Podstawy rzutów rysunkowych

Na karcie Umieść widoki, panel Stwórz, użyj polecenia aby wstawiać niezależne widoki w rzucie wielokrotnym lub izometrycznym , lub w celu wstawienia widoku przechwytującego bieżącą orientację modelu.

Ważne informacje:

• Aby rozpocząć, utwórz rzut bazowy modelu.
• Domyślne ustawienia i wartości w oknie dialogowym Widok rysunkowy są definiowane w bieżącym standardzie i mogą zostać zmienione za pomocą Edytora stylów i standardów.
• Rzuty są generalnie pierwszym typem widoku utworzonego z widoku bazowego. Polecenie rzutu tworzy z widoku bazowego widoki prostopadłe i izometryczne. Po jednym uaktywnieniu tego polecenia można utworzyć kilka widoków.
• Możesz utworzyć widok modelu zawierającego wyłącznie szkice. Szkice muszą być równoległe do widoku.
• Nie możesz utworzyć dodatkowych widoków ze szkicu utworzonego na rysunku.
• Przy tworzeniu widoku pliku części zawierającego tylko powierzchnie, żadna Niewidoczna powierzchnia nie zostanie wyświetlona w widoku rysunku. W widoku rysunku wyświetlone zostaną tylko powierzchnie zaznaczone jako Widoczne.
• Wszystkie powierzchnie odpowiadającego pliku części zaznaczone jako Niewidoczne, po utworzeniu widoku nie będą wyświetlane w pliku rysunku.
• Jeśli wybrana jest opcja aplikacji Włącz uaktualnianie w tle, wyświetlane są widoki rastrowe do momentu zakończenia obliczeń widoków precyzyjnych. Więcej informacji znajduje się w rozdziale Praca z widokami rastrowymi.

Rodzaje rzutów rysunkowych

• Widok bazowy: pierwszy tworzony widok. Wszystkie inne widoki są tworzone na podstawie tego widoku.
• Widok rzutowany: ortogonalny lub izometryczny, utworzony na podstawie widoku bazowego lub innego istniejącego widoku.
• Widok pomocniczy: widok prostopadły do wybranej krawędzi lub linii.
• Przekrój: widok utworzony przez przecięcie części lub zespołu płaszczyzną. Widok reprezentuje obszar powierzchni przecięcia.
• Szczegół: powiększony widok fragmentu innego widoku rysunkowego. Szczegóły pozwalają dodać jaśniejsze i dokładniejsze opisy.
• Widok nakładki: pojedynczy widok utworzony z wielu reprezentacji pozycyjnych. Widoki nakładki przedstawiają zespół z różnych stron.
• Widok szkicowany: widok zawierający jeden lub kilka skojarzonych szkiców 2D. Widoki takie nie są tworzone z części trójwymiarowych.

Operacje związane z rzutami rysunkowymi

• Przerwanie: operacja pozwalająca na zmniejszenie wielkości dłuższego modelu poprzez usunięcie lub „przerwanie” nieistotnych części. Wymiary obejmujące przerwanie odzwierciedlają właściwą długość.
• Wyrwanie: operacja pozwalająca na usunięcie określonej części materiału w celu odsłonięcia niewidocznych części lub elementów w istniejącym widoku rysunkowym.
• Kadr: operacja zapewniająca kontrolę nad obwiednią widoku w istniejącym widoku rysunkowym.
• Wycinek: operacja pozwalająca na utworzenie przekroju o zerowej głębokości z istniejącego widoku rysunkowego.

Style widoku

Edytor stylów i standardów służy do ustawiania domyślnych właściwości widoków rysunkowych i opisów widoków.

Styl standardowy umożliwia kontrolę nad ustawieniami domyślnymi etykiety widoku, wyświetlaniem gwintów i typu rzutu. Aby zmienić ustawienia, kliknij kartę Zarządzanie panel Style i standardy Edytor stylów i kliknij kartę Preferencje widoku w panelu Standardowe.

Gdy tworzony jest przekrój, szczegół lub widok pomocniczy, w celu wygenerowania identyfikatora widoku używane jest alfanumeryczne indeksowanie automatyczne. Poniższe znaki są wykluczone domyślnie z sekwencji indeksowania: I, O, Q, S, X, Z. Listę wykluczonych znaków można dostosować na karcie Ogólne znajdującej się w panelu Styl standardowy.

Styl opisu widoku umożliwia kontrolę nad stylem tekstu etykiet widoku oraz ustawień domyślnych linii i strzałek opisów widoku. Aby zmienić styl, rozwiń element Opis widoku znajdujący się Edytorze stylów i standardów, a następnie wybierz z listy styl opisu widoku. Następnie edytuj styl i zapisz zmiany.

Kliknij prawym przyciskiem i użyj poleceń edycji, aby nadpisać wygląd opisów widoku na rysunku.

Skale widoku

Po umieszczeniu pierwszego widoku rysunkowego program Autodesk Inventor na podstawie rozmiaru arkusza i całkowitego rozmiaru modelu wyznacza rozsądną skalę widoku. Pierwszy widok ustala skalę domyślną dla następnych widoków. Można zaakceptować skalę domyślną lub ustawić inną.

Po zmianie skali widoku, skala widoków zależnych na tym samym arkuszu zostanie również zaktualizowana. Można zmienić skalę zależnego widoku niezależnie od skali widoku macierzystego.

Skala widoków zależnych na innym arkuszu nie jest automatycznie aktualizowana przy zmianie skali widoku macierzystego.

Położenie widoku na arkuszu

Aby przesunąć widok, kliknij i przeciągnij czerwoną ramkę. Możesz przesunąć kilka widoków wybierając je za pomocą okna wyboru. Kliknij w prawym górnym rogu i przeciągnij po przekątnej z prawej na lewą stronę, obejmując oknem odpowiednie widoki, a następnie kliknij ponownie. Widoki, które będą częściowo lub całkowicie zawarte w tych granicach zostaną wybrane. Kliknij i przeciągnij czerwoną ramkę, aby przesunąć widoki.

Uwaga: Utworzenie okna przez kliknięcie i przeciągnięcie po przekątnej od lewej do prawej strony spowoduje wybranie tylko tych widoków, które będą całkowicie zawarte w zdefiniowanym oknie. Aby przesunąć wybrane widoki, kliknij i przeciągnij jedną z czerwonych krawędzi.

Można również wybrać kilka widoków, trzymając naciśnięty klawisz Shift lub Ctrl podczas wybierania każdego widoku. Usuń widoki ze zbioru wskazań przytrzymując klawisz Shift podczas wybierania jednego lub kilku widoków.

Wskazówka: Aby zachować pozycję względną etykiety widoku, powiąż etykietę widoku z obwiednią widoku. Wybierz opcję Wiąż do obwiedni widoku znajdującą się na karcie Ustawienia widoku na panelu Standard w Edytorze stylów i standardów lub kliknij prawym przyciskiem etykietę widoku na rysunku i wybierz opcję Wiąż do obwiedni widoku.

Przenoszenie lub kopiowanie widoków na inne arkusze

Aby przenieść widok do innego arkusza, przeciągnij widok z jednego arkusza do drugiego w przeglądarce.

Aby skopiować widoki, wybierz widoki w przeglądarce lub oknie graficznym, kliknij prawym przyciskiem myszy i kliknij opcję Kopiuj. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy arkusz, w którym mają być umieszczone kopie widoku, i kliknij polecenie Wklej.

Podczas dokumentowania dużych lub skomplikowanych modeli często zachodzi potrzeba umieszczenia widoku zależnego na innym arkuszu niż arkusz widoku macierzystego. Jeśli widok zależny zostanie umieszczony na innym arkuszu, przy widoku macierzystym zostanie umieszczona linia rzutowania. W przeglądarce widok zależny jest wymieniony na liście pod swoim widokiem macierzystym razem z ikoną skrótu. Aby wyświetlić widok zależny, dwukrotnie kliknij ikonę skrótu. Istnieje również skrót do widoku macierzystego z arkusza zawierającego widok zależny.

Praca z komponentami zespołu na rzutach rysunkowych

Można wybrać pojedyncze komponenty zespołu w widoku rysunkowym oraz zmienić kolor i styl linii.

Widoki przekrojów zespołu

Można tworzyć przekrój przez cały zespół lub wykluczyć niektóre komponenty z przekroju. Aby wykluczyć komponent, należy go wybrać w widoku macierzystym i odznaczyć opcję przekroju przed utworzeniem przekroju.

Dziedziczność wycięcia w widokach pochodnych

• Rzutowane widoki izometryczne tworzone dla widoków sekcji dziedziczą domyślnie wycięcia sekcji. Rzutowane oraz pomocnicze widoki prostopadłe obsługują dziedziczność sekcji, ale jest ona domyślnie wyłączona.
• Rzutowane widoki izometryczne tworzone dla widoków z wyrwaniem dziedziczą domyślnie wyrwanie. Rzutowane oraz pomocnicze widoki prostopadłe nie obsługują dziedziczności operacji wyrwania.
• W przypadku rzutu prostokątnego widoki pochodne domyślnie dziedziczą przerwania, jeśli kierunek rzutu widoku jest równoległy do linii przerwania.

Wskazówka: Aby włączyć lub wyłączyć dziedziczenie przekroju, można przekroić, przerwać lub wyrwać wycięcie, kliknąć prawym przyciskiem myszy widok pochodny i wybrać polecenie Edytuj widok. Następnie otwórz kartę Opcje wyświetlania w oknie dialogowym Widok rysunkowy i wybierz odpowiednie opcje w sekcji Dziedziczność wycięcia.

Wyłączone widoki rysunkowe

Można ustawić opcję Wyłącz dla widoków rysunkowych, aby kontrolować, który widok jest widoczny lub wyłączony.

Opcja Wyłącz pozwala na większą kontrolę poziomu widoczności, dodatkowo do kontroli widoczności komponentów, opisów, krawędzi modeli i warstw. Atrybut Wyłącz dotyczy wszystkich geometrii utworzonych w oparciu o modele (widoczne i ukryte krawędzie, krawędzie gwintów, ścieżki rozsunięcia) oraz opisów dołączonych do wybranego widoku (widok szkicu, wymiarów, symboli, linii środkowych). Wyłączanie widoczności nie jest dostępne dla nakładek i wyrwań.

Wskazówka: Aby zwiększyć wydajność rysunków utworzonych dla dużych zespołów, wybierz opcję Wyłącz dla kilku widoków rysunkowych.

Uwaga:

• Jeśli widok sekcji zostanie wyłączony, szkic (profil) widoku sekcji jest ukrywany w widoku macierzystym.
• Jeśli widok macierzysty jest wyłączony, wyrwania są ukrywane.
• Widoczność nakładki jest sterowana przez widok macierzysty.

Odzyskiwane widoki rysunkowe

Podczas importu modeli, dane mogą być niskiej jakości. Możesz utworzyć widoki rysunkowe bez oczyszczania danych.

Podczas tworzenia widoku rysunkowego dla uszkodzonych importowanych danych wyświetlane jest okno ostrzeżenia. Jeśli użytkownik zdecyduje się stworzyć odzyskany widok, używany jest zmieniony algorytm obliczania, a odzyskany widok jest oznaczany ikoną obok węzła widoku w przeglądarce. Widok rysunkowy może nie być dokładny dla poszczególnych uszkodzonych brył. Możesz ręcznie oczyścić widok rysunkowy lub go pominąć.

Widoki szkiców

Można tworzyć widoki części zawierające jedynie szkice 2D i 3D, bez korpusów bryłowych. Szkice 2D są widoczne jedynie w widokach bazowych i muszą być równoległe do widoku.

Uwaga: Jeśli tworzysz szkic w rysunku, możliwe jest utworzenie dodatkowego widoku ze szkicu.

Widoki powierzchni

Podczas tworzenia widoku pliku części zawierającego tylko powierzchnie, żadna Niewidoczna powierzchnia nie zostanie wyświetlona w widoku rysunkowym. W widoku rysunkowym wyświetlone zostaną tylko powierzchnie zaznaczone jako Widoczne.

Wszystkie Niewidoczne powierzchnie odpowiadającego pliku części po utworzeniu widoku nie będą wyświetlane w pliku rysunku.

Widoki części konstrukcji blachowej lub części iPart

Aby utworzyć rzut bazowy modelu konstrukcji blachowej, kliknij kartę Wstaw widoki panel Utwórz Baza na wstążce. Następnie wybierz plik konstrukcji blachowej i ustaw odpowiednie opcje w oknie dialogowym Widok rysunkowy.

Dla części konstrukcji blachowej lub części iPart można utworzyć dwa typy widoków rysunku: widok modelu zagiętego i widok rozwinięcia blachy. Opcja Rozwinięcie blachy jest dostępna tylko wówczas, jeśli w pliku źródłowym istnieje rozwinięcie blachy.

Uwaga: Opisy konstrukcji blachowej można tworzyć tylko w widokach rysunkowych rozwinięcia blachy.

Uwagi (części iPart konstrukcji blachowej):

• Podczas tworzenia widoku rysunkowego dla części iPart konstrukcji blachowej można wybrać bezpośrednio element iPart na karcie Stan modelu znajdującej się oknie dialogowym Widok rysunkowy.
• Jeśli rozwinięcie blachy jest dostępne w pliku elementu iPart, opcja Rozwinięcie blachy jest włączona w oknie dialogowym Widok rysunkowy.
• Aby uaktualnić nieaktualny element iPart, wybierz element na karcie Stan modelu znajdującej się w oknie dialogowym Widok rysunkowy.
• Aby utworzyć odniesienie do określonego elementu iPart zamiast do aktywnego elementu generatora w starszym rysunku, edytuj widok rysunkowy i wybierz element na karcie Stan modelu znajdującej się w oknie dialogowym Widok rysunkowy.

Widoki rozbite

Widoki rozbite i inne widoki prezentacji są przygotowywane w oddzielnym pliku zwanym plikiem prezentacji.

Plik prezentacji może zawierać dowolną liczbę widoków zespołu. Widoki prezentacji przygotowuje się z odpowiednią orientacją, widocznością i układem rozbicia. Po dodaniu widoku prezentacji do rysunku, określa się plik prezentacji i widok do użycia.

Splajny na rzutach rysunkowych

Podczas tworzenia widoków rysunków modeli z geometrią splajnu, rzeczywiste krzywe splajnu są używane w rysunku.

Rzeczywista geometria splajnu jest używana wyłącznie dla nowo utworzonych splajnów.