Jeżeli w konstrukcji występują elementy nieliniowe (np. kable, podpory jednostronne, plastyczność materiału), to obliczenia są automatycznie prowadzone przyrostowo.
Analiza nieliniowa polega na przyrostowym przykładaniu obciążenia; oznacza to, że w obliczeniach obciążenia nie są uwzględniane w całości, ale są stopniowo zwiększane i rozwiązywane są kolejne stany równowagi.
Nieliniowe zachowanie się konstrukcji może być związane z pojedynczym elementem konstrukcji (nieliniowość konstrukcyjna bądź materiałowa) lub może wynikać z nieliniowego związku pomiędzy siłami a deformacją w całej konstrukcji (nieliniowość geometryczna).
Program automatycznie sprawdza zbieżność procesu. Przyrosty przemieszczeń dUn i niezrównoważone siły dFn są wtedy równe zeru — oznacza to, że są mniejsze od zdefiniowanych dokładności dla obu wielkości.
Obliczenia
W oknie dialogowym metody przyrostowej prezentowane są wartości zdefiniowane w oknie Opcje algorytmów analizy nieliniowej.
- Liczba przyrostów obciążenia (używana w podziale obciążeń na mniejsze przedziały) wpływa na liczbę przebiegów obliczenia. Im większa liczba przyrostów, tym wyższe prawdopodobieństwo zbieżności obliczeń.
- Maksymalna liczba iteracji w każdym przyroście obciążenia. Ta liczba używana jest do kontroli procesu obliczeń podczas jednego przyrostu obciążenia.
- Dopuszczalna liczba redukcji (modyfikacji) długości kroku określa, ile razy maksymalnie może być automatycznie zmieniana liczba przyrostów obciążenia w przypadku, gdy obliczenia nie są zbieżne.
Patrz również: