Analiza energetyczna za pomocą brył koncepcyjnych — wzorce postępowania

Uwaga: Dostępne w ramach oferty Subskrypcji Autodesk®.

Przeprowadzając analizę energetyczną za pomocą brył koncepcyjnych, należy przestrzegać poniższych reguł.

Prostota

Zacznij od prostego modelu, aby zbadać modelowanie bryłowe i orientację w terenie projektu.

Użyj koncepcyjnej analizy energetycznej na wczesnym etapie projektu, aby w procesie decyzyjnym zostało uwzględnione zużycie energii i kwestie związane z zasobami naturalnymi. Większa złożoność geometryczna nie zawsze przekłada się na większą dokładność analizy.

Modeluj tylko większe powierzchnie, łącząc mniejsze powierzchnie, które stanowią istotne elementy projekty. Nie musisz definiować mniejszych powierzchni, jak toalety, wnęki lub klatki schodowe. Podział powierzchni na więcej części niż jest konieczne zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia błędów i może wydłużyć symulację bez znaczącej poprawy dokładności wyników.

Większe części projektu reprezentuj przy użyciu prostych brył o dużych formach. Skomplikowane bryły składające się z wielu mniejszych form mogą spowodować, że symulacja będzie obarczona błędami, zamiast być dokładniejsza.

Analizowanie widoków 3D

Uruchom program Energy Analysis do programu Autodesk® Revit® przy użyciu widoku 3D w obszarze rysunku.

Program Revit symuluje tylko te bryły, które są widoczne w widoku 3D. Po zakończeniu symulacji w oknie dialogowym Wyniki i porównanie w sekcji Bryła zostanie wyświetlona bryła, która była symulowana.

Nadawanie analizom sensownych nazw

Rozpoczynając symulację, przypisz jej krótką, ale sensowną nazwę, aby móc ją odróżnić od symulacji, w których są używane inne formy i parametry budynku.

Wyrównywanie powierzchni

W trakcie symulacji typ powierzchni wpływa na modelowanie automatyczne (jak obecność przeszklenia i świetlików) oraz wyniki symulacji, w tym ubytek lub zyski ciepła. Jeśli powierzchnie nie są wyrównane, symulacja może być błędna, na przykład powierzchnie ścian wewnętrznych mogą być analizowane jako powierzchnie ścian zewnętrznych, a powierzchnie podłóg jako stropy.

Aby zapobiec takim błędom, zbieżne płaszczyzny powinny być prawidłowo wyrównane przez precyzyjne modelowanie brył.

Podział na strefy

Typowe strefy termiczne składają się z grup pomieszczeń obwodowych podlegających działaniu czynników zewnętrznych i grup stref nośnych, które są w co najwyżej niewielkim stopniu narażone na działanie czynników zewnętrznych. W koncepcyjnej analizie energetycznej można stosować strefy automatyczne lub niestandardowe.

Strefy automatyczne

    Stosowanie stref automatycznych jest wskazane, gdy:

  • chcesz szybko podzielić budynek na strefy,
  • od dostosowywania układu stref ważniejsza jest ogólna forma budynku,
  • jeszcze dokładnie nie wiadomo, jak budynek będzie podzielony na strefy.

Automatyczny podział na strefy pozwala na zastosowanie stref w zakresie podstawowym i przeprowadzenie dokładniejszej analizy energetycznej w fazie konceptualnej. Ponadto strefy automatyczne będą aktualizowane, ilekroć zostanie zmieniona ogólna forma bryły.

W celu przeprowadzenia symulacji przy użyciu stref automatycznych należy użyć opcji Odsunięcie warstwy nośnej i Podziel strefy obwodu, znajdujące się w oknie dialogowym Ustawienia energii.

Model bryły ze strefami obwodowymi Model bryły z odsunięciem warstwy nośnej i strefami obwodowymi

Strefy niestandardowe

    Stosowanie stref niestandardowych jest wskazane, gdy:

  • mniej więcej wiadomo, jaki będzie podział budynku na strefy;
  • dostosowanie układu stref jest ważniejsze niż ogólna forma budynku;
  • tworzony model energetyczny ma zostać wyeksportowany do pliku gbXML i chcesz, aby strefy były poprawnie modelowane.

Aby umożliwić niestandardowy podział na strefy na poziomie projektu lub bryły, wyłącz opcję Podziel strefy obwodu i wybierz ustawienie 0 (zero) w polu Odsunięcie warstwy nośnej.

Utwórz strefy przez modelowanie osobnych form wewnątrz bryły, wycinając jedną formę bryły z innej. Każde przecięcie formy przez zakres kondygnacji jest w trakcie symulacji interpretowane jako osobna strefa bryły.

Użycie jednej bryły budynku głównego ze strefami automatycznymi daje taki wynik. Wyznaczenie formy bryły w głównym budynku daje w efekcie inny podział na strefy.

Aby utworzyć atrium, należy utworzyć mniejszą formę bryły atrium o innej konfiguracji zakresu kondygnacji niż większy model bryły. Następnie umieść bryłę atrium w większym modelu bryły.

Uproszczenie złożonego modelu

Podczas symulacji mogą wystąpić problemy z modelami o zakrzywionych powierzchniach lub złożonym kształcie, ponieważ te powierzchnie będą traktowane przez system jako płaszczyzny. Złożoność modelu wzmaga dodatkowo automatyczny podział na strefy (wyznaczony przez odsunięcie warstwy nośnej i podział stref obwodowych).

Jeśli symulacja się nie powiedzie, zmień model, upraszczając go lub eliminując krzywe.

Niepowodzenie symulacji może być spowodowane przez zakrzywione powierzchnie lub skomplikowane kształty. Aby symulacja się powiodła, należy zamienić krzywe na płaszczyzny.

W złożonym modelu zamiast stref automatycznych użyj stref niestandardowych, aby uprościć warstwę nośną.

W trakcie koncepcyjnej analizy energetycznej program Revit może symulować maksymalnie następujące liczby powierzchni, otworów i przestrzeni:

Eksperymentowanie

Wypróbowuj różne proste formy, aby stwierdzić, jakie zmiany mają największy wpływ na zużycie energii lub dają największy potencjał wytwarzania energii. Zależnie od typu budynku i jego położenia, pewne parametry budynku mogą mieć większy (lub mniejszy) wpływ na zużycie energii niż można by się spodziewać.

Można na przykład eksperymentować, poddając analizie model zawierający większą ilość szkła o wysokiej wydajności energetycznej. Następnie można wykonać drugą analizę na modelu ze szkłem o niskiej wydajności energetycznej. Porównanie wyników pozwoli stwierdzić, czy zmiana rodzaju szkła ma istotny wpływ na zużycie energii w przypadku tego położenia i typu budynku.

Zużycie energii w budynkach o wysokim wskaźniku zajętości lub zagęszczenia urządzeń (jak hale montażowe, centra przetwarzania danych, centra konferencyjne i kina) zależy często od zakładanych godzin pracy i intensywności użytkowania. W budynkach tego typu istotne jest określenie parametrów symulacji, które w największym stopniu decydują o zużyciu energii. Należy przestudiować i zoptymalizować orientację, typ i ilość przeszklenia oraz budowę powłoki.

Tryb bryły koncepcyjnej w narzędziu Uruchom symulację energetyczną jest przeznaczony do wykonywania analizy energetycznej na modelach koncepcyjnych. Nie służy ono do uzyskiwania wyników równoważnych analizie energetycznej na projektach szczegółowych.

Użycie wariantów projektu

Warianty projektu umożliwiają szybkie i łatwe eksplorowanie alternatywnych form. Następnie można przeanalizować poszczególne warianty i porównać wyniki. Narzędzie Uruchom symulację energetyczną analizuje ten wariant projektu, który jest w danej chwili widoczny w widoku 3D.

Eksploruj alternatywne formy przy użyciu wariantów projektu.

Sprawdzanie przypisania powierzchni

Do poszczególnych kondygnacji, ścian, okien, stropów i świetlików bryły w modelu można przypisać różne konstrukcje lub parametry. Zdefiniowane parametry konkretnych powierzchni mają pierwszeństwo przed ustawieniami dotyczącymi całego projektu zdefiniowanymi w oknie dialogowym Ustawienia energii.

Na przykład możesz zmniejszyć ilość przeszklenia na południowej fasadzie budynku:

  1. Kliknij kolejno kartę Modelowanie bryłowe i terenpanel Bryła koncepcyjnaPokaż typy powierzchni brył.
  2. W obszarze rysunku umieść kursor na krawędzi powierzchni ściany zewnętrznej bryły, którą chcesz zmodyfikować, naciskaj klawisz Tab, dopóki nie zostanie podświetlona powierzchnia (obserwuj pasek stanu), i kliknij powierzchnię, aby ją zaznaczyć.
  3. Na palecie Właściwości, w obszarze Model energetyczny, w polu Wartości wybierz opcję <Według powierzchni>.
  4. W polu Procent docelowy połaci przeszklonych określ niższą wartość procentową, aby zmniejszyć przeszklenie, lub wpisz 0 (zero), aby je zlikwidować.

Sprawdzanie przypisania przestrzeni w strefach

Jeśli nie chcesz we wszystkich strefach używać ustawień domyślnych obowiązujących w całym projekcie, przypisz do poszczególnych stref w modelu bryły indywidualne szczegóły strefy/przestrzeni. W tym celu wykonaj następujące czynności:

  1. Kliknij kolejno kartę Modelowanie bryłowe i terenpanel Bryła koncepcyjnaPokaż strefy i odcienie bryły.
  2. Wybierz strefę.
  3. Na palecie Właściwości, w sekcji Analiza energetyczna wybierz wymagany typ w polu Typ przestrzeni.

Przegląd konstrukcji koncepcyjnych

Przed rozpoczęciem analizy przeprowadź przegląd konstrukcji koncepcyjnych i w razie potrzeby je skoryguj.

Domyślne konstrukcje koncepcyjne nie zawsze odpowiadają warunkom klimatycznym właściwym dla położenia projektu. Na przykład domyślna ściana zewnętrzna bryły to Lekka konstrukcja - klimat umiarkowany, nawet jeśli projekt jest położony w strefie klimatu zimnego, na przykład w Moskwie.

Tworzenie brył definiujących obiekty rzucające cień

Jeśli pobliskie budynki lub konstrukcje rzucają cień na budynek, można je modelować, aby ich wpływ został uwzględniony w koncepcyjnej analizie energetycznej. Na potrzeby analizy energetycznej można ukryć lub pominąć wszystkie budynki, które nie rzucają bezpośrednio cienia na budynek.

  1. Wystarczy utworzyć prostą formę bryły, która w przybliżeniu odpowiada rozmiarem i położeniem innym budynkom.
    Uwaga: W tej formie nie należy stosować zakresów kondygnacji. Jeśli zastosujesz zakresy kondygnacji w obiektach rzucających cień, program Revit podda także je analizie energetycznej, co spowolni jej działanie i może spowodować przekroczenie limitów.
  2. Utwórz model bryły projektowanego przez siebie budynku, dodaj zakresy kondygnacji, zdefiniuj ustawienia energii i przeanalizuj model bryły w sposób opisany w temacie Analiza energetyczna za pomocą brył koncepcyjnych — szybki start.

Bryły bez zakresów kondygnacji program Revit traktuje na potrzeby analizy energetycznej jako obiekty rzucające cień.

Temat nadrzędny: Energy Analysis do programu Autodesk® Revit®