Bryły siatki można tworzyć, wypełniając przestrzeń między innymi obiektami, takimi jak linie lub łuki.
Można skorzystać z różnych metod w celu utworzenia kilku typów obiektów siatki, których krawędzie są zdefiniowane przez inne obiekty. Typy siatki obejmują siatki prostokreślne, walcowe, obrócone i krawędziowe. Zmienna systemowa MESHTYPE określa, czy nowe obiekty są poprawnymi obiektami siatkowymi, czy też są one tworzone przy wykorzystaniu klasycznej geometrii złożonej z polipowierzchni lub wieloboków.
Sposób wyświetlania siatki można określić przez zmianę stylu wizualnego (STYLEWIZ).
Polecenie POWPROST tworzy siatkę reprezentującą powierzchnię prostokreślną między dwoma liniami lub krzywymi.
Istnieje kilka metod tworzenia siatek prostokreślnych. Na przykład można użyć dwóch obiektów do zdefiniowania krawędzi siatki prostokreślnej: linii, punktów, łuków, okręgów, elips, łuków eliptycznych, polilinii 2D lub 3D albo splajnów.
Pary obiektów, które zostaną użyte jako „szyny” siatki prostokreślnej muszą być albo otwarte, albo zamknięte. Parą dla obiektu punktowego może być albo obiekt otwarty, albo zamknięty.
Aby zakończyć polecenie, na zamkniętych krzywych można określić dowolne dwa punkty.
Dla krzywych otwartych konstrukcja siatki prostokreślnej rozpoczyna się od punktów określonych na krzywych.
Polecenie POWWALC tworzy siatkę reprezentującą ogólną powierzchnię walcową. Powierzchnia jest zdefiniowana przez wyciągnięcie linii lub krzywej (zwane krzywą ścieżki) w określonym kierunku i na określoną odległość (zwaną wektorem kierunku lub ścieżką).
Krzywa może być linią, łukiem, okręgiem, elipsą, łukiem eliptycznym, polilinią 2D, polilinią 3D lub splajnem. Wektor kierunkowy może być zdefiniowany przez linię lub otwartą polilinię 2D lub 3D.
Metoda ta pozwala na utworzenie siatki jako serii równoległych wieloboków biegnących wzdłuż określonej ścieżki. Oryginalny obiekt i wektor kierunkowy muszą już być narysowane, jak pokazano na następujących ilustracjach.
Polecenie POWOBROT tworzy siatkę przybliżającą powierzchnię obrotową, przez obrót profilu wokół określonej osi. Profil może składać się z linii, okręgów, łuków, elips, łuków eliptycznych, polilinii, splajnów, zamkniętych polilinii, wielokątów, zamkniętych splajnów i pierścieni.
Metoda ta jest przydatna w przypadku form siatkowych charakteryzujących się symetrią obrotową.
Polecenie POWKRAW tworzy siatkę przybliżającą siatkę powierzchni płata Coonsa powstałą z czterech stykających się krawędzi. Płat Coonsa jest powierzchnią bikubiczną utworzoną metodą interpolacji czterech stykających się krawędzi (które mogą być dowolnymi krzywymi w przestrzeni).
Siatka na poniższej ilustracji została uzyskana z czterech obiektów nazywanych krawędziami. Krawędzie mogą być łukami, liniami, poliliniami, splajnami lub łukami eliptycznymi, które tworzą zamkniętą pętlę o wspólnych końcach. Płat Coonsa jest powierzchnią bikubiczną (jedna krzywa w kierunku M i jedna w kierunku N), interpolowaną między dwiema krawędziami.