Podczas definiowania wyglądu materiału należy określić jego teksturę lub właściwości przy użyciu kanału mapy, w którym można użyć mapy obrazu lub mapy proceduralnej.
Kanały mapowania powodują przypisanie tekstury do koloru materiału. Po wybraniu kanału mapowania kolory mapy zastępują kolor rozproszenia materiału. Dla przezroczystości tekstura jest mnożnikiem.
Po wybraniu kanału mapowania można użyć dowolnej mapy obrazowej lub jednej z map proceduralnych , na przykład drewna i marmuru. Przykładowo, aby utworzyć ścianę zbudowaną z cegieł, należy wybrać mapę tekstury z obrazem cegieł. Jest to najczęściej stosowany rodzaj mapowania. Można także użyć mapy proceduralnej, jak płytki czy drewno. Mapy proceduralne mają właściwości, które można dostosować w celu uzyskania oczekiwanego efektu; na przykład rozmiar płytek i odstępy z zaprawą między cegłami dla materiału z wzorem cegieł lub odstępy między ziarnami w materiale drewnianym.
Mapa dodawana do materiału może być wyskalowana. Wzór może być rozmieszczony sąsiadująco lub obrócony.
Mapy są dostępne także do innych celów. Dla jednego materiału można używać kilku map i można tworzyć mapy zagnieżdżone.
Po zastosowaniu mapy można ją dopasować do powierzchni lub obiektu za pomocą odwzorowania materiału.
Każdy typ mapy ma własny, specyficzny zestaw elementów sterujących mapy. W obrębie każdego kanału map można sterować ustawieniami, na przykład wyłączyć lub usunąć mapę bądź ją zsynchronizować. Ekran nawigacji po mapach zagnieżdżonych służy do szybkiego przeglądania zagnieżdżonych map przypisanych do materiału. Aby wyświetlić zagnieżdżone mapy, kliknij strzałkę rozwijania obok nazwy materiału. Po zastosowaniu typu mapy można go dopasować do powierzchni lub obiektu za pomocą mapowania materiału.