Tabela połączeń

Dostęp:

W oknie dialogowym Wstaw połączenie kliknij ikonę Wyświetl tabelę połączeń.

Kliknij obrazy w górnej części okna dialogowego, aby przejść z jednej kategorii połączeń do innej.

Połączenia standardowe

Połączenia standardowe są najczęściej używanymi połączeniami. Te połączenia są oparte na różnych kombinacjach stopni swobody ruchu obrotowego i przesuwnego. W tej kategorii dostępne są następujące połączenia:

Obrót

Pryzmatyczne

Walcowe

Sferyczne

Płaskie

Punkt-linia

Linia-płaszczyzna

Punkt-płaszczyzna

Przestrzenne

Spawane

Uwaga: Jeśli polecenie Automatycznie przekształcaj wiązania w standardowe połączenia jest aktywne, można ręcznie dodawać połączenia przestrzenne, ale nie można przekształcić wiązań zespołu dla jednego połączenia w tym samym czasie.

Połączenia toczne

Mimo że obrazy wskazują, że połączenia mogą być wykorzystywane do symulowania mechanizmów przekładniowych, rzeczywista siatka zębów przekładni nie jest brana pod uwagę. Używając tej metody, współczynnik ustalany jest w oparciu o geometrię wybraną na efektywnym promieniu toczonym koła zębatego.

Uwaga: Jeśli na efektywnym promieniu tocznym nie istnieje geometria, do części należy dodać szkic.

Toczne: walec na płaszczyźnie

Toczne: walec na walcu

Toczne: walec w walcu

Toczne: krzywa walca

Pas

Toczne: stożek na płaszczyźnie

Toczne: stożek na stożku

Toczne: stożek w stożku

Śruba

Przekładnia ślimakowa

Połączenia ślizgowe

Przesuwne: walec na płaszczyźnie

Przesuwne: walec na walcu

Przesuwne: walec w walcu

Przesuwne: krzywa walca

Przesuwne: krzywa punktu

Połączenia kontaktowe

Połączenie kontaktowe 2D jest precyzyjne. Wykrywa mające miejsce kolizje, ale umożliwia również oddzielenie. Ponieważ powierzchnie nie posiadają płaszczyzn i nie ulegają penetracji, istnieje mniejsze ryzyko wystąpienia anomalii w wynikach. Pracując nad takimi mechanizmami, jak krzywki i popychacze, należy używać tych połączeń, zamiast połączeń kontaktowych 3D, aby precyzyjnie zbadać zachowanie mechanizmu. W niektórych przypadkach należy utworzyć dodatkową geometrię części lub użyć wielu połączeń kontaktowych 2D, aby osiągnąć wymagane rezultaty.

Złącze kontaktowe 2D

Modyfikacja geometrii w celu zapewnienia ciągłej, „wygładzonej” pętli.

W celu zapewnienia wygładzonej, ciągłej pętli dla algorytmu złącza kontaktowego 2D (aby usprawnić obliczenia), wykonywana jest drobna zmiana geometrii. Brak ciągłości w profilu jest wygładzany w celu uzyskania pętli ciągłej, co umożliwia szybkie programowe rozwiązanie kontaktu. W poniższym przykładzie zilustrowano procesy przebiegające w programie.

W przykładzie rozważany jest blok z powierzchniami płaskimi stykający się z innym komponentem, którego nie wszystkie powierzchnie są nierównoległe do powierzchni bloku.

Z pewnej odległości wektory kontaktu (czerwone) wyglądają tak jak powinny.

Jeśli powiększymy powierzchnię kontaktu powierzchni nierównoległych, można zauważyć, że stykające się powierzchnie nieznacznie na siebie zachodzą.

Po powiększeniu powierzchni kontaktu powierzchni równoległej, można zauważyć to, co przedstawiono na ilustracji po lewej stronie.

Taka sytuacja występuje, ponieważ w symulacji dynamicznej automatycznie tworzone są zaokrąglenia gładkich narożników, tak jak pokazano na ilustracji po lewej stronie. Jak można zauważyć, kontakt jest dokładny z uwzględnieniem zaokrąglenia.

W przypadku połączenia z równoległymi powierzchniami, kontakt jest również dokładny z uwzględnieniem zaokrąglenia.

Zaokrąglenie jest tworzone w programie za pomocą następującej metody:

  1. Oblicz Lmin = najkrótsza odległość pomiędzy dwoma segmentami.
  2. Narysuj okrąg styczny do dwóch odcinków, używając promienia równego 1/1000*Lmin.

Jeśli zostanie osiągnięta minimalna wartość 5e-6 mm, wierzchołek nie jest wygładzany.

W przykładzie po lewej stronie Lmin = 70 mm a kąt jest prosty (90 st), zatem długość promienia wynosi 0,07 mm.

Ostrzeżenie: Wzoru nie można zmienić. Aby mieć kontrolę nad promieniem zaokrąglenia, należy utworzyć odpowiednie zaokrąglenia w modelu.

Połączenia wymuszone

Kontaktowe 3D

Sprężyna/amortyzator/dźwignia

Typ Parametry Wyświetlanie Komentarze
Sprężyna spiralna Sztywność, długość swobodna, tłumienie Sprężyna spiralna Typ domyślny. Siła zależy od odległości pomiędzy dwoma punktami (sztywności i długości swobodnej) oraz prędkości pomiędzy nimi (tłumienia).
Sprężyna Sztywność, długość swobodna, tłumienie rozdzielone, piętrowe walce Takie samo działanie jak w przypadku sprężyny spiralnej. Wyświetlana zawartość przypomina podkładkę talerzową, a czas wyświetlania jest optymalizowany.
Amortyzator sprężynowy Sztywność, długość swobodna, tłumienie Sprężyna spiralna i amortyzator Takie samo działanie jak w przypadku sprężyny spiralnej. Wyświetlana zawartość jest podobna do amortyzatora samochodowego.
Amortyzator Tłumienie Amortyzator Tylko tłumienie. Siła zależy od prędkości pomiędzy dwoma punktami.
Dźwignia Grapher wejściowy lub stała Amortyzator Umożliwia zastosowanie parametru siły bezpośrednio do modelu. Na ilustracji przedstawiono mechanizm dźwigniowy.