Stożek

Opcja służy do definiowania stożków w programie. Opcja dostępna jest:

• z menu poprzez wybranie polecenia: Geometria/Obiekty/Stożek lub
• Kliknij przycisk .

Okno dialogowe zostało podzielone na cztery części:

• Pole Obiekt, w którym podawany jest numer lub identyfikator tworzonego/wybranego obiektu
• Metoda tworzenia
• Geometria
• Parametry.

Gdy okno dialogowe Stożek jest maksymalnie rozwinięte, to po naciśnięciu jednego z trzech przycisków (Metoda tworzenia, Geometria i Parametry) odpowiednia część okna jest zmniejszana do przycisku. Służy to temu, aby w oknie dialogowym znajdowały się jedynie te opcje, które są potrzebne w danym momencie użytkownikowi.

Metoda tworzenia

Poniżej opisano metody definiowania stożka. Definicja stożka składa się z dwóch części:

1. Definicja okręgu — podstawy stożka

   Poniższe rysunki przedstawiają schematycznie metody definiowania okręgu będącego podstawą stożka.

   	Okrąg będzie definiowany za pomocą trzech punktów należących do okręgu. W części okna dialogowego Geometria dostępne będą trzy pola: Punkt 1, Punkt 2 i Punkt 3.
   	Okrąg definiowany będzie poprzez środek okręgu oraz punkt należący do okręgu. W części okna dialogowego Geometria dostępne będą dwa pola: Punkt P (środek okręgu) i Promień.

2. Wybór typu stożka

   	Stożek prosty W części okna dialogowego Geometria dostępne będzie dodatkowo jedno pole: Wysokość H (wysokość stożka).
   	Stożek prosty ścięty W części okna dialogowego Geometria dostępne będą dodatkowo dwa pola: Wysokość H (wysokość całego stożka) oraz Wysokość h (wysokość — poziom ścięcia stożka).
   	Stożek skośny W części okna dialogowego Geometria dostępne będzie dodatkowo jedno pole: Punkt PH (punkt określający położenie wierzchołka stożka).
   	Stożek skośny ścięty W części okna dialogowego Geometria dostępne będą dodatkowo dwa pola: Punkt PH (punkt określający położenie wierzchołka całego stożka) oraz Punkt Ph (punkt określający poziom ścięcia stożka).

Uwaga: Rysunki schematyczne zmieniają się zgodnie z wybraną metodą definiowania podstawy stożka. Zasada tworzenia całego stożka pozostaje taka sama.

Geometria

W części okna dialogowego nazwanej Geometria znajdują się pola edycyjne, w których należy podać współrzędne odpowiednich punktów stożka. Liczba tych punktów zależy od wybranej metody tworzenia okręgu (podstawy stożka) oraz rodzaju typu stożka. W przypadku definiowania podstawy stożka za pomocą środka i promienia okręgu w tej części znajdują się również przyciski do wyboru płaszczyzny. Kliknięcie jednego z nich pozwala wybrać płaszczyznę, w której ma zostać umieszczony okrąg będący podstawą stożka. Promień okręgu definiuje się jako liczbę, a nie jako współrzędne punktu leżącego na okręgu.

Uwaga: Jeżeli została wybrana opcja Środek—promień do definicji okręgu będącego podstawą stożka i/lub opcja typ stożka: prosty lub prosty ścięty, to istnieje możliwość zdefiniowania stożka na dwa sposoby:

1. poprzez podanie współrzędnych środka okręgu będącego podstawą stożka, współrzędnych punktu leżącego na okręgu oraz wysokości stożka (graficznie lub wpisując wartości współrzędnych w odpowiednich polach edycyjnych)
2. poprzez podanie współrzędnych środka okręgu będącego podstawą stożka (wskazując graficznie punkt na ekranie lub wpisując współrzędne punktu) i wpisanie wartości: promienia w polu Promień i wysokości stożka w polu Wysokość H (w przypadku stożka ściętego również Wysokość h).

Parametry

Włączenie opcji Dyskretyzacja umożliwia definicję parametrów podziału tworzonego okręgu u podstawy stożka:

• Liczba krawędzi — liczba boków wielokąta przybliżającego okrąg (wielokąt wpisany w okrąg).
• Długość krawędzi — długoścć boków wielokąta przybliżającego okrąg (wielokąt wpisany w okrąg).

Jeśli opcja Dyskretyzacja jest wyłączona, to okrąg stanowiący podstawę walca będzie tworzony w sposób analityczny.

Ponadto w oknie Parametry znajdują się opcje:

• Przykrycie — włączenie tej opcji powoduje, że w trakcie definiowania stożka tworzona będzie również ścianka obiektu będąca jego przykrycie. Opcja dostępna jest jedynie dla stożka ściętego.
• Dno — włączenie tej opcji powoduje, że w trakcie definiowania stożka tworzona będzie również ścianka obiektu będąca jego dnem.
• Bryła — włączenie tej opcji powoduje, że stożek tworzony będzie jako konstrukcja objętościowa (bryła). Opcja dostępna dla konstrukcji objętościowych.
• Podział boku — pole umożliwiające podanie liczby podziałów wzdłuż wysokości stożka.
• Pręty — jeśli ta opcja jest włączona, to definiowany walec będzie składał się z elementów prętów (poszczególne części walca będą prętami). Przy wyłączonej opcji walec będzie generowany jako obiekt 2D (płyta, powłoka) lub 3D (bryła).

Aby zdefiniować stożek, należy:

1. wybrać metodę definiowania okręgu (podstawy stożka)
2. wybrać typ stożka (prosty, skośny, ścięty)
3. zdefiniować współrzędne punktów charakterystycznych okręgu stanowiącego podstawę stożka oraz punktów określających geometrię stożka:
   • tekstowo: wpisać współrzędne poszczególnych punktów w oknie dialogowym (część okna dialogowego Geometria) i nacisnąć przycisk Zastosuj.
   • Graficznie: kliknąć lewym przyciskiem myszy pole „P1”, przejść na ekran graficzny i kliknąć lewym przyciskiem myszy punkt oznaczający pierwszy punkt okręgu, a następnie kliknąć w kolejne punkty.
   • metoda łącząca podejście „graficzne" i „tekstowe"
4. zdefiniować parametry dyskretyzacji okręgu stanowiącego podstawę stożka (liczbę podziałów w odpowiednich kierunkach) oraz zdecydować, czy stożek będzie miał dno oraz przykrycie (tylko w przypadku stożka ściętego).