Można uwzględnić wiele linii bazowych w obliczeniu objętości korytarza, ale należy upewnić się, że założenia dla metody obliczania objętości są spełnione. Oznacza to, że odległość (L) musi być dokładna dla wszystkich linii bazowych.
Wzory zarówno dla metody średniej powierzchni końcowych, jak i metody pryzmoidalnej obliczają powierzchnię kształtu korytarza na podstawie odległości między liniami próbkowania. Na poniższej ilustracji linie próbkowania są prostopadłe do ich nadrzędnej linii trasowania (po prawej stronie). Pomimo możliwości uwzględnienia korytarza po lewej stronie w obliczeniu objętości wynik nie będzie dokładny: odległość (L) wzdłuż nadrzędnej linii bazowej spełnia wymagania metody obliczania objętości, ale odległość wzdłuż drugiej linii bazowej już nie.
Aby uzyskać dokładne obliczenia objętości w tej sytuacji, należy utworzyć linie próbkowania wzdłuż linii bazowych dla obu korytarzy.
Zobacz temat Informacje o przekrojach korytarza.