Przemieszczenia fizyczne i naprężenia oblicza się dla części lub zespołów, względem globalnego systemu współrzędnych pliku. Wyniki tych obliczeń są dostępne w węźle Wyniki przeglądarki.
Węzeł ten zawiera węzły różnych wyników. Są to węzły Odkształcenie, Naprężenie,Przemieszczenie, Współczynnik bezpieczeństwa oraz Nacisk dla kontaktu.
Dodatkowe polecenia umożliwiające ocenę wyników to:
Statyczna analiza naprężeń umożliwia wyświetlanie:
Aby wykresy wyników były znaczące, właściwości materiałów muszą być w pełni zdefiniowane. Edytor stylów i standardów umożliwia wyświetlenie właściwości dowolnego materiału. Edytor stylów i standardów jest dostępny z poziomu okna Przypisz materiały.
Wiązania projektu mogą być oparte na geometrii:
Stan napięcia oblicza się dla części lub zespołu części. W teorii elastyczności, trójwymiarowy stan naprężenia dla nieskończenie małej objętości materiału w dowolnym miejscu zawiera naprężenia normalne i naprężenia ścinające.
Stan naprężeń definiują naprężenia normalne XX, YY i ZZ oraz naprężenia ścinające XY, YZ i XZ. Normalne naprężenia rozciągające są dodatnie, a normalne naprężenia ściskające są ujemne. Naprężenia ścinające są dodatnie, jeśli ich dwie definiujące osie dodatnie obracają się do siebie (przy zastosowaniu reguły prawej ręki).
Utworzenie analizy modalnej to sposób obliczenia częstotliwości naturalnych wibracji dla określonej liczby częstotliwości. Obejmuje ona częstotliwości odpowiadające ruchom bryły sztywnej. Na przykład w symulacji bez wiązań pierwsze sześć trybów występuje przy częstotliwości 0 Hz, odpowiadając sześciu ruchom bryły sztywnej. Wiązania projektu opierają się na geometrii lub częstotliwości.
Odkształcony kształt można animować, aby wyświetlić modalny kształt powiązany z określoną częstotliwością. Kontury przedstawiają względne przemieszczenie wibrujących części. Obrazy kształtu trybu ułatwiają zrozumienie jak część lub zespół wibruje, lecz nie przedstawiają rzeczywistych przemieszczeń. Aby otrzymać wszystkie kształty trybu poniżej określonej częstotliwości, należy określić kolejne dwa lub trzy kształty trybu.
Opcja Oblicz tryby przedobciążeniowe uruchamia w pierwszej kolejności statyczną symulację konstrukcyjną i określa naprężenia, a następnie oblicza tryby z uwzględnieniem obciążeń wstępnych. Jeśli nie wybrano opcji, program ignoruje obciążenia konstrukcyjne zdefiniowane dla symulacji częstotliwości.