Określ składnię kodu polowego dla opisu punktu pomiarowego.
Ta składnia jest interpretowana w momencie przetwarzania szkicu przez zaimportowanie lub ponowne zaimportowanie danych pomiarowych lub użycie polecenia Przetwórz szkic.
Określa nazwę kodu szkicu. Aby zmienić nazwę kodu szkicu, należy wprowadzić nową nazwę i kliknąć przycisk OK lub Zastosuj.
Określa opis dla kodu szkicu.
Kody: wszystkie kody w kodzie szkicu muszą być unikalne. Jeśli użytkownik utworzy duplikat kodu, w kategorii i we właściwości zostanie wyświetlona ikona ostrzeżenia. Przed zamknięciem okna dialogowego Edycja zestawu kodów szkicu konieczne jest rozstrzygnięcie wszystkich zduplikowanych kodów.
Kody niezidentyfikowane: Jeśli do kodu nie została przypisana żadna wartość (pusty łańcuch/pusta wartość), będzie on uznawany jako nieużywany i niezdefiniowany. Niezdefiniowane kody mogą być wymagane wówczas, gdy jest używany kolektor danych modelu starszego typu, który nie zawiera wystarczającej liczby fizycznych klawiszy do obsługi kodów.
Określa kod separujący nazwę cechy od kodu. Zalecane jest używanie spacji („ ”).
Określa kod, który powoduje zatrzymanie przetwarzania kodu polowego. Znaki występujące po znaku sterującym będą traktowane jako komentarze. Zalecane jest użycie znaku ukośnika / (slash).
Określa, czy analizować opisy kodów pól z odwróconą logiką znaków kodów pól; uruchamia się w trybie komentarza linii roboczych, a następnie przechodzi do trybu poleceń.
Wybierz jedną z następujących opcji:
Jeśli wybrane zostanie ustawienie Tak, pierwsze wystąpienie „EP1” będzie automatycznie stanowiło początek nowej figury o nazwie „EP1”.
Na przykład jeśli wybrane zostanie ustawienie Nie, pierwsze wystąpienie „EP1” nie będzie automatycznie stanowiło początku nowej figury o nazwie „EP1”. Aby rozpocząć nową figurę o nazwie „EP1”, gdy „EP1” nie jest aktywną figurą, punkty należy zakodować jako „EP1 B”, gdzie „B” jest kodem początku w bieżącym zestawie kodów szkicu.
Określa kod wskazujący początek nowej figury w określonym punkcie.
Określa kod wskazujący kontynuację figury od ostatniego wierzchołka.
Określa kod powodujący przerwanie określonej figury.
Określa kod powodujący kontynuowanie aktywnej figury z jej ostatniego wierzchołka do bieżącego punktu i zamykający figurę segmentem linii z powrotem do wierzchołka początkowego dla figury.
Określa kod wskazujący względne odsunięcie w poziomie na potrzeby tworzenia równoległej figury rozpoczynającej się w bieżącym punkcie lub przechodzącej do innego odsunięcia, jeśli aktywna figura już zawiera poprzednie odsunięcie poziome. Po kodzie odsunięcia poziomego należy podać wartość. Wartość ujemna spowoduje odsunięcie aktywnej figury do lewej strony, a dodania spowoduje odsunięcie aktywnej figury do prawej strony.
Określa kod wskazujący względne odsunięcie w pionie rozpoczynające się w bieżącym punkcie. Po kodzie odsunięcia pionowego należy podać wartość. Wartość dodatnia jest dodawana do rzędnej bieżącego wierzchołka dla aktywnej figury, a wartość ujemna jest odejmowana od bieżącego wierzchołka dla aktywnej figury.
Określa kod powodujący zakończenie wszystkich odsunięć na aktywnej figurze i umożliwienie kontynuowania tylko aktywnej figury.
Określa kod powodujący połączenie aktywnej figury z segmentem od ostatniego punktu lub punktu o określonym identyfikatorze.
Określa kod tworzący nową figurę (tej samej cechy) z użyciem segmentu pojedynczej linii z bieżącego punktu do punktu o określonym identyfikatorze. Po kodzie Połącz punkt powinien wystąpić określony identyfikator punktu.
Określa kod umożliwiający odsunięcie segmentu wchodzącego do bieżącego punktu o określoną wartość.
Określa kod dla segmentu linii <Zakręt w prawo> umożliwiający wstawienie do figury dodatkowych wierzchołków prostopadłych lub przedłużeń (prostych odsunięć). Po kodzie <Zakręt w prawo> powinny wystąpić wartości odsunięć, kody <Wydłuż> lub <Prostokąt>. Liczby dodatnie oznaczają zakręt w prawo, a liczby ujemne — zakręt w lewo.
Określa kod, który w przypadku użycia dodatniej wartości powoduje wydłużenie segmentu linii w przód przez bieżący punkt lub w przypadku użycia wartości ujemnej krótko przez bieżący punkt, na przykład <Nazwa figury><Separator><Wydłuż><Wartość>.
Określa kod wskazujący, że bieżący punkt jest początkiem segmentu łuku. Bieżący punkt z tym kodem jest pierwszym punktem w łuku. Kolejny punkt o tej samej nazwie figury jest uznawany jako punkt na łuku, a trzeci punkt o tej samej nazwie figury jest punktem końcowym łuku.
Określa kod stosowany wraz z kodem <Początek krzywej> służący do definiowania zakrzywionych segmentów z więcej niż trzema punktami. Mechanizm przetwarzający szkic będzie wyszukiwać kodu <Koniec krzywej>, rozpoczynając w miejscu z kodem <Początek krzywej>. Po znalezieniu kodu <Koniec krzywej> do wpasowania segmentów łuku figury będą używane wszystkie punkty między kodem <Początek krzywej> a <Koniec krzywej>, tak aby łuki przechodziły przez każdy z punktów (podobnie do opcji PEDIT/Dopasuj [krzywą]).
Określa kod powodujący zatrzymanie szkicu na poprzednim punkcie (zakładany kod oznaczający <Koniec>) i powoduje, że na podstawie bieżącego punktu jest tworzony okrąg jedną z trzech metod.
Określa kod wskazujący, że bieżący punkt rezyduje na segmencie łuku.