W oknie Zmień typ analizy należy wybrać opcję Wyboczenie, a następnie kliknąć przycisk OK, lub wybrać przypadek Analizy wyboczeniowej w oknie Opcje obliczeń i kliknąć opcję Parametry, aby otworzyć okno dialogowe Parametry analizy wyboczeniowej. Okno dialogowe Parametry analizy wyboczeniowej służy do definiowania parametrów analizy wyboczeniowej dla przypadku obciążenia zdefiniowanego dla konstrukcji.
Problem analizy zwichrzeniowej konstrukcji jest formułowany i rozwiązywany za pomocą wartości własnych. Dla każdej wymaganej postaci wyboczenia określane są współczynniki obciążenia krytycznego (wartości własne) i wektory własne.
W oknie dialogowym Parametry analizy wyboczenia definiowane są następujące parametry.
- Przypadek - pole, w którym podawana jest nazwa przypadku obciążeniowego
- Liczba postaci - wymagana przez użytkownika liczba postaci wyboczenia
- Tolerancja - wartość normy błędu, która ma zostać osiągnięta w trakcie iteracyjnej analizy konstrukcji. Wartość domyślna tego parametru wynosi 0.0001.
- Liczba iteracji - maksymalna liczba iteracji. Jeżeli ta liczba jest przekroczona, a wymagana tolerancja nie została osiągnięta, to obliczenia konstrukcji są przerywane; wartość domyślna wynosi 40.
- Metody rozwiązywania (metoda iteracji podprzestrzennej lub metoda blokowej iteracji podprzestrzennej) Przycisk Parametry (przesunięcie, przyrost) jest dostępny po wybraniu metody Blokowej iteracji podprzestrzennej.
- Weryfikacja Sturma - opcja pozwalająca na włączenie/wyłączenie algorytmu, który umożliwia poszukiwanie pominiętych postaci drgań konstrukcji. Jeśli algorytm wykryje pominiętą formę drgań, powtarzane są obliczenia iteracyjne.
Zaleca się wybór metody ICCF (jednopoziomowa lub wielopoziomowa). W przypadku solwera iteracyjnego parametry inne niż (Liczba postaci, Tolerancja, Liczba iteracji) są pomijane.
Patrz również:
Opis metody iteracji podprzestrzennej blokowej
Wybór typu wyników (przypadki dynamiczne/wyboczeniowe)