Opcja służy do określenia parametrów normowych typu pręta. Aby uzyskać dostęp do opcji, należy:
- kliknąć opcję Nowy typ pręta w oknie dialogowym Typ pręta
- kliknąć przycisk Parametry w oknie dialogowym Definicja.
W polu Typ pręta podawana jest nazwa wybranego typu pręta (można wpisać w tym polu dowolną nazwę typu pręta). W polach Wyboczenie względem osi Y lub Z wprowadzona może zostać długość pręta dla odpowiedniej płaszczyzny.
Istnieją dwa sposoby podania tej długości:
- po wybraniu opcji Realna wprowadzona wartość jest interpretowana bezpośrednio jako długość
- po wybraniu opcji Mnożnik wartość jest interpretowana jako współczynnik, przez który należy pomnożyć rzeczywistą długość pręta, aby uzyskać odpowiednią wartość. Np. wpisanie wartości 0.25 oznacza, że odpowiednia długość jest równa 1/4 długości rzeczywistej. Do jednoczesnej definicji kilku prętów, których długości rzeczywiste różnią się między sobą, a np. dodatkowe podparcia są rozmieszczone jednakowo, drugi sposób jest bardzo wygodny. Jeśli ustawione parametry mają być zachowane jako kategoria, takie wprowadzanie długości jest konieczne.
Wpisanie wartości 1.0 gwarantuje, że każdy pręt definiowany za pomocą kategorii jako Ly będzie miał przyjętą swoją rzeczywistą długość.
W polu Współczynnik długości wyboczeniowej określone mogą zostać współczynniki długości wyboczeniowej pręta w obydwu kierunkach. W odpowiednie pola wpisywana jest automatycznie rzeczywista długość pręta (ew. suma długości prętów składowych).
Współczynnik długości wyboczeniowej zależy od warunków podparcia końcowych węzłów pręta w płaszczyźnie wyboczenia. Długość zwichrzeniowa jest zdefiniowana w oknie dialogowym Schematy wyboczeniowe. Aby uzyskać dostęp do okna dialogowego, kliknij ikonę reprezentującą wybrany typ modelu wyboczenia elementu. Znajdują się tam typowe schematy podparcia pręta; po wyborze jednego z nich wartość współczynnika będzie przyjęta lub obliczona automatycznie.
Ikony w oknie dialogowym zostały podzielone na dwie grupy:
- Typowe (znormalizowane) metody podpierania elementów i odpowiednie wartości współczynników wyboczenia,
- Ikony opcji umożliwiających obliczenia współczynnika wyboczenia dla słupów ze zmiennym obciążeniem osiowym (6.3.2.2) lub słupów ram wielokondygnacyjnych (6.3.2.5).
Uwzględnienie wyboczenia w obliczeniach następuje zawsze, gdy w pręcie pojawia się siła ściskająca, nawet jeśli jest ona niewielka w stosunku do innych sił wewnętrznych. Nie jest wykonywana oddzielna analiza, która określiłaby, czy efekty wyboczenia powinny być pominięte. Jeśli użytkownik chce wyeliminować efekty wyboczeniowe z obliczeń, należy wybrać ostatnią ikonę. Oznacza ona dokładnie pominięcie wyboczenia w procesie obliczeniowym.
Pola wyboru Krzywa wyboczeniowa pozwalają na wymuszenie krzywej wyboczeniowej branej do obliczeń słupów ściskanych. W przypadku wybrania opcji ‘auto’ program automatycznie dobierze odpowiednią krzywą wyboczeniową zgodnie z zasadami podanymi w Tablicy 6.1 normy SE—A.
Włączenie opcji Wyboczenie giętno-skrętne przekrojów monosymetrycznych powoduje, że wszystkie przekroje monosymetryczne zostaną dodatkowo sprawdzone na możliwość utraty stateczności globalnej przy wyboczeniu skrętnym i giętno-skrętnym zgodnie z zasadami podanymi w normie EC EN 1993-1-1 i EC EN 1993-1-3.
W polu Parametry zwichrzeniowe wybrane mogą zostać opcje wykorzystywane podczas weryfikowania zwichrzenia pręta: typ zwichrzenia i współczynnik długości zwichrzeniowej. Naciśnięcie odpowiedniej ikony powoduje otwarcie okna dialogowego umożliwiającego definicję odpowiednich parametrów. Zwichrzenie jest uwzględniane w obliczeniach, jeżeli włączona zostanie opcja Zwichrzenie.
Obliczenia zwichrzeniowe wymagają podania dla pręta odległości przekrojów zabezpieczonych przed skręceniem — tzw. długości zwichrzeniowej. Należy rozróżnić dwie długości zwichrzeniowe. Górna lub dolna półka mogą być mocowane oddzielnie i dla różnych obciążeń naprężenia ściskające mogą pojawić się w górnej lub dolnej półce. Dlatego też wartość współczynnika określa podstawową długość elementu, którą należy pomnożyć w celu uzyskania długości zwichrzeniowej. Jako bazowa długość brana jest długość lz. Wartość współczynnika można wpisać bezpośrednio lub wybrać ikonę z typowym przypadkiem zamocowań, dla którego współczynnik zostanie dobrany automatycznie.
Po naciśnięciu przycisku Więcej na ekranie pojawia się dodatkowe okno dialogowe, w którym zdefiniowane mogą zostać pozostałe parametry typu pręta określone w normie, takie jak: typ obciążenia, parametry przekroju itp.
W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące opcje:
- Przekroje złożone: po włączeniu tej opcji dostępny staje się przycisk Złożone; jego naciśnięcie powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego Przekrój złożony (Eurocode3) lub Przekrój złożony (CM66), w których zdefiniowane mogą zostać parametry prętów wielogałęziowych.
- Ugięcia i przemieszczenia graniczne: po włączeniu tej opcji dostępny staje się przycisk Użytkowanie; jego naciśnięcie powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego Użytkowanie, w którym zdefiniowane mogą zostać parametry typu pręta (przemieszczenia graniczne, wstępne ugięcia)
- Przekrój cienkościenny: po włączeniu tej opcji dostępny staje się przycisk Cienkościenne; jego naciśnięcie powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego Przekrój cienkościenny, w którym zdefiniowane mogą zostać parametry typu pręta cienkościennego wykorzystywane podczas wymiarowania i weryfikacji prętów stalowych o przekrojach cienkościennych zgodnie z zaleceniami normy EC3 EN 1993—1—3
- Parametry analizy ogniowej: po włączeniu tej opcji dostępny staje się przycisk Ogień; jego naciśnięcie powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego Ogień, w którym zdefiniowane mogą zostać parametry odporności ogniowej pręta. Analiza prowadzona jest zgodnie z normą EC3 EN 1993—1—2.
Naciśnięcie przycisku Zapisz powoduje dodanie typu pręta o zdefiniowanej nazwie i określonych parametrach do listy wcześniej zdefiniowanych typów pręta stalowego.