Elementy szkicowane to między innymi wyciągnięte profile i kształty, kształty obrotowe, przeciągnięcia, wyciągnięcia złożone, zwoje i wzmocnienia.
Nowości: 2020.2
Niektóre polecenia wykorzystują panele właściwości i współdzielą wspólne zachowania. Aby uzyskać więcej informacji o korzystaniu z panelu właściwości i zachowaniach, zobacz tematy Informacje o panelach właściwości i Praca z ustawieniami wstępnymi.
Wyciągnięcie proste
Element wyciągnięcia prostego umożliwia dodanie głębokości do otwartego lub zamkniętego profilu albo regionu. Wyciągnięcia proste to bloki konstrukcyjne służące do tworzenia i modyfikowania korpusów bryłowych w obrębie części. Można określić kierunek, głębokość, kąt pochylenia i sposób zakończenia wyciągnięcia prostego. Elementy wyciągnięcia prostego mogą tworzyć nowe bryły w pliku części wielobryłowej. Nowy korpus bryłowy jest niezależną bryłą, którą można edytować jako osobny element. Jedna bryła może składać się z elementów wspólnych dla innych brył.
Dzięki wyciągnięciom prostym można modyfikować bryły za pomocą operacji łączenia, cięcia lub przecięcia; element zespołu wyciągnięcia prostego może służyć do tworzenia wycięć w innych częściach.
Podczas definiowania zakończenia zakresów elementów wyciągnięcia prostego zaleca się używać opcji Odległość, Odległość-Odległość i Do następnego. Jeśli model ulegnie zmianie, a określona powierzchnia zakończenia przestanie istnieć, należy ponownie utworzyć wyciągnięcie proste. W przypadku wyboru określonej odległości lub następnej dostępnej powierzchni wyciągnięcie proste pozostaje bez zmian.
Podczas tworzenia wyciągnięć prostych w plikach części z otwartych profili, kształty można propagować. Propagacja kształtu opisuje rozwiązania definiowane przez rozszerzenie otwartych końców profilu i kształt bryły. Propagacja kształtu tworzy element, który jest odporny na zmiany topologii w bryle części powodowanej edycją elementów wcześniej utworzonych. Element wyciągnięcia prostego nie jest zależny od ściśle zdefiniowanego profilu zawierającego krawędzie odniesienia i linie szkicu.
- Aby dodać element do części w zespole, utwórz wyciągnięcie z lub do płaszczyzny lub powierzchni innej części.
- Aby przeciąć co najmniej jeden komponent zespołu, należy utworzyć profil w szkicu zespołu, a następnie utworzyć wyciągnięcie jako element zespół. Jego płaszczyzny początkowe i końcowe mogą być powierzchniami części lub płaszczyznami konstrukcyjnymi. Wybrane powierzchnie i płaszczyzny muszą znajdować się na tym samym poziomie w zespole, co tworzone wyciągnięcie proste.
Uwaga: Nie można użyć otwartych profili do tworzenia wyciągnięć prostych będących elementami zespołu.
Obrót
Polecenie Obrót tworzy element lub nowy korpus bryłowy poprzez obrót co najmniej jednego profilu szkicu wokół osi. Obracanie wokół osi na szkicu powoduje utworzenie elementów bryłowych, takich jak dyski, piasty i pełne koła zębate. Obracanie wokół osi odsuniętej od obracanego szkicu, powoduje utworzenie elementów bryłowych z otworami, takich jak podkładki, rury czy wydrążone wałki.
Polecenia Obrót można także użyć w celu utworzenia elementów o symetrii promieniowej, takich jak walcowe pojemniki lub pierścienie uszczelniające. Takie elementy mogą definiować ogólny kształt części (element bazowy) lub służyć jako podstawa dla żeber, zastrzałów lub rozpór.
Podczas tworzenia elementu zespołu obsługiwane są jedynie operacje wycinania i generowania brył. Elementy zespołu obrotowego mogą przecinać inne części.
Można utworzyć powierzchnię z obróconego profilu, a potem użyć jej jako płaszczyzny zakończenia w przypadku innych elementów lub jako narzędzia do dzielenia na części.
Możesz użyć otwartego lub zamkniętego profilu, aby utworzyć powierzchnię, która może być użyta jako powierzchnia konstrukcyjna, lub by ułatwić opracowywanie form złożonych.
Przeciągnięcie
Elementy lub bryły przeciągnięcia są tworzone przez przesuwanie korpusu bryłowego lub co najmniej jednego profilu szkicu wzdłuż ścieżki. W przypadku używania wielu profili wszystkie muszą istnieć w tym samym szkicu. Ścieżka może być pętlą otwartą lub zamkniętą.
Element przeciągnięcia profilu zwykle wymaga, aby profil szkicu i szkic ścieżki znajdowały się na przecinających się płaszczyznach. Ścieżka może być nieużywanym szkicem lub istniejącą krawędzią modelu. Przeciągnięcie bryły wymaga korpusu bryłowego i ścieżki szkicu lub krawędzi modelu, które definiują ścieżkę. Można sterować orientacją przeciągniętego profilu, utrzymując stałe ustawienie profilu względem ścieżki lub równoległe do oryginalnego profilu. Aby sterować skalą i/lub skrętem przeciągniętego profilu, wybierz powierzchnię prowadnicy lub tor prowadnicy. Na poniższej ilustracji przedstawiono przeciągnięcie, w którym wykorzystano tylko ścieżkę (po lewej), ścieżkę i tor prowadnicy (pośrodku) oraz ścieżkę i powierzchnię prowadnicy (po prawej).
Przeciągnięcia tworzone wzdłuż ścieżki to obiekty o stałym profilu przeciąganym wzdłuż trajektorii, np. rowki pod uszczelki, kable lub przewody rurowe.
Przeciągnięcia toru prowadnicy używane są w przypadku obiektów mających niejednolite profile, które są skalowane lub skręcane wzdłuż trajektorii, na przykład w przypadku skomplikowanego uchwytu.
Przeciągnięcia według powierzchni prowadnicy używane są w przypadku obiektów mających jednolite profile przeciągnięte wzdłuż trajektorii, która nie leży w tej samej płaszczyźnie. Skręt profilu musi zachowywać daną orientację względem wybranej powierzchni, na przykład w razie obróbki maszynowej na części walcowej.
Wyciągnięcie złożone
Wyciągnięcia złożone stanowią połączenie wielu profili, zwanych przekrojami, oraz przejść między nimi w postaci gładkich kształtów utworzonych na podstawie profili lub powierzchni części. Przekroje te mogą być krzywymi w szkicach 2D lub 3D, krawędziami modelu lub pętlami powierzchni. Użycie prowadnic lub odwzorowania linii środkowej i punktów zapewnia kontrolę nad wyciągnięciem i uniemożliwia jego skręcenie. Dla otwartych wyciągnięć złożonych, jeden lub oba przekroje końcowe mogą być wyraźnym punktem lub punktem z warunkiem styczności. Za pomocą wyciągnięcia złożonego można tworzyć bryły i korpusy powierzchniowe.
Za pomocą wyciągnięcia złożonego można tworzyć skomplikowane, organiczne kształty dla branży motoryzacyjnej, stoczniowej i produktów konsumenckich. Wyciągnięcie złożone umożliwia:
- Utwórz elementy bryłowy lub nową bryłę.
- Wygeneruj kształt, utwórz model powierzchniowy, a następnie zszyj powstałe powierzchnie w bryłę.
- Utwórz wyciągnięte powierzchnie i użyj ich wraz z poleceniem Rzeźba w celu utworzenia kształtu lub zmodyfikowania modelu.
Zwój
Zwój tworzy helikalny element lub helikalną bryłę (np. sprężyna lub gwint) na powierzchni walca. Zwój może być nową bryłą w części wielobryłowej.
Tworzenie gwintów polega na określeniu profilu zwoju przedstawiającego kształt gwintu i zdefiniowaniu osi obrotu w punkcie środkowym walca.
Zwoju można używać do tworzenia sprężyn. Do projektowania modeli sprężyn rzeczywistych z zastosowaniem obliczeń należy używać kreatorów sprężyn, które są dostępne na karcie Projekt, na panelu Sprężyna w środowisku zespołu.
Żebro
Polecenie Żebro umożliwia tworzenie żeber (cienkościennych zamkniętych podpór) i środników (cienkościennych otwartych podpór), korzystając z otwartego lub zamkniętego profilu.
Żebra mogą być usytuowane grubością prostopadle do płaszczyzny szkicu, a ich materiał może się rozciągać w płaszczyźnie szkicu. Żebra mogą być usytuowane grubością w płaszczyźnie szkicu, a ich materiał może się rozciągać prostopadle do płaszczyzny szkicu.
- Żebra mogą mieć grubość określoną prostopadle do płaszczyzny szkicu i rozciągnąć materiał w płaszczyźnie szkicu.
- Żebra mogą mieć grubość określoną w płaszczyźnie szkicu i rozciągnąć materiał prostopadle do płaszczyzny szkicu.
- Sieci żeber stanowią szereg przecinających się cienkościennych podpór.
W celu utworzenia żebra lub środnika, należy utworzyć otwarty lub zamknięty profil przekroju. Profil można rzutować na następną powierzchnię oraz zdefiniować jego kierunek (aby określić kształt żebra lub środnika) i grubość. Do środników można dodać pochylenie lub elementy kominka.
Aby utworzyć sieć żeber, określ w szkicu wiele przecinających się lub nieprzecinających się profili. Dla całej sieci obowiązuje taka sama grubość i pochylenie.
Panel właściwości
- Pozostaw szkic widoczny po naciśnięciu (+) Gdy widoczna jest geometria szkicu, która nie została użyta do utworzenia elementu, szkic pozostaje widoczny po kliknięciu przycisku Zastosuj
.
- Gdy zaznaczona jest opcja Przewidywanie operacji logicznej (tylko polecenie Wyciągnięcie proste), na podstawie profilu i brył przewidywana jest operacja logiczną, która zostanie użyta. Ta opcja zastępuje wartość operacji logicznej aktywnego ustawienia wstępnego. Gdy opcja nie jest zaznaczona, ustawienie wstępne steruje wyborem operacji logicznej.
- Ukryj ustawienia wstępne — jeśli ta opcja jest zaznaczona, dla opcji Widoczność pola ustawienia wstępnego ustawiona jest wartość WYŁ. W przypadku niektórych poleceń opcja jest zaznaczona domyślnie. W razie potrzeby można włączyć widoczność. Wybierz opcję, aby usunąć zaznaczenie.