Parametry całkowania równań ruchu

Użyj tego okna dialogowego, aby zdefiniować parametry całkowania równań ruchu dla przypadku dynamicznego.

Dostęp

1. Upewnij się, że analiza modalna jest już zdefiniowana.
2. Kliknij opcje Analiza Typy analizy Nowa.
3. Wybierz opcję Całkowanie równań ruchu w oknie dialogowym Typ analizy, a następnie kliknij przycisk OK.

Elementy okna dialogowego

Przypadek

Nazwa przypadku obciążenia.

Metoda

Lista metod, których można użyć do przeprowadzenia całkowania równań ruchu.

• Metoda Newmarka.
• Dekompozycja modalna: wartość domyślna.
• Hilber-Hugues-Taylor.
• Metoda Newmarka (przyspieszeniowa).

Uwaga: Metoda dekompozycji modalnej nie uwzględnia obciążeń w postaci wymuszonego przemieszczenia, prędkości lub przyspieszenia podpór. Jeżeli użytkownik chce uwzględnić te obciążenia w całkowaniu równań ruchu, należy wybrać metodę Hilber-Hughes-Taylor lub Newmarka (przyspieszeniową).

Tłumienie

Powoduje otwarcie jednego z następujących okien dialogowych, w zależności od wybranej metody.

• Okno dialogowe Tłumienie pozwala określić szczegółowe wartości tłumienia poszczególnych postaci drgań dla metody dekompozycji modalnej.
• Okno dialogowe Tłumienie Rayleigha umożliwia określenie współczynników Rayleigha dla metod Newmarka i Hilbera-Hughesa-Taylora (HHT).
  Uwaga: Jeśli chcesz użyć metody Hilbera-Hughesa-Taylora (HHT), należy określić współczynnik alfa.

Czas

• Krok zapisu — krok zmiennej czasowej, dla której wykonywany jest zapis wyników.
• Podział — liczba podziałów kroku zapisu, określająca częstość zapisu wyników analizy.
• Koniec — końcowa wartość zmiennej czasowej, dla której przeprowadzana jest analiza.

Uwaga:

Jeżeli wybrana została metoda inna niż metoda dekompozycji modalnej, to w polu Podział podawana jest liczba podziałów kroku czasowego (kroku zapisu wyników), aby wyznaczony mógł zostać krok całkowania, tzn. krok całkowania jest równy Krok zapisu / Podział. W przypadku gdy wartość podziału jest równa 1, krok zapisu wyników pokrywa się z krokiem całkowania.

W przypadku wybrania metody dekompozycji modalnej (liniowe całkowanie równań ruchu) algorytm wyznacza dla każdej postaci maksymalną wartość kroku całkowania równą wartości okresu podzielonej przez 20 (taka operacja jest wykonywana, aby zapewnić stabilność i dokładność otrzymanych wyników). step_1) jest porównywana z krokiem zapisu wyników. Jako krok całkowania przyjmowana jest mniejsza z 2 wymienionych wartości (tzn. step_1 i krok zapisu). Należy tu jednak zwrócić uwagę na fakt, że jeżeli w obliczeniach ma być wykorzystywana pierwsza z tych wartości, to jest ona w niewielki sposób zmieniana, aby krok zapisu był wielokrotnością tej wielkości.

Nieliniowość geometryczna

• P-delta — wybierz tę opcję, aby uwzględnić podczas analizy efekty P-delta.
• Duże przemieszczenia — wybierz tę opcję, aby uwzględnić podczas analizy duże przemieszczenia i/lub obroty.
• Parametry analizy nieliniowej — otwiera okno dialogowe, w którym można ustawić opcje analizy nieliniowej.

Całkowanie równań ruchu

Aby zdefiniować funkcję, wybierz przypadek obciążenia statycznego lub kierunek mas, a następnie kliknij przycisk Dodaj. Obok znajdują się przyciski Modyfikuj i Usuń, które pozwalają na edycję aktywnego wiersza tabeli.

• Przypadek — lista dostępnych prostych przypadków obciążeń statycznych oraz mas w kierunkach X, Y lub Z.
• Funkcja — lista zdefiniowanych funkcji czasowych oraz podgląd ich schematu.
• Współczynnik — używany współczynnik.
• Przesunięcie — przesunięcie fazy.
• Definicja funkcji — powoduje otwarcie okna dialogowego Definicja funkcji czasu, które umożliwia ustawienie funkcji czasu.
• Tabela funkcji — tabela zawierająca następujące kolumny.

  Przypadek — określa numer wybranego przypadku lub kierunek mas.

  Funkcja — nazwa funkcji czasowej wybranej do danego przypadku obciążenia.

  Współczynnik — współczynnik zwiększający dla wartości funkcji czasowej dla danego przypadku obciążenia; domyślna wartość współczynnika wynosi 1,0.

  Faza — przesunięcie fazowe funkcji czasowej dla danego przypadku obciążenia; domyślna wartość wynosi 0,0.

Przykłady

Aby przeprowadzić analizę czasową odpowiedzi konstrukcji na eksplozję, należy zdefiniować przypadek obciążeniowy odpowiadający ciśnieniu powietrza na konstrukcję i funkcję zmienności opisującą eksplozję.

Aby wykonać analizę czasową zachowania konstrukcji podczas trzęsienia ziemi, należy zdefiniować na wybranych kierunkach mas funkcje czasowe wygenerowane na podstawie sejsmogramów.