Opisy czcionek tekstowych

Czcionki tekstowe są plikami definicji symboli, w których każdy ze znaków numeru symbolu odpowiada odpowiedniemu kodowi ASCII.

Zestawy czcionek tekstowych muszą zawierać symbol specjalny o numerze 0, który podaje informacje o rodzaju definiowanych znaków. Kody o numerach od 1 do 31 są przeznaczone dla znaków sterujących i tylko jeden z nich jest wykorzystywany w czcionce tekstowej:

10 (LF)

Znak nowego wiersza (LF) wymusza przeskok o jeden wiersz w dół bez rysowania. Jest on używany przy powtarzanych poleceniach TEKST w celu umieszczenia kolejnych wierszy tekstu pod pierwszym z nich.

*10,5,lf

2,8,(0,-10),0

Odstęp między tymi wierszami można zmieniać przez odpowiedni dobór w definicji symbolu LF wartości przesunięcia w dół.

Zestawy czcionek tekstowych muszą zawierać symbol specjalny o numerze 0, który podaje informacje o rodzaju definiowanych znaków. Format definicji tego symbolu jest następujący:

*0,4,font-nameabove,below,modes,0

gdzie nad jest liczbą określającą wartość wystawania wielkich liter powyżej linii bazowej, a pod jest liczbą określającą wartość wystawania małych litery poniżej linii bazowej. Pojęcie linii bazowej odpowiada linii na papierze do pisania. Wartości te definiują podstawowy rozmiar znaku i są używane jako współczynniki skali dla wysokości określanej dla obiektu tekstowego.

Bajt orientacja powinien być równy 0 dla zestawu czcionek o orientacji poziomej oraz 2 dla zestawu o orientacji podwójnej (poziomej lub pionowej). Specjalny kod polecenia 00E (14) jest uwzględniany tylko wtedy, gdy ustawienie orientacja wynosi 2.

Standardowe czcionki dostarczane z programem zawierają kilka dodatkowych znaków wymaganych przy wymiarowaniu.

%%d Symbol stopni (°)

%%p Symbol tolerancji plus/minus (±)

%%c Symbol wymiarowania średnicy okręgu

Do określenia znaku można użyć tych i innych sekwencji sterujących %%nnn.

Uwaga: Program rysuje znaki tekstowe, odwołując się do ich kodów ASCII (numerów symboli), a nie do ich nazw. W celu zaoszczędzenia pamięci należy nazwę symbolu w każdej definicji pisać małymi literami, jak pokazano w poniższym przykładzie. (Nazwy zawierające małe litery nie są zapisywane w pamięci).

*65,11,uca
024,043,04d,02c,2,047,1,040,2,02e,0

Ponieważ nazwa symbolu uca zawiera małe litery, program nie zapisuje jej w pamięci. Jednak może być ona wykorzystana jako odnośnik podczas edycji pliku definicji czcionek. W tym przykładzie uca oznacza wielką literę A.