Pliku dużej czcionki można użyć do tekstów rysunku, tworząc styl tekstu za pomocą polecenia STYL, który określa nazwę pliku dużej czcionki.
Ten sam styl tekstu może korzystać również ze zwykłego zestawu czcionek z kodami ASCII, wystarczy wprowadzić dwie nazwy plików rozdzielone przecinkiem. W poniższym przykładzie użyto polecenia STYL w wierszu polecenia.
Polecenie: –STYL
Pełna nazwa stylu tekstu lub [?] <bieżący>: nazwa_stylu
Określ pełną nazwę czcionki lub nazwę pliku czcionki (TTF lub SHX): txt,greek
Program zakłada, że pierwsza nazwa dotyczy czcionki normalnej, a druga — dużej.
Jeśli wprowadzono tylko jedną nazwę, program zakłada, że jest to nazwa czcionki normalnej i usuwa wszystkie powiązane duże czcionki.
Wprowadzając przecinek przed albo po nazwie pliku czcionki, można zmienić jedną czcionkę bez wpływania na drugą, jak pokazano w poniższej tabeli.
|
Dane dla zmiany czcionek |
|
|---|---|
|
Dane wejściowe |
Wynik |
|
normal, big |
Określenie czcionki normalnej i Big Font |
|
normal, |
Określenie tylko czcionki normalnej (czcionka Big Font nie zmienia się) |
|
,big |
Określenie tylko czcionki Big Font (czcionka normalna nie zmienia się) |
|
normal |
Określenie tylko czcionki normalnej (jeśli to konieczne, czcionka Big Font zostaje usunięta) |
|
Enter (brak odpowiedzi) |
Bez zmiany |
W przypadku użycia polecenia -STYL w celu wyświetlenia listy stylów lub sprawdzenia istniejącego stylu w programie wyświetlony zostanie plik czcionki normalnej i (po przecinku) plik dużej czcionki. Jeśli styl ma tylko plik czcionki Big Font, wówczas jest on wyświetlany wraz z poprzedzającym go przecinkiem: ,greek.
Dla każdego znaku w ciągu tekstowym program najpierw przeszukuje plik dużej czcionki. Jeśli dany znak nie zostanie tam odnaleziony, wówczas przeszukiwany jest plik czcionki normalnej.