Sprawdź typowy proces roboczy programu AutoCAD dla typowych zadań i porównaj go z zalecanym procesem roboczym w celu wykonywania tych samych zadań w programie Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical.
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Użytkownik zaczyna od skonfigurowania w rysunku warstw, rodzajów linii, stylów tekstu i stylów wymiarowania. Typowemu rysunkowi obiektu mechanicznego musi towarzyszyć biblioteka symboli zawierająca definicje takich elementów, jak wykończenia powierzchni czy procesy spawania. Należy mieć również opracowaną metodę generowania listy części i numerów pozycji, tak aby projekty można było dokumentować na potrzeby przyszłych zakupów i produkcji. |
Użytkownik wychodzi od szablonu rysunku wg normy ANSI, BSI, CSN, DIN, GB, GOST, ISO lub JIS albo tworzy własny szablon bazujący na jednym z nich. Standard kreślarski używany w programie Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical decyduje o wszystkich aspektach rysunku, takich jak style wymiarowania, rozmiar tekstu, kolory warstw i obiektów, kąty rzutowania, tworzenie arkuszy rysunku, tworzenie widoków szczegółów, symbole mechaniczne, zestawienia komponentów, listy części i numery pozycji elementów. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Warstwy służą do łączenia różnych obiektów rysunku w grupy. Nazwy nadawane warstwom zazwyczaj odzwierciedlają funkcje realizowane przez poszczególne rodzaje obiektów geometrycznych. W efekcie najczęściej warstwy służą do wymuszania właściwości, takich jak kolor, rodzaj linii czy szerokość linii. W celu powiązania ze sobą wielu obiektów odnoszących się do jednego składnika lub zespołu należy używać bloków. Bloki można zapisywać lokalnie (w pliku rysunku) lub poza rysunkiem, umożliwiając ich wykorzystanie w innych rysunkach. W każdym bloku można ręcznie wygenerować informacje w postaci atrybutów, po czym wyodrębnić je i umieścić w tabeli. |
Grupy warstw umożliwiają skojarzenie lub powiązanie obiektów na rysunku. Można je na przykład skonfigurować dla każdego składnika lub każdego rzutu rysunku. W każdej grupie zostaną powielone odpowiednie warstwy zawierające obiekty mechaniczne. Jeśli istnieje taka potrzeba, do poszczególnych grup można zastosować wyróżniające opcje wizualne. LUB W celu powiązania z sobą wielu obiektów odnoszących się do jednego składnika lub zespołu należy używać bloków, podobnie jak w programie AutoCAD. Informacje o komponencie są przechwytywane przez punkty informacyjne skojarzone z blokiem. Informacje zawarte w punktach informacyjnych są automatycznie dodawane do bazy danych zestawienia komponentów. LUB Można połączyć zalety obu procesów, stosując strukturę mechaniczną. W tym celu pokrewne obiekty należy połączyć w grupy i utworzyć w ten sposób składniki, po czym składniki połączyć w zespoły. Dane zestawień komponentów są dodawane automatycznie do składników zarówno części, jak i zespołów. Korzystając z widoku drzewa dostępnego w przeglądarce, można szybko sprawdzić sposób uporządkowania składników rysunku. Katalog struktury zawiera listę definicji składników rysunku. Przeciągając składniki z katalogu i umieszczając w rysunku, można je kopiować oraz tworzyć do nich odnośniki. Ilości komponentów w zestawieniach są automatycznie aktualizowane na podstawie liczby przypadków ich użycia. Jeśli składnik, do którego prowadzi odwołanie, zostanie zmodyfikowany, nastąpi automatyczna aktualizacja wszystkich rysunków odwołujących się do tego składnika uwzględniająca te zmiany. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Użytkownik sam ustala, na której warstwie znajdzie się tworzony obiekt, uzależniając wybór od jego typu. Oznacza to jednak, że najpierw należy utworzyć daną warstwę i skonfigurować jej ustawienia, takie jak kolor, rodzaj linii czy szerokość linii. |
W programie Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical tworzenie warstw i zarządzanie nimi odbywa się bez udziału użytkownika. Przed utworzeniem obiektów nie trzeba wybierać warstw, na których zostaną one umieszczone – proces ten odbywa się automatycznie. Jeśli odpowiednia warstwa nie istnieje, program Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical ją utworzy. Na przykład: linie konturów zostaną umieszczone na warstwie AM_0, linie ukryte – na warstwie AM_3, obiekty wymiarów – na warstwie AM_5, linie środkowe – na warstwie AM_7 itd. Ustawienia takie jak nazwy warstw czy kolory można zmieniać, dopasowując je do standardów kreślarskich obowiązujących w firmie. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Do tworzenia obiektów geometrycznych służą polecenia, takie jak LINIA, OKRĄG, PROSTOKĄT, KRESKUJ itp. Opcje wiersza polecenia są wykorzystywane bardzo często. Przed utworzeniem obiektu należy ręcznie zmienić warstwę, tak aby obiekt miał poprawny kolor i rodzaj linii. Aby mieć pewność, że obiekt jest zgodny ze wszystkimi obowiązującymi normami, trzeba uważnie samodzielnie skonfigurować wszystkie opcje. |
Rozszerzone polecenia programu Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical umożliwiają znacznie szybsze generowanie dwuwymiarowych elementów mechanicznych. Na przykład do rysowania prostokątów służy polecenie AMRECTANG. Oferuje ponad 20 różnych sposobów określania rozmiaru prostokąta lub kwadratu za pomocą opcji zgrupowanych w oknie dialogowym. Polecenie AMHATCH_45_5 umożliwia utworzenie kreskowania pod kątem 45 stopni, o odstępie między 5 mm liniami na warstwie AM_8. Użytkownik musi tylko wybrać jeden punkt wewnętrzny. Polecenie AMSECTIONLINE służy do rysowania linii przekrojów razem ze strzałkami i etykietami. Nie trzeba marnować czasu na dopasowywanie obiektów do obowiązujących norm, ponieważ program Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical na bieżąco dokonuje odpowiednich korekt. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Użytkownik musi pozyskać z zewnątrz lub utworzyć samodzielnie bibliotekę znormalizowanych elementów i części, które będą wstawiane do rysunków. W tym drugim przypadku należy dopilnować, aby były one zgodne ze standardami kreślarskimi. |
Program jest wyposażony w rozbudowaną bibliotekę znormalizowanych elementów i części. Znajduje się w niej ponad 700 000 obiektów zgodnych z 17 różnymi normami międzynarodowymi. Należą do nich m.in.:
|
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Użytkownik ręcznie tworzy odwzorowania za pomocą poleceń PÓŁPROSTA lub PROSTA, po czym je doprecyzowuje za pomocą wielokrotnego użycia poleceń UTNIJ i WYDŁUŻ. |
Aby narysować linie konstrukcyjne, należy wybrać jeden z wielu rodzajów linii. Następnie za pomocą narzędzia rzutowania można zakrzywić narysowane linie o żądane kąty, tworząc w ten sposób widoki ortogonalne. Linie konstrukcyjne są umieszczane na warstwie o nazwie AM_CL, która domyślnie nie jest drukowana. Po zakończeniu rysowania linie można wyłączyć jednym poleceniem. W przypadku obiektów geometrycznych wstawianych z biblioteki zawartości można generować różne widoki za pomocą funkcji Superwidok, która służy do automatycznego tworzenia widoków znormalizowanych części i elementów. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
W celu ponownego wykorzystania raz utworzonych obiektów geometrycznych należy utworzyć bloki lub zastosować odnośniki. Aby użyć bloku w innym rysunku, należy skorzystać z polecenia PISZBLOK. |
Aby raz utworzone obiekty geometryczne użyć w innym miejscu, należy je skonfigurować jako widoki składników. Ponieważ w danych składników struktur mechanicznych są przechowywane atrybuty, takie jak opisy czy charakterystyka materiałów, każde kolejne wstawienie składnika powoduje odpowiednie zwiększenie liczby sztuk składnika w zestawieniach komponentów. Jeśli widok ma być używany wyłącznie na potrzeby uszczegółowienia, należy utworzyć widok opisu. Aby użyć składnika będącego elementem części lub zespołu znajdującego się w innym rysunku, należy utworzyć odnośnik zewnętrzny prowadzący bezpośrednio do tego składnika. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Użytkownik ręcznie zmienia warstwy, rysuje linie oraz wykonuje operacje przycinania i wydłużania. Jeśli składniki ulegną przemieszczeniu, ukryte obiekty geometryczne należy utworzyć od nowa lub odpowiednio zmodyfikować. |
Użyj polecenia AMSHIDE w celu wybrania obiektów pierwszego planu i tła. Spośród różnych dostępnych opcji wybierz reprezentację krawędzi ukrytych. Jeśli obiekty są przesuwane, sytuacja ukrywania jest automatycznie przeliczana, a odpowiednie fragmenty geometrii są aktualizowane, aby wyświetlić wynikowe niewidoczne krawędzie. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Należy przejść do warstwy linii środkowych (jeśli taka warstwa została już utworzona), utworzyć linię, po czym wydłużyć ją poza obwiednię otworu lub składnika. Aby utworzyć wzór otworu, należy skorzystać z polecenia SZYK. Konstruowanie linii środkowych jest bardziej skomplikowane. |
Należy skorzystać z polecenia AMCENTERLINE. Powoduje ono automatyczne umieszczanie linii środkowych na warstwie AM_7, której ustawienia gwarantują zgodność rodzajów linii z obowiązującymi normami. Ponadto linie środkowe są automatycznie wydłużane poza obwiednię otworu/składnika na odległość określoną w używanym standardzie kreślarskim. Przy konstruowaniu wzoru otworu od zera należy wybrać jeden z wielu dostępnych rodzajów otworów. Można użyć rozmiarów zdefiniowanych przez użytkownika lub wybrać z biblioteki elementów rozmiary znormalizowane, oparte na systemie metrycznym lub brytyjskim, takie jak M10 (ISO 261 – gwint zwykły) czy 3/4 "10 UNC (gwint zwykły wg normy UNC, mierzony w calach). Aby do istniejącego obiektu geometrycznego dodać linię środkową, również należy wybrać żądane opcje w oknie dialogowym wyświetlanym po wykonaniu polecenia AMCENTERLINE. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Zawartość każdego widoku, w tym wszelkie linie ukryte, trzeba modyfikować ręcznie. Jeśli na przykład użytkownik modyfikuje połączenie śrubowe dwóch płytek i chce użyć większej śruby, musi ręcznie wykonać szereg czynności, takich jak narysowanie linii, zakreskowanie, przycięcie czy zmiana warstwy. Aby wydłużyć linie, musi samodzielnie obliczyć dokładną odległość wydłużenia. Aby zmodyfikować części znormalizowane, musi wstawić nowe części z biblioteki lub odtworzyć istniejące części w sposób uwzględniający nowe wymagania. |
Do modyfikowania zawartości wszystkich widoków służą narzędzia zaawansowane. Działanie funkcji zaawansowanej edycji obiektów polega na wskazaniu żądanych zmian w oknie dialogowym. Funkcja zaawansowanego kopiowania umożliwia tworzenie kopii obiektów z zachowaniem wszystkich parametrów obiektu pierwotnego. Funkcja zaawansowanego wymazywania powoduje usuwanie obiektów oraz automatyczne odzwierciedlenie ich braku w pozostałych, powiązanych obiektach. Aby na przykład zmodyfikować połączenie śrubowe, należy kliknąć je dwukrotnie. Zostanie wyświetlone okno dialogowe, w którym można zmienić żądane wymiary. Zmiana wymiarów spowoduje automatyczną korektę otworów, kreskowań itp. Aby wydłużyć obiekt geometryczny, należy skorzystać z funkcji inteligentnego wymiarowania i odpowiednio zmienić wartości wymiarów. Dopasowanie wszystkich linii nastąpi automatycznie. W celu zmodyfikowania znormalizowanej części należy ją dwukrotnie kliknąć, po czym w wyświetlonym oknie dialogowym określić nowe wartości rodzaju i wymiarów. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
W przypadku konstruowania ramki rysunkowej w obszarze modelu trzeba ręcznie oszacować skalę, jaka ma zostać użyta, po czym utworzyć ramkę. Następnie do ramki trzeba dopasować czcionkę wszystkich tekstów i wymiarów. |
Przy konstruowaniu ramki rysunkowej w obszarze modelu należy wybrać rozmiar papieru, po czym wskazać obiekty, które mają się znaleźć w obrębie ramki. Program Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical podpowiada skalę, której można użyć. Użytkownik nie musi sam dobierać wielkości czcionki tekstów i wymiarów, ponieważ operacja ta jest wykonywana automatycznie. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Podczas tworzenia widoku szczegółów w obszarze modelu należy wykonać kopię obiektu geometrycznego, która ma zostać uszczegółowiona, dobrać jej skalę, po czym odciąć niepotrzebne fragmenty. Jeśli pierwotny obiekt geometryczny ulegnie zmianie, widok szczegółów trzeba skonfigurować od początku. Przy konfigurowaniu widoku szczegółów w obszarze papieru należy utworzyć widok, po czym zdefiniować w nim wymiary. Jeśli w obszarze modelu dodano obiekty wymiarów, należy ręcznie przeskalować wielkość ich czcionek. |
W przypadku konfigurowania widoku szczegółów w obszarze modelu należy użyć polecenia AMDETAIL, po czym zaznaczyć obszar uszczegółowienia i określić skalę, położenie i/lub nazwę widoku. Zawartość widoku jest całkowicie powiązana z jego obiektami bazowymi. Wszelkie zmiany pierwotnego obiektu geometrycznego są automatycznie odzwierciedlane w widoku. Przy konstruowaniu widoku szczegółów w obszarze papieru należy oprzeć się na rzutni i określić właściwy współczynnik skali. Wielkości czcionek wymiarów i tekstów zostaną dopasowane automatycznie. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Użytkownik ręcznie ustawia żądany styl wymiarowania, przełącza się między warstwami, po czym za pomocą różnych opcji dostępnych na wstążce tworzy różne potrzebne wymiary. Do jednoczesnego tworzenia grup wymiarów służy polecenie QDIM, nie pozwala ono jednak generować wymiarów wałków ani półwałków. Również ręcznie należy rozmieścić obiekty wymiarów w odpowiednich odległościach od elementów. Aby usunąć lukę powstałą po usunięciu jednego obiektu wymiaru, pozostałe obiekty trzeba przesunąć ręcznie. W celu dodania pasowań do obiektów wymiarów należy najpierw poszukać ich ręcznie w bibliotekach norm. Aby w rysunku umieścić listę pasowań, należy ją ręcznie skompilować, po czym dodać w postaci tabeli. |
Zaawansowane funkcje wymiarowania pozwalają generować obiekty wymiarów na odpowiedniej warstwie. Pojedyncze polecenia służą do tworzenia wymiarów liniowych, promieniowych i wszelkich innych. Funkcja automatycznego wymiarowania pozwala tworzyć jednocześnie całe grupy wymiarów względnych, wymiarów linii bazowych, wymiarów wałków czy wymiarów symetrycznych. Ponieważ obiekty wymiarów są umieszczane na miejscach automatycznie w odpowiedniej odległości od elementów rysunku, dodawanie wymiarów zgodnych z normami jest bardzo proste. Do usuwania obiektów wymiarów służy funkcja zaawansowanego wymazywania. Usunięcie jednego obiektu wymiaru powoduje automatyczne dopasowanie położenia pozostałych obiektów i zniwelowanie powstałej luki. Zaawansowane funkcje wymiarowania pozwalają w prosty sposób dodawać pasowania i tolerancje, a listę pasowań można dodać jednym kliknięciem myszy. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Do tworzenia tabel zgodnych ze standardem kreślarskim służy polecenie TABELA. Po utworzeniu tabeli należy ręcznie sprawdzić każdy otwór i dodać jego dane do tabeli. W ostatnim kroku trzeba dodać etykiety otworów. Jeśli pojawia się konieczność dodania lub usunięcia otworu, wszystkie operacje trzeba wykonywać ręcznie. |
Polecenie AMHOLECHART umożliwia generowanie list, które są skojarzone z otworami oraz zgodne z obowiązującymi normami. Zawierają one jednocześnie dane otworów oraz służą jako źródło szczegółów dla etykiet. Nie trzeba też szczególnie uważać przy usuwaniu otworów, ponieważ aktualizacje wykazu i wszelkie korekty etykiet są wykonywane automatycznie. Aby dodać więcej otworów do wykazu, należy ponownie użyć polecenia AMHOLECHART i wskazać otwory, które mają się znaleźć w wykazie. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Należy wybrać właściwą warstwę, po czym za pomocą poleceń LODNIES i TOLERANCJA ręcznie utworzyć żądane symbole mechaniczne. Trzeba przy tym samodzielnie uważnie sprawdzać, czy są one zgodne z obowiązującymi standardami kreślarskimi. Czasami użytkownik może dysponować zbiorem utworzonych wcześniej symboli, które zostały zapisane w postaci bloku. W takim przypadku można je wstawić do rysunku, ale trzeba ręcznie dobrać skalę. |
Należy wybrać jeden z symboli. Dostępne są m.in. symbole opisów, tolerancji kształtu i położenia, spoin, powierzchni, krawędzi, identyfikatora podstawy odniesienia i cząstkowego elementu odniesienia. Symbol wstawiony w ten sposób jest od razu zgodny z obowiązującymi standardami kreślarskimi i zostaje umieszczony na właściwej warstwie. Nie trzeba także ręcznie dopasowywać skali. Treść opisów jest automatycznie pobierana z ustawień obiektów. |
|
AutoCAD |
Zestaw narzędzi AutoCAD Mechanical |
|---|---|
|
Użytkownik ręcznie tworzy tabelę i wpisuje do niej dane wszystkich części. Samodzielnie musi też dokonywać aktualizacji wszystkich ilości. Każdy numer części trzeba tworzyć ręcznie, używając do tego celu okręgu i linii odniesienia. Należy przy tym uważać, aby wpisywane numery zgadzały się z numerami na liście części. Wszystkie operacje na danych zestawienia komponentów są wykonywane ręcznie, łącznie z wpisywaniem do systemu planowania zasobów produkcyjnych. |
Najpierw należy utworzyć punkty informacyjne składników, po czym wpisać szczegóły części. Następnie należy wykonać polecenie AMBOM, które zapewni bieżącą obsługę i aktualizację bazy danych zestawienia komponentów. Jeśli w obszarze modelu rysunek zawiera kilka ramek rysunkowych, należy skorzystać z ramkowych zestawień komponentów. Są to zestawienia automatycznie wypełniane danymi części znajdującymi się wewnątrz ramki. Jeśli jest używana struktura mechaniczna, nie trzeba wstawiać punktów informacyjnych, ponieważ dane zawarte w zestawach komponentów są skojarzone z obiektami struktury. Polecenie AMPARTLIST pozwala automatycznie tworzyć listy części na podstawie zawartości odpowiedniej bazy danych zestawienia komponentów. Następnie za pomocą polecenia AMBALLOON należy utworzyć towarzyszące numery pozycji. Nie ma potrzeby ręcznego monitorowania ilości składników, ponieważ cała bieżąca obsługa jest wykonywana w bazie danych zestawienia komponentów. |