Jeżeli polecenie wyświetla monit o podanie punktu, można określić dokładne położenie, używając współrzędnych, lokalizacji obiektów i kilku innych metod.
Domyślnie kursor jest blokowany na wskazanym punkcie, a znacznik i etykieta narzędzi wskazują jego położenie.
Jeśli jest dostępnych więcej punktów lokalizacji względem obiektu, można przechodzić między nimi za pomocą klawisza TAB.
Wskaźnik zostanie przyciągnięty do elementu geometrycznego najbliżej miejsca wskazanego na obiekcie.
Użyj funkcji śledzenia lokalizacji względem obiektu do wybrania punktu wzdłuż ścieżek wyrównania opartych na punktach lokalizacji. Ścieżki wyrównania mogą być poziome, pionowe, równoległe lub biegnące pod wstępnie ustawionym kątem śledzenia biegunowego.
Wyznaczone punkty są wyświetlane ze znakiem plus (+).
Śledzenie biegunowe ogranicza ruch kursora do określonych kątów biegunowych i przyrostów kąta.
Kursor jest przyciągany do kątów i przyrostów zdefiniowanych w ustawieniach śledzenia biegunowego.
Siatka jest prostokątnym wzorem linii lub punktów, który pokrywa całą płaszczyznę XY. Skok siatki ogranicza przemieszczanie się krzyży nitkowych do zdefiniowanych węzłów. Tryby siatki i skoku są niezależne, często są jednak włączane jednocześnie.
Kursor jest przyciągany do najbliższego punktu na siatce.
Wartości współrzędnych względnych odnoszą się do ostatniego określonego punktu. Ostatni określony punkt może pochodzić z tego samego polecenia lub z poprzedniego polecenia.
Na przykład @ 2.5,1określa punkt w odległości 2.5 jednostki w kierunku osi X i 1 jednostki w kierunku osi Y od poprzedniego punktu.
Na przykład @3<45określa punkt w odległości 3 jednostek pod kątem 45 stopni od poprzedniego punktu.