Pierwszą czynnością w procesie korekty pomiarów poziomych jest obliczenie macierzy współrzędnych C zawierającej przybliżone współrzędne wszystkich pikiet.
Następnie, na podstawie obserwacji wywiedzionych z macierzy współrzędnych C i obserwacji zmierzonych, obliczana jest macierz L. Poniższy wzór służy do obliczania poszczególnych wartości obserwacji Li:
gdzie:
- Omeas = zmierzona wartość obserwacji
- Ocalc = obliczona wartość obserwacji
Macierz L ma następującą postać:
Następnie na podstawie odchyleń standardowych odległości oraz kątów obliczana jest macierz diagonalna wag P. Do wyznaczania 
, ważonej odległości, i 
, ważonego kąta, stosowane są następujące wzory:
gdzie:
jest standardowym odchyleniem długości ij,
gdzie:
jest standardowym odchyleniem kąta jik
Ostatnią czynnością jest obliczenie macierzy A, która kojarzy zmiany współrzędnych z poszczególnymi obserwacjami. Macierz ta jest obliczana przy użyciu równań na długość obserwacji i na kąt lub azymut/czwartak obserwacji. Początkowo są to równania nieliniowe, dlatego sprowadzane są do postaci liniowej przy wykorzystaniu przybliżenia szeregiem Taylora.