.
Podczas tworzenia generatora iPart konstrukcji blachowych, tworzony jest domyślna kolejność zginania. Domyślna kolejność zagięć zależy od tego, czy w dokumencie konstrukcji blachowej istnieje już bryła rozwinięcia blachy.
- Jeżeli w momencie przekształcania części w generator iPart nie istnieje żadne rozwinięcie blachy, wówczas każdemu rozwinięciu blachy wiersza składnika zostanie przydzielona ta sama kolejność zagięć (z uwzględnieniem wyłączonych elementów).
- Jeżeli w momencie przekształcania części w generator iPart istnieje już rozwinięcie blachy, wówczas istniejąca kolejność zginania zostanie skopiowania do każdego składnika rozwinięcia blachy (z uwzględnieniem wyłączonych elementów). Dlatego w przypadku zmodyfikowania rozwinięcia blachy przez określenie specjalnej kolejności zagięć przed przekształceniem w generator iPart, domyślna kolejność zagięć (zakres generatora) w przypadku każdego składnika będzie uwzględniać te modyfikacje. Dzięki zastosowaniu opcji zakresu składników podczas edycji poszczególnych rozwinięć blachy dla każdego rozwinięcia zostanie określona unikalna kolejność zginania.
W przypadku edycji zakresu generatora domyślna kolejność zagięć będzie zachowywać się tak, jak przy zwykłym rozwinięciu blachy konstrukcji blachowej, jednak może ona zachowywać się inaczej w kontekście generatora iPart. Rozwinięcie blachy automatycznie zarządza kolejnością zaginania na podstawie widocznych linii środkowych (modelowanych lub kosmetycznych) aktywnego składnika. Linie środkowe, które nie są widoczne dla danego składnika (z powodu wyłączenia) zostaną wyświetlone jako kolejne numery, aby zachować ciągłość sekwencji dla pozostałych elementów.
Wskazówki dotyczące tworzenia części iPart
- Zaleca się utworzenie części jak najbardziej zbliżonej do jej rzeczywistego rozmiaru. Następnie należy użyć wymiarów w celu uzyskania dokładnej geometrii szkicu. W razie potrzeby można edytować wymiary podczas tworzenia tabeli iPart.
- Po utworzeniu części bazowej należy użyć polecenia Parametry, aby zmienić nazwy parametrów systemowych i nadać parametrom znaczące nazwy. Następnie za pomocą polecenia Redagowanie iPart należy utworzyć generator części iPart. Nazwane parametry zostaną automatycznie dodane do tabeli elementu iPart.
- Parametry pojawiają się w kolejności, w jakiej zostały dodane do tabeli iPart. Podczas dodawania parametrów należy przeanalizować ich kolejność, aby kolumny powiązanych parametrów były zgrupowane.
- Podczas tworzenia generatora iPart należy zdefiniować różniące się między sobą elementy, korzystając z funkcji Wyłącz lub Włącz. Należy dodać elementy do tabeli iPart i określić stan włączenia dla elementów w każdym wierszu tabeli.
Uwaga: Można także określić komórkę parametru użytkownika lub kolumnę parametru użytkownika dla każdego elementu, który ma zostać obliczony lub wyłączony. Gdy część iPart zostanie umieszczona, wprowadź potrzebny status tłumienia.
- W prawym panelu okna Redagowanie iPart kliknij prawym przyciskiem myszy materiały, rozmiary lub inne istotne wartości i przypisz je jako wartości kluczowe. Liczby kluczowe określają strukturę zagnieżdżenia w przeglądarce modelu, ale wyświetlane są tam tylko wartości kluczowe.
Uwaga: Nie można jednocześnie oznaczyć kolumny lub komórki jako wartość niestandardowa i klucz.
- Po wybraniu Właściwości materiału z listy Właściwości programu Design Assistant, należy wybrać opcję Kolumna materiału na karcie Inne, aby sprawdzić, czy aktualny wygląd ma wartość Jak materiał.
- Aby właściwości części zostały zawarte w rysunkach i w zestawieniach komponentów, należy te właściwości umieścić w tabeli iPart, nawet jeśli ich wartości są takie same dla różnych składników.