Po kliknięciu opcji Edycja / Transformacja układu współrzędnych otwiera się okno Transformacja układu współrzędnych.
Okno to umożliwia transformację (złożenia translacji, obrotu i ewentualnie skalowania) układów współrzędnych. Jest przydatna, gdy konieczne jest utworzenie konstrukcji z wykorzystaniem znanego i prostego układu współrzędnych, a następnie przesunięcia (skopiowana) jej w inne miejsce. Typowym przykładem takiej konstrukcji może być fragment zakrzywionego mostu/wiaduktu, którego geometria początku i końca (przyczółków lub pierwszego i ostatniego przęsła) jest taka sama, lecz usytuowanie (czyli współrzędne charakterystycznych punktów) jest trudne do określenia dla końcowej części mostu. Wygodnie jest więc zdefiniować początkowe elementy konstrukcji w wygodnym układzie współrzędnych i za pomocą transformacji tego układu przenieść (skopiować) te elementy do położenia końcowego.
Aby przetransformować układ współrzędnych, należy:
- określić Wyjściowy układ współrzędnych
Aby wykonana została transformacja układu współrzędnych, należy:
- określić docelowy (końcowy) układ współrzędnych, tzn. podać współrzędne początku układu (punktu P0) oraz kierunków osi x, y, i z układu współrzędnych (współrzędne punktów PX, PY i PZ)
- określić współrzędne początku układu współrzędnych (punkt P0); osie układu są wtedy zgodne z osiami globalnego układu współrzędnych.
- określić docelowy (końcowy) układ współrzędnych, tzn. podać współrzędne początku układu (punktu P0) oraz kierunków osi x, y, i z układu współrzędnych (współrzędne punktów PX, PY i PZ)
Jeżeli włączona jest opcja Układy ortogonalne bez skalowania, to osie układów współrzędnych (osie x, y, z) są prostopadłe zarówno w układzie wyjściowym, jak i docelowym oraz nie ma skalowania osi współrzędnych (długości odcinków P0-PX, P0-PY i P0-PZ są identyczne w obu układach współrzędnych).
Jeżeli opcja Układy ortogonalne bez skalowania jest wyłączona, to:
- osie układu współrzędnych zarówno układu wyjściowego, jak i docelowego nie muszą być prostopadłe do siebie
- kierunki osi są definiowane poprzez podanie położenia punktów PX, PY i PZ dla wyjściowego i docelowego układu współrzędnych; długości odcinków P0-PX, P0-PY i P0-PZ dla wyjściowego i docelowego układu współrzędnych nie muszą być identyczne, stąd położenie dowolnego punktu w docelowym układzie jest wyznaczane z proporcji pomiędzy odcinkami definiującymi poszczególne osie współrzędnych w wyjściowym i docelowym układzie współrzędnych. Sytuacja taka jest pokazana (dla dwuwymiarowego układu współrzędnych) na poniższym rysunku: wyjściowy układ współrzędnych jest układem ortogonalnym, a osie układu docelowego przecinają się pod kątem a; pokazane jest położenie punktu A w wyjściowym i docelowym układzie współrzędnych.
Naciśnięcie przycisku Parametry powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego.
Naciśnięcie przycisku Wykonaj po określeniu parametrów transformacji powoduje wykonanie zdefiniowanej operacji.