Linie nieciągłości mają podstawowe znaczenie dla konstruowania dokładnych modeli powierzchni, ponieważ kształt modelu zależy nie tylko od samych danych, ale również od wyników interpolacji.
Za pomocą linii nieciągłości można wyznaczać granice różnych obiektów, takich jak ściany oporowe, krawężniki, grzbiety czy strumienie. Linie nieciągłości wymuszają triangulację wzdłuż swojego biegu, zapobiegając powstawaniu trójkątów rozciągających się na obie strony linii.
Uwaga: Linie nieciągłości można dodawać wyłącznie do powierzchni TIN.

Rodzaje linii nieciągłości
- Standardowa. Zdefiniowany przez wybranie linii 3D, linii charakterystycznych profilowania, polilinii 3D lub splajnów.
- Przybliżona. Konstruowana przez narysowanie lub zaznaczenie na rysunku linii charakterystycznej profilowania, polilinii lub splajnu, znajdujących się w obrębie obwiedni powierzchni. Współrzędne XYZ wierzchołków przybliżonej linii nieciągłości są wyznaczane przez położenie punktów powierzchni TIN znajdujących się najbliżej odpowiednich wierzchołków punktów lub elementu stanowiącego bazę dla przebiegu linii.
Uwaga: Aby określić prowadzenie linii nieciągłości między punktami, najpierw za pomocą polecenia 'PN należy przekształcić punkty na linie lub polilinie 3D. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat
Informacje o poleceniach przezroczystych.
- Ściana. Konstruowana na bazie linii charakterystycznych profilowania, linii trójwymiarowych, polilinii trójwymiarowych, splajnów lub określonych punktów. Linia nieciągłości muru jest zapisywana jako standardowa linia nieciągłości, ale jej wyznaczenie odbywa się inaczej: użytkownik wskazuje stronę odsunięcia całej linii oraz różnicę rzędnych dla poszczególnych wierzchołków lub całej linii.
- Niedestrukcyjna. Konstruowana na bazie linii charakterystycznych profilowania oraz otwartych lub zamkniętych obiektów programu AutoCAD. Niedestrukcyjna linia nieciągłości pozwala zachować spójność pierwotnej powierzchni.
Do definicji powierzchni można również importować linie nieciągłości z plików ASCII w formacie FLT.
Opcje konstruowania linii nieciągłości
Podczas tworzenia linii nieciągłości w oparciu o polilinię zawierającą łuki należy określić strzałkę, która posłuży do mozaikowania krzywych polilinii:
Globalne opcje konfigurowania linii nieciągłości znajdują się w grupie właściwości Opcje budowy na karcie Definicja zlokalizowanej w oknie dialogowym Właściwości powierzchni.
Opcje definicji linii nieciągłości uwzględniają:
- Konwertuj linie przybliżone na standardowe. Tworzone przybliżone linie nieciągłości są na bieżąco automatycznie przekształcane na linie standardowe.
- Zezwalaj na przecinanie się linii nieciągłości. Linie nieciągłości będą mogły się przecinać.
Ćwiczenie: Dodawanie linii nieciągłości do powierzchni