Ustawienia energii sterują procesem tworzenia analitycznego modelu energetycznego. Kontrolują również opcjonalne użycie dodatkowych informacje zawartych w modelu programu Revit, takie jak właściwości materiału i właściwości cieplne przestrzeni.
Po wykonaniu wstępnej optymalizacji energetycznej, nie trzeba zmieniać ustawień energii. Poznaj ogólny paradygmat funkcjonowania optymalizacji energetycznej dla programu Revit przed zmianą domyślnych ustawień energii.
Nagranie wideo: Ustawienia energii
panel Optymalizacja energetyczna
(Ustawienia energii).
Program Revit zapewnia cztery tryby tworzenia analitycznego modelu energetycznego z modelu architektonicznego.
Użyj elementów budynku: należy wybrać ten tryb, jeśli jest dostępny szczegółowy model architektoniczny. Zobacz temat Tworzenie analitycznego modelu energetycznego: szczegółowy model architektoniczny.
Użyj brył koncepcyjnych i elementów budynku: należy wybrać ten tryb, gdy model zawiera tylko bryły, tylko elementy budynku lub oba typy elementów — jest to przydatne podczas optymalizacji zużycia energii przy użyciu metody projektowania mieszanego.
W większości przypadków należy użyć trybu domyślnego: Użyj brył koncepcyjnych i elementów budynku.
Użyj pomieszczeń lub przestrzeni: należy wybrać ten tryb, jeśli model zawiera pomieszczenia lub przestrzenie. W tej metodzie wykorzystuje się kubatury zdefiniowane w modelu budynku na podstawie pomieszczeń lub przestrzeni w modelu. Te objętości mogą nie być tak dokładne, jak te utworzone za pomocą ustawienia energii. Przed użyciem tej metody, dodać pomieszczenia lub odstęp do modelu.
Wybierz poziom, poniżej którego założona jest powierzchnia kontaktu analitycznego modelu energetycznego z podłożem na potrzeby oszacowania przepływu ciepła.
Jeśli parter budynku znajduje się częściowo pod ziemią (na przykład ze względu na nachylenie terenu), jako płaszczyzny terenu należy użyć poziomu w większości znajdującego się nad ziemią. Różnice w wynikach analizy energetycznej są zazwyczaj niewielkie.
Wszystkie elementy budynku i/lub bryły koncepcyjne przypisane do określonego etapu lub wcześniejszego etapu budowy są uwzględnione w analizie energetycznej. Elementy i bryły przypisane do późniejszego etapu zostały pominięte w analizie energetycznej.
Parametry Rozdzielczość przestrzeni analitycznej i Rozdzielczość powierzchni analitycznej dostarczają ważnych informacji wykorzystywanych przez algorytm generujący analityczny model energetyczny.
Domyślne wartości tych parametrów zapewniają równowagę między dokładnością analitycznego modelu energetycznego a czasem przetwarzania większości modeli programu Revit. Jednak rozmiar modelu programu Revit, jego złożoność i jakość mogą się znacznie różnić od siebie, dlatego może istnieć konieczność zmiany tych parametrów w celu zapewnienia większej dokładności, zmniejszenia czasu przetwarzania analitycznego modelu energetycznego lub w obu celach.
Zwiększenie wartości Rozdzielczości przestrzeni analitycznej i Rozdzielczości powierzchni analitycznej powoduje znaczne zmniejszenie czasu tworzenia analitycznego modelu energetycznego.
W przypadku zmniejszenia wartości tych parametrów czas przetwarzania wymagany do utworzenia analitycznego modelu energetycznego zwiększy się znacząco.
Zmniejszenie tych wartości nie musi jednak prowadzić do uzyskania dokładniejszego analitycznego modelu energetycznego. Przykładowo, niższa wartość Rozdzielczości przestrzeni analitycznej może spowodować niewielkie przerwy między elementami programu Revit, może jednak prowadzić do pominięcia niektórych przestrzeni analitycznych z powodu przerw między elementami architektonicznymi, które zostały zignorowane na wyższym poziomie ustawień.
Aby zrozumieć zasadę działania tych parametrów, zaleca się wypróbowanie ustawienia różnych wartości w różnych modelach. Zobacz także temat Proces tworzenia analitycznego modelu energetycznego, Informacje o przestrzeniach w analitycznym modelu energetycznym i Informacje o powierzchniach w analitycznym modelu energetycznym.
To ustawienie umożliwia określenie odległości mierzonej do wewnątrz od ścian zewnętrznych, która wyznacza strefę obwodu. Ustawienie powinno być zawsze używane w połączeniu z ustawieniem Podział strefy obwodu.

Obciążenia grzewcze i chłodnicze warstwy nośnej budynku są inne niż na jego obwodzie, ponieważ warstwa nośna nie podlega bezpośrednio działaniu czynników atmosferycznych lub promieni słonecznych przez okna. Typowa głębokość strefy obwodu wynosi od 12 do 15 stóp (od 4 do 5 m).
Ustawienie Głębokość strefy obwodu jest bardzo ważną częścią automatycznego wydzielania stref termicznych, szczególnie dla budynków o dużych przestrzeniach otwartych lub we wczesnych analizach bryłowych. Więcej informacji znajduje się w temacie Informacje o przestrzeniach w analitycznym modelu energetycznym.
Wybierz tę opcję, aby podzielić obwód budynku (bez warstwy nośnej) na osobne strefy termiczne. Ustawienie powinno być zawsze włączone, gdy głębokość strefy obwodu jest większa niż zero.
Strefy obwodu pozwalają dokładniej oszacować zużycie energii. Na przykład pod koniec lata wieczorem na fasadzie zachodniej może wystąpić przepuszczalność energii słonecznej, w przeciwieństwie do fasady wschodniej. Strefy obwodu umożliwiają wykonanie oddzielnej analizy energetycznej dla tych obwodów. Więcej informacji znajduje się w temacie Informacje o przestrzeniach w analitycznym modelu energetycznym.

Wartość ta jest używana, aby uniknąć stosowania niepożądanych właściwości i obciążeń cieplnych do przestrzeni analitycznych takich jak przestrzenie międzystropowe i małe przestrzenie pionowe, na przykład szafy lub małe pomieszczenia magazynowe. Gdy średnia wysokość przestrzeni analitycznej znajdzie się w obrębie tego progu, zostanie automatycznie przypisana do wyposażenia strefy Bez klimatyzacji. Żadne przestrzenie analityczne przypisane jako Bez klimatyzacji nie są uwzględniane w żadnych analizach systemów. Przestrzenie analityczne nie mają wysokości, więc wartość graniczna średniej wysokości bryły wycięcia wyznacza się, dzieląc kubaturę przez powierzchnię.
Domyślną wartością jest 6 stóp. Wartość ta jest kontrolowana przez jednostkę długości w oknie dialogowym Jednostki projektu.
Podobnie jak w przypadku wartość graniczna średniej wysokości bryły wycięcia, ta wartość ma zapewnić uniknięcie stosowania niepożądanych właściwości i obciążeń cieplnych do przestrzeni analitycznych. Gdy powierzchnia przestrzeni analitycznej znajdzie się w obrębie tego progu, zostanie także przypisana do wyposażenia strefy Bez klimatyzacji w celu wykluczenia jej z wszelkich analiz systemów.
Wartością domyślną jest 1 stopa kwadratowa. Wartość ta jest kontrolowana przez jednostkę długości w oknie dialogowym Jednostki projektu.
Określ domyślną ścieżkę dla raportów analizy energetycznej.
Aby otworzyć okno dialogowe Zaawansowane ustawienia energii, kliknij polecenie Edytuj.