Po wybraniu karty Tłumienie w oknie Definicja podpory na ekranie pojawia się przedstawione poniżej okno dialogowe.
Aby zdefiniować podporę z tłumieniem, należy:
- Przypisać etykietę (nazwę) do podpory.
- Wybrać zablokowane stopnie swobody w węźle (UX, UY, UZ, RX, RY, RZ).
- Podać wartości współczynników CX, CY, CZ, CRX, CRY, CRZ (są to składowe macierzy tłumienia C).
Liczba dostępnych współczynników tłumienia zależy od wybranego typu konstrukcji (rama 2D, kratownica 3D, płyta itp.). Tak zdefiniowana wartość tłumienia jest brana pod uwagę jedynie w całkowaniu równań ruchu.
Jego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego, w którym określone mogą zostać wartości tłumienia wykorzystywane we wzorze podanym w normie sejsmicznej PS92.
Podpora z tłumieniem może być wykorzystywana w programie Robot podczas analizy modalnej konstrukcji, gdy włączona jest opcja Uwzględnij tłumienie (wg PS92) w oknie dialogowym Parametry analizy modalnej. Zdefiniowane współczynniki tłumienia są wykorzystywane we wzorze podanym we francuskiej normie sejsmicznej PS92. Zgodnie z punktem 5 artykułu 6.2.3.4 francuskiej normy sejsmicznej PS 92 (NF P 06-013) należy uwzględnić interakcje konstrukcji z podłożem, a przez to jego wpływ na wartość tłumienia w konstrukcji. Średnia wartość tłumienia krytycznego zgodnie z normą wyrażona jest wzorem:
Gdzie:
- E — oznacza energię sprężystą konstrukcji dla rozważanej deformacji modalnej
- E i — oznacza część energii sprężystej nagromadzonej w i—tym materiale dla rozważanej deformacji modalnej
- ζ z i — oznacza procentowy współczynnik tłumienia krytycznego dla i—tego materiału.
Opcja tłumienie dla podpór pozwala na uwzględnienie wpływu podłoża zamodelowanego za pomocą podpór sprężystych na średnią wartość tłumienia krytycznego. Uśrednione tłumienie dla i—tej podpory sprężystej obliczane jest na podstawie wzoru:
Gdzie:
- K — macierz sztywności elementu
- D — elementowa macierz tłumienia
- V — wektor przemieszczeń węzła podpory.
Dla stanu 3D powyższe obiekty wyrażone są następująco:
W prawym, dolnym rogu okna przedstawiany jest schematyczny rysunek definiowanej podpory. Pod rysunkiem znajduje się przycisk Kierunek; jego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Kierunek podpory, w którym zdefiniowany może zostać kierunek lokalnej osi x podpory (poprzez skierowanie go do punktu, węzła lub obrócenie podpory względem dowolnej osi globalnego układu współrzędnych).
Po naciśnięciu przycisku Dodaj zdefiniowana podpora zostanie dopisana do aktywnej listy podpór.
Naciśnięcie przycisku Zaawansowane, który jest dostępny dla podpór węzłowych i liniowych (dla podpór powierzchniowych nie jest dostępny), powoduje otwarcie nowego okna dialogowego Definicja podpory — zaawansowane.