Informacje o typach wiązań zbrojenia

Zbrojenie współdziała z elementami betonowymi i innymi prętami poprzez ręczne lub automatyczne tworzenie wiązań z odniesieniami płaskimi.

Występują następujące odniesienia płaskie:

• Otulina lub powierzchnie elementów betonowych.
• Inne segmenty i płaszczyzny zbrojenia.

Uwaga: Zbrojenie w kształcie łuku może powodować wiązania w koncentrycznych powierzchniach nadrzędnych.

W większości wypadków płaszczyzna uchwytu zbrojenia i płaszczyzna odniesienia muszą być równoległe. Jednak uchwyty końcowe pręta można wiązać płaszczyzną pod kątem do 6 stopni.

Można określić następujące typy wiązań:

• Otulina zbrojenia
• Inne zbrojenia
• Do powierzchni nadrzędnej

Na poniższej ilustracji przedstawiono różne typy wiązań w odniesieniu do strzemienia i czterech prostych prętów.

• Pręt A: Wiązany jest otuliną zbrojenia w górnej powierzchni belki.
• Pręt B. Wiązany jest strzemieniem innego zbrojenia.
• Pręt C. Wiązany jest najbliższą, równoległą powierzchnią nadrzędna (S).
• Pręt D. Specjalny przypadek wiązania. Podłużny pręt prosty umieszczony w pobliżu gięcia w strzemieniu może być wiązany za pomocą różnych położeń wzdłuż gięć w prętach strzemienia. Na przykład punkty położone co 45 stopni wokół każdego gięcia, np. 0°, 45°, 90°, 135° itd. Odsunięcie jest stosowane do wiązań w celu położenia pręta podłużnego względem wewnętrznej strony gięcia strzemienia w żądanej pozycji kątowej.

Uwaga: Rozkłady zbrojenia można związać z dowolnym prętem lub powierzchnią betonowego obiektu nadrzędnego w projekcie. Automatyczne wiązania są ustawiane tylko do powierzchni w obiekcie nadrzędnym, najpierw do sąsiednich elementów, i strzemion w tym samym obiekcie nadrzędnym.

Domyślna logika wiązań automatycznych

Domyślna sekwencja logiczna wiązania w wypadku umieszczonego zbrojenia jest następująca:

1. Tylko pręty proste: wyszukiwane są punkty odniesienia gięcia pręta strzemienia, aby związać jego krawędzie oraz uchwyty położenia płaszczyznowego, jeśli pręt przechodzi przez strzemię.

   
2. Wyszukiwana jest najbliższa płaszczyzna otuliny obiektu nadrzędnego. W standardowym stylu prętów również wyszukiwane są uchwyty pręta strzemienia bez uwzględniania otulin obiektu nadrzędnego zajętych przez strzemię.
   Pręty standardowe są automatycznie przyciągane do strzemion tylko wtedy, gdy przechodzą przez strzemiona.

   
   
   
3. Jeśli nie zostanie znaleziona żadna powierzchnia lub strzemię otuliny w ramach wymaganej tolerancji, wyszukiwana jest najbliższa powierzchnia nadrzędna, zawierająca otulinę lub nie. Tworzone jest wiązanie blokowania stałej odległości do tej powierzchni.

   Segmenty zbrojenia zależnego od kształtu są automatycznie wiązane tylko z betonowymi powierzchniami nadrzędnymi znajdującymi się w zasięgu poszczególnych segmentów — segment przechodzi przez powierzchnię.

   Na przykład: powierzchnie 1, 2 i 3 są równoległe do segmentu pręta. Ponadto powierzchnie 1 i 3 są w zasięgu segmentu pręta. Powierzchnia 1 jest bliżej segmentu pręta, więc zostanie ustawiona jako wiązanie automatyczne:

   
   
   
   Uwaga: Nadal można ręcznie wybrać dowolną płaszczyznę równoległą do segmentu pręta jako obiekt docelowy wiązania, nawet jeśli jest poza zasięgiem. O ile powiązany segment pręta pozostaje równoległy do tej płaszczyzny, wiązanie jest zachowywane po przesunięciu pręta w tym samym obiekcie nadrzędnym, nawet jeśli obiekt docelowy wiązania jest poza zasięgiem pręta.
   Końce prętów są automatycznie wiązane z najbliższą powierzchnią nieskończoną. Dla końców prętów wyszukiwane są wiązania z powierzchniami obiektu nadrzędnego lub elementów sąsiednich, do których należą końce. Na przykład ten koniec strzemienia jest automatycznie wiązany z tą powierzchnią nieskończoną, która jest najbliżej:

   
   
   
   Gdy zestaw prętów standardowych i zestaw strzemion są rozkładane w tym samym kierunku, czyli mają równoległe płaszczyzny gięcia, pręt standardowy nie będzie przyciągany do strzemienia.

   
   
   

   — równoległe płaszczyzny prętów.

Wiązanie zbrojenia do zbrojenia

Utwórz wiązanie między dowolnymi dwoma rozkładami zbrojenia zależnych od kształtu w projekcie przy określonej odległości, niezależnie od kształtu czy stylu zbrojenia.

To skojarzenie parametryczne ułatwia ponowne wykorzystywanie i dostosowywanie wzorów zbrojeń w całym projekcie oraz zapewnienie, że zachowane są założenia projektowe, a pręty poprawnie reagują na zmiany układu, rozmiarów prętów i geometrii rozkładu zbrojenia.

Wiązanie jednego rozkładu zbrojenia z innym:

1. Wybierz rozkład zbrojenia.
2. Kliknij kolejno kartę Zmień | Zbrojenie konstrukcyjne Wiązania zbrojenia (Edytuj wiązania).
3. Wybierz jeden z prętów w tym samym obiekcie nadrzędnym co pierwotnie wybrany rozkład zbrojenia. Wybrany pręt zostanie ustawiony jako obiekt docelowy wiązania.
4. Edytuj odsunięcie i/lub inne opcje wiązania.
5. Kliknij przycisk (Zakończ), aby zapisać, a następnie zamknąć tryb edytora wiązań.

Związany pręt będzie reagować na zmiany położenia pręta docelowego:

Uwaga: Można ręcznie powiązać pręt, bez względu na jego styl: pręty standardowe można wiązać ze strzemionami, a strzemiona z prętami standardowymi.