Umożliwia zdefiniowanie kołnierza konturowego przez dodanie powierzchni konstrukcji blachowej zdefiniowanej przez profil otwarty i inne parametry do krawędzi lub pętli krawędzi na powierzchni czołowej.
Nowości: 2026
W panelu właściwości kołnierza konturowego zostaną wyświetlone domyślne ustawienia z aktywnego stylu konstrukcji blachowej. Te ustawienia można nadpisać w przypadku poszczególnych kołnierzy lub zestawu kołnierzy. Panel właściwości zapewnia zoptymalizowany proces roboczy.
Aby uzyskać więcej informacji na temat paneli właściwości, zobacz następujące tematy:
Wstążka: karta Konstrukcja blachowa
panel Utwórz
Kołnierz 
Określa profil, krawędzie i inne parametry, na podstawie których tworzony jest kształt kołnierza konturowego.
Podana jest nazwa domyślna, ale można ją edytować i zmienić, klikając dwukrotnie nazwę kołnierza.
Ustawienia zaawansowaneMenu w prawym górnym rogu zawiera polecenia dotyczące procesu roboczego kołnierza.
Wyświetla nazwane używane ustawienie wstępne i zapewnia dostęp do wszystkich utworzonych ustawień wstępnych kołnierza. Gdy jest wyświetlana opcja Brak ustawienia wstępnego, pola panelu właściwości są wypełniane ostatnio używaną wartością.
Dodaj ustawienie wstępneTworzy niestandardowe ustawienie wstępne przy użyciu bieżących ustawień panelu właściwości. Ustawienie wstępne jest dostępne do użycia podczas tworzenia kołnierzy konstrukcji blachowej.
Ustawienia ustawienia wstępnegoZapewnia kontrolę nad listą ustawień wstępnych i kolejnością wyświetlania ustawień wstępnych.
Wymaga otwartego profilu. Automatycznie wybiera szkic otwartego profilu, jeśli taki istnieje, i wyświetla podgląd kołnierza z ustawieniami domyślnymi.
Jeśli nie istnieje żaden szkic lub żaden nie jest widoczny, aktywowane jest środowisko szkicu, dzięki czemu można utworzyć wymagany szkic. Jeśli istnieje wiele szkiców, selektor profilu jest aktywny w oczekiwaniu na wybór szkicu.
Jeśli istnieje wiele brył, do których można dodać kształt kołnierza konturowego, zostanie wyświetlony selektor Bryła.
Nowa bryłaOkreśla nowy kołnierz jako oddzielną bryłę.
Zaakceptuj nazwę domyślną lub określ nazwę. Wyświetlana w przypadku użycia opcji Nowa bryła.
Wybierz regułę konstrukcji blachowej, która ma zostać użyta do utworzenia kształtu kołnierza. Używana jest reguła Domyślny styl konstrukcji blachowej, chyba że określono inaczej w przypadku nowej bryły.
Istnieją dwie metody definiowania zakresu szerokości kołnierza.
Wzdłuż wybranej krawędziDodaje kołnierza konturowy wzdłuż wybranych krawędzi. W celu zdefiniowania kołnierza wyświetlane są następujące elementy sterujące:
Zestawy krawędzi Kolekcja co najmniej jednej krawędzi, na której umieszczany jest element kołnierza. Wybrane krawędzie nie muszą być ciągłe.
Pętla krawędzi. Ustawia priorytet wyboru na pętle krawędzi, umożliwiając wybór jednej krawędzi w celu uzyskania wszystkich sąsiednich krawędzi. Krawędzie pętli tworzą jeden zestaw krawędzi.
Dodaj zestaw krawędzi. Dodaj zestaw krawędzi, aby utworzyć kołnierz z różnymi opcjami. Rozwiń zestaw krawędzi, aby uzyskać dostęp do poszczególnych krawędzi w zestawie i ich opcji.
Wybierz krawędzie
Selektor dodaje krawędzie do zestawu. Aby usunąć zestaw wyboru krawędzi i zresetować selektor, kliknij znak X na prawym końcu wiersza, a następnie rozpocznij wybór.
Można określić następujące opcje każdego zestawu krawędzi:
Krawędź. Stosuje parametry do pełnej długości wybranej krawędzi.
Szerokość. Stosuje parametry do wybranej krawędzi, gdzie szerokość kołnierza jest rozłożona równomiernie od środka krawędzi. Wprowadź szerokość kołnierza.
Odsunięcie
Umożliwia rozpoczęcie kołnierza wzdłuż wybranej krawędzi w określonej odległości od wybranej prostopadłej powierzchni lub płaszczyzny.
Odwróć kierunek: Umożliwia odwrócenie kierunku odsunięcia pokazywanego przez strzałki.
Pomiędzy
Szerokość kołnierza jest definiowana przez część wybranej krawędzi znajdującą się między danymi wejściowymi Od i Do.
Odsunięcie
Szerokość kołnierza jest definiowana przez odsunięcia od każdego końca krawędzi.
Określa kołnierz konturowy rozpoczynający się od płaszczyzny szkicu profilu.
Z. Używa płaszczyzny szkicu jako początku kształtu kołnierza konturowego.
Pomiędzy. Umożliwia wybór innej płaszczyzny początkowej. Wybierz płaszczyznę lub powierzchnię płaską.
Kierunek. Określa kierunek tworzenia kształtu kołnierza konturowego. Domyślnym położeniem początkowym jest płaszczyzna szkicu profilu. Dostępne opcje to:
Odległość A określa długość kształtu kołnierza konturowego.
Do. Umożliwia wybór elementu zakończenia zamiast odległości. Wybierz element konstrukcyjny, punkt lub powierzchnię płaską.
Opcja Krawędzie gięcia określa, które krawędzie otrzymają kołnierz konturowy. Wybierz co najmniej jedną krawędź.
Określa, po której stronie profilu jest tworzony kołnierz.
Domyślnie. Kołnierz znajduje się wewnątrz profilu.
Odwrócony. Kołnierz jest dodawany poza profilem.
Symetryczny. Kołnierz zostanie dodany z równo odległym odsunięciem od profilu.
Umożliwia zdefiniowanie promienia zagięcia pomiędzy kołnierzem a płaszczyzną zawierającą wybrane krawędzie. Wartość domyślną stanowi parametr systemu o nazwie PromieńGięcia zdefiniowany w oknie dialogowym Style konstrukcji blachowej. W polu można wpisać dane numeryczne, wzory, parametry, lub zmierzone wartości.
Określa, które metody są używane do tworzenia rozwinięcia blachy z zawiniętej części konstrukcji blachowej. Reguły rozwijania konstrukcji blachowej są zdefiniowane w Edytorze stylów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Dodawanie, edytowanie lub synchronizowanie reguły rozwijania konstrukcji blachowej.
Domyślnie (według stylu) Zdefiniowane w stylu konstrukcji blachowej. Aby zmienić ustawienie domyślne, należy zmodyfikować styl. Można zmodyfikować metodę domyślną, wybierając jeden z poniższych kształtów.
rozdarcie
Podcięcie pod gięcie powstałe po uszkodzeniu materiału, które może być zaakceptowane. Jest to popularny kształt w przypadku bardzo ciasnych zagięć i w przypadku materiałów określonego typu. Na ilustracji litera C oznacza rozmiar pozostałości materiału powstałej w wyniku utworzenia zagięcia z podcięciem. Ten parametr definiuje wartość.

Okrągłe
Kształt podcięcia pod gięcie zdefiniowany przez wycięcie zakończone półokręgiem. Taki kształt często powstaje przy użyciu laserowej technologii cięcia. Na poniższej ilustracji litera A oznacza szerokość podcięcia pod gięcie (średnicę), B oznacza głębokość podcięcia pod gięcie poza strefą odkształcenia do punktu styku średnicy, a litera C wskazuje rozmiar pozostałości materiału powstałej po utworzeniu zagięcia z podcięciem. Każdy z tych parametrów definiuje domyślne ustawienia podcięcia pod gięcie.

Proste
Kształt podcięcia pod gięcie zdefiniowany przez narożniki prostokątne. Jest to popularny kształt w przypadku ręcznego wytwarzania i powstający w wyniku cięcia piłą. Na poniższej ilustracji litera A wskazuje szerokość podcięcia pod gięcie, B wskazuje głębokość podcięcia pod gięcie poza strefą odkształcenia, a C wskazuje rozmiar pozostałości materiału powstałej po utworzeniu zagięcia z podcięciem. Każdy z tych parametrów definiuje domyślne ustawienia podcięcia pod gięcie.


Definiuje warunek, który jest wyświetlany w rozwinięciu blachy zagięcia. W modelu zagiętym wyświetlany jest typ przejścia Brak (w przypadku wszystkich typów przejścia z wyjątkiem Utnij) lub typ Utnij, jeśli został wybrany. Następujące obrazy przedstawiają typy przejścia w przypadku tego modelu zagiętego.
Brak
W zależności od geometrii tworzy splajn pomiędzy krawędziami dwóch płaszczyzn zbiegających się w punkcie wybranego zagięcia.

Przecięcie
Umożliwia utworzenie prostej biegnącej od krawędzi strefy gięcia, która przecina krawędź elementu zagięcia. Na poniższej ilustracji część szyku płaskiego przedstawiająca ten typ przejścia jest przykładem ilustrującym model zagięty prezentowany wcześniej.

Linia prosta
Umożliwia utworzenie prostej biegnącej od krawędzi strefy gięcia, która przecina krawędź elementu zagięcia. Na poniższej ilustracji część szyku płaskiego przedstawiająca ten typ przejścia jest przykładem ilustrującym model zagięty prezentowany wcześniej.

Łuk
Umożliwia utworzenie prostej biegnącej od krawędzi strefy gięcia, która przecina krawędź elementu zagięcia. Na poniższej ilustracji część szyku płaskiego przedstawiająca ten typ przejścia jest przykładem ilustrującym model zagięty prezentowany wcześniej.

Przycięcie do zagięcia
Ten typ przejścia jest wyświetlony w zagiętym modelu i tworzy wycięcie w strefie zagięcia, które jest prostopadłe do zagiętego elementu. Na poniższej ilustracji (po lewej stronie) część szyku płaskiego, przedstawiająca ten typ przejścia, jest przykładem ilustrującym model zagięty prezentowany po prawej stronie.


Wartości domyślne narożnika są określone w stylu konstrukcji blachowej. Ustawienia domyślne narożnika są włączone, gdy w tym samym elemencie jest tworzony więcej niż jeden kołnierz. Umożliwia to płynne wykonanie procesu roboczego, w którym wymagania dotyczące kołnierza są całkowicie zdefiniowane w jednym przejściu. W przypadku indywidualnie utworzonych kołnierzy, które wymagają określonej obróbki narożników, należy użyć polecenia Połączenie narożnika.
Opcja automatycznych połączeń narożnikowych umożliwia rozszerzanie materiału pomiędzy sąsiednimi krawędziami kołnierza podczas tworzenia lub edycji co najmniej dwóch krawędzi kołnierza w jednej operacji, gdy kąt zagięcia jest większy niż 90 stopni. Wybierz tę opcję, aby automatycznie wydłużyć kołnierze w celu utworzenia odstępu narożnika.

Określa szerokość odstępu używaną podczas tworzenia narożników z połączeniami narożnikowymi. Wartością domyślną jest parametr RozmiarPrzerwy, który jest zdefiniowany w stylu konstrukcji blachowej.
Domyślne (według stylu)
Domyślna jest zdefiniowany w stylu konstrukcji blachowej. Aby zmienić ustawienie domyślne, należy zmodyfikować styl.
Przecięcie Okrągłe wycięcie ze środkiem w punkcie przecięcia linii gięcia.

Styczne Wycięcie kołowe styczne do krawędzi połączenia narożnikowego.

Wierzchołek Wycięcie kołowe, którego obwód przecina wspólny punkt styczności powierzchni czołowej.

Przecięcie Kwadratowe wycięcie ze środkiem nad punktem przecięcia linii gięcia.

Wierzchołek Wycięcie kwadratowe, którego narożnik przecina wspólny punkt styczności powierzchni czołowej.

Rozdarcie
Wydłuża krawędzie kołnierza do ich punktu przecięcia. Brak podcięcia, co dopuszcza uszkodzenie materiału (rozdarcie) w strefie gięcia w modelu zagiętym.

Przycięcie do zagięcia
Wieloboczne wycięcie ograniczone liniami strefy gięcia.

Spoina liniowa
Wycięcie w kształcie litery V biegnące od punktu przecięcia wewnętrznych linii strefy gięcia do punktów przecięcia zewnętrznych linii strefy gięcia z krawędziami kołnierza. Minimalne podcięcie umożliwia zastosowanie spoiny w celu zamknięcia narożnika.

Spoina łukowa
Krzywe styczne do krawędzi kołnierza wzdłuż zewnętrznej krawędzi strefy gięcia, które zbiegają się, tworząc płaski odstęp równy wartości odstępu połączenia narożnikowego. Odstęp pomiędzy kołnierzami, który jest równo odległy wzdłuż długości podcięcia, nadaje się do zastosowania spoiny łukowej.

Spoina laserowa
Krzywe styczne do krawędzi kołnierza wzdłuż zewnętrznej krawędzi strefy gięcia, które zbiegają się, tworząc łuk styczny równy wartości odstępu połączenia narożnikowego. Odstęp pomiędzy kołnierzami, który jest równo odległy wzdłuż długości podcięcia, nadaje się do zastosowania spoiny laserowej.

Domyślne (według stylu)
Domyślna jest zdefiniowany w stylu konstrukcji blachowej. Aby zmienić ustawienie domyślne, należy zmodyfikować styl.
Brak zamiany
Nie prowadzi do zamiany geometrii modelowanej w rozwinięciu blachy.

Przecięcie
Powoduje wydłużenie i przecięcie z krawędziami kołnierza.

Pełne zaokrąglenie
Powoduje wydłużenie krawędzi kołnierza do miejsca ich przecięcia, a następnie umieszcza zaokrąglenie stycznie do linii styczności strefy gięcia. Promienie prawdopodobnie będą większe niż przy użyciu opcji Zaokrąglenie promieniem.

Zaokrąglenie promieniem
Powoduje wydłużenie krawędzi kołnierza do miejsca ich przecięcia, a następnie umieszcza styczne zaokrąglenie o określonej wielkości. Promienie prawdopodobnie będą mniejsze niż przy użyciu opcji Pełne zaokrąglenie.

Udostępnia opcje nadpisywania podcięcia i kształtu dla każdego wybranego narożnika, gdy element kołnierza składa się z więcej niż jednego kołnierza.

Nr narożnika
Jednoznacznie identyfikuje narożniki należące do wybranego elementu.
Nadpisanie podcięcia
Udostępnia typy podcięcia narożnika tylko dla wybranego narożnika. Użyj listy rozwijanej, aby wybrać wymagany warunek podcięcia.
Odstęp symetryczny: Wydłuża powierzchnię kołnierza obu krawędzi, aby utworzyć równą odległość odstępu.
Pokrywają się: Wydłuża powierzchnię kołnierza pierwszej wybranej krawędzi do zewnętrznej powierzchni czołowej drugiej wybranej krawędzi.
Odwróć pokrywanie się: Wydłuża powierzchnię kołnierza drugiej wybranej krawędzi do zewnętrznej powierzchni czołowej pierwszej wybranej krawędzi.
BezszwoweNadpisanie kształtu
Udostępnia typy kształtów narożników tylko dla wybranego narożnika. Na liście rozwijanej wybierz żądany kształt. Listę kształtów narożnika omówiono powyżej.
Wielkość odstępu
Ustawia rozmiar odstępu dla wybranego narożnika. Używa domyślnego rozmiaru zdefiniowanego w stylu konstrukcji blachowej. Kliknij ikonę po prawej stronie, aby nadpisać ustawienie domyślne.
Wielkość podcięcia
Ustawia rozmiar podcięcia wybranego narożnika. Używa domyślnego rozmiaru zdefiniowanego w stylu konstrukcji blachowej. Kliknij ikonę po prawej stronie, aby nadpisać ustawienie domyślne.