Punkty bazowe siatki

Opcja Punkty bazowe siatki służy do określenia punktów panelu, które będą podstawą do generacji siatki elementów skończonych przy użyciu metody Coons’a.

• Kliknij menu Analiza > Siatkowanie > Podstawowe punkty siatki
• Kliknięcie ikony

Należy użyć tego okna dialogowego, aby ustalić punkty paneli, które są podstawą dla generacji siatki elementów skończonych przy użyciu metody Coonsa.

Opcja dotyczy generacji siatki przy użyciu metody Coonsa. Powierzchnie Coonsa są powierzchniami 3D, rozciągającymi się nad czworokątnymi lub trójkątnymi konturami, których przeciwległe brzegi są podzielone na taką samą liczbę odcinków. Kształty tworzonych elementów odpowiadają kształtowi obszaru, na którym tworzona jest siatka. Ogólna koncepcja tej metody polega na połączeniu prostymi wszystkich punktów utworzonych na wybranym brzegu konturu z punktami leżącymi na przeciwległym brzegu konturu. Linie "pionowe" i "poziome" tworzą dwa zbiory punktów. Punkt przecięcia każdej pary linii "poziomych" i "pionowych" wyznacza końcowe położenie węzła wewnątrz obszaru (patrz rysunek poniżej).

Dla prostych kształtów panelu punkty bazowe są wyznaczane automatycznie. Przy bardziej złożonych kształtach panelu należy ręcznie określić położenie punktów bazowych siatki (przykładowa płyta pokazana jest na poniższym rysunku).

Aby zdefiniować punkty bazowe generowanej siatki elementów skończonych, należy:

1. Wybrać panel
2. Określić typ geometrii panelu (kształt trójkątny — będą definiowane tylko trzy punkty bazowe, kształt czworokąta — definiowane będą cztery punkty bazowe):
   • Kształt trójkątny
   • Kształt czworokątny

     Kolejne punkty bazowe dla czworokątnego kształtu panelu są oznaczane w następujący sposób:

     pierwszy punkt bazowy —

     drugi punkt bazowy —

     trzeci punkt bazowy —

     czwarty punkt bazowy —

3. Wskazać trzy lub cztery punkty bazowe (w zależności od geometrii panelu) — opis punktu bazowego składa się: z numeru punktu konturu oraz współrzędnych tego punktu
4. Kliknij przycisk Zastosuj.

Po wskazaniu konturu i określeniu kształtu panelu, zdefiniowane powinny zostać parametry metody Coonsa (patrz Preferencje zadania > Opcje siatkowania) oraz parametry podziału. Parametry podziału określają liczbę elementów, które zostaną utworzone na pierwszym (pomiędzy pierwszym i drugim wierzchołkiem konturu) i drugim (pomiędzy drugim i trzecim wierzchołkiem konturu) brzegu konturu. Liczba wierzchołków, które użytkownik będzie definiował, zależy od wybranego kształtu konturu. Brzegi konturu przeciwległe do wymienionych boków konturu zostaną automatycznie podzielone w taki sposób, aby podział odpowiadał temu przyjętemu na pierwszym i drugim brzegu konturu. Dla obszarów trójkątnych podział brzegu pomiędzy trzecim, a pierwszym wierzchołkiem konturu jest taki sam jak pomiędzy drugim, a trzecim wierzchołkiem. W obszarach czworokątnych podział pomiędzy trzecim a czwartym wierzchołkiem konturu jest taki sam jak pomiędzy pierwszym a drugim wierzchołkiem, natomiast podział pomiędzy czwartym a pierwszym wierzchołkiem jest taki sam jak pomiędzy drugim a trzecim wierzchołkiem (patrz rysunku poniżej).