Wiązania zbrojenia umożliwiają ustawienie i zablokowanie geometrii każdego wystąpienia zbrojenia w odniesieniu do betonowego elementu nadrzędnego. Otulina zbrojenia stanowi wewnętrzne odsunięcie betonowego obiektu nadrzędnego, do którego zbrojenie jest wydłużane parametrycznie.
Elementy zbrojenia są unikatowe ze względu na następujące cechy:
- Są złożone z całkowicie elastycznej geometrii
- Podlegają definicji kształtu zbrojenia
- Wymiary i położenie są określane całkowicie za pomocą innych elementów.
Elementy podrzędne, takie jak okna w ścianach, mają pewne elementy geometrii ustawione za pomocą obiektu nadrzędnego i mogą być przenoszone z obiektami nadrzędnymi. Mają również wstępnie określone stałe wymiary ze względu na rodzinę lub typ. Zablokowany wymiar jest wymagany, aby zablokować położenie okna w stosunku do określonej krawędzi jego ściany nadrzędnej.
Jednak zbrojenie zgina się do dowolnych wymiarów. Jego położenie i geometria są automatycznie ustawiane względem geometrii obiektu nadrzędnego, jak również innego zbrojenia. Po ustawieniu geometrii przypisane wiązania są przesuwane i uginane w wyniku zmian wprowadzonych w modelu i względem odniesień otuliny obiektu nadrzędnego.
Zbrojenie, które dotyka odniesienia otuliny, zostanie przyciągnięte i dołączone do tego odniesienia. Parametry otuliny zbrojenia mają wpływ na zbrojenie i pręty dołączone do tego zbrojenia. Zmiana ustawień otuliny nie powoduje odsunięcia innego zbrojenia umieszczonego w obiekcie nadrzędnym.
