Grapher wejściowy

Umożliwia zdefiniowanie wartości zmieniających się podczas symulacji . Wartości często zmieniają się w czasie, ale siły i momenty mogą również zmieniać się w zależności od innych niezależnych zmiennych. Grapher wejściowy używany jest do zapisywania definicji wartości oraz, jeśli później zajdzie taka potrzeba, do ponownego ich wykorzystania.

Uwaga: W przypadku graphera wejściowego polecenie Cofnij jest niedostępne. Co więcej, takie parametry graphera wejściowego, jak Ruch części dynamicznej oraz parametry graphera wyjściowego, są niedostępne w oknie dialogowym Parametry.

Dostęp:

Kliknij ikonę zróżnicowanej wielkości w zaznaczonych polach tekstowych. Jeśli ikona nie jest wyświetlana domyślnie w tym miejscu, kliknij przycisk , jeśli znajduje się po prawej stronie pola wprowadzania tekstu i z wyświetlonego menu wybierz opcję Grapher wejściowy.

Grapher wejściowy zawiera kilka części.

• Obszar graphera
• Komendy
• Region wyświetlania
• Współrzędne początkowych i końcowych punktów sektora
• Właściwość wybranego sektora
• Opis sektora poza definicją
• Warunki uwolnienia oraz warunki zastosowania
• Opcje menu kontekstowego

Obszar graphera

położenie kursora

Wyświetla współrzędne X i Y bieżącego położenia kursora. Wartość ta jest wyświetlana powyżej obszaru graphera. Informacje na temat położenia kursora przydatne są podczas umieszczania punktów sektorów krzywej.

krzywa

Wyświetla, w jaki sposób zmienna zależna (wartości umieszczane w polu tekstowym uruchamiającym grapher wejściowy) na osi Y zmienia się względem zmiennej na osi X. Na osi X odwzorowana jest zmienna czasu. W przypadku osi Y zmiennymi są, z wyjątkiem wymuszonego ruchu, siły wewnętrzne i momenty, siły zewnętrzne i momenty oraz sztywność sprężyny. Dla osi X zmienną może być dowolna dostępna zmienna wyjściowa. Krzywa podzielona jest na sektory krzywej, które znajdują się pomiędzy dwoma punktami tworzącymi sektor. Jeśli określony sektor krzywej jest wybrany, zaznaczony jest kolorem żółtym.

Przesuwanie

Aby przesunąć w obszarze graphera, kliknij i przytrzymaj środkowy przycisk myszy lub kółko i przeciągnij, aby przesunąć wykres w żądanym kierunku.

Powiększenie

Aby powiększyć w obszarze graphera, przekręć kółko myszy. Narzędzie powiększenia działa w sposób intuicyjny. Chcąc coś dokładniej obejrzeć, dłoń, w której trzymamy interesujący nas przedmiot, przysuwamy bliżej oczu. Przekręcenie kółka do tyłu powoduje powiększenie obrazu. Natomiast przekręcenie do przodu powoduje pomniejszenie, podobnie jak odsunięcie ręki od oka umożliwia zobaczenie większej części trzymanego w niej przedmiotu.

Uwaga: Podczas powiększania wyświetlana jest oś graphera oraz dostosowywana jest skala, dzięki czemu oznaczenia pozostają czytelne.

Powiększ wszystko

Aby powiększyć wszystko, prawym przyciskiem kliknij obszar graficzny i wybierz polecenie Powiększ wszystko lub kliknij dwukrotnie środkowym przyciskiem myszy.

Okno powiększenia

Kliknięcie lewym przyciskiem definiuje ramkę wokół strefy, która zostanie powiększona. Oprogramowanie zmienia rozmiar krzywej w taki sposób, aby obszar ramki wypełniał obszar graphera.

Uwaga: Kliknięcie przycisku powoduje dostosowanie rozmiaru krzywej do obszaru graphera.

Odniesienie

Odniesienie

Otwiera okno dialogowe Wybierz odniesienie, które umożliwia ustawienie niezależnej zmiennej dla tej krzywej. W oknie dialogowym Wybierz odniesienie wyświetlane są wszystkie zmienne, możliwe do wykorzystania jako zmienne osi X. Dla jednej krzywej należy wybrać tylko jedną zmienną osi X. Czas jest domyślnie zmienną osi X. To pole jest wyłączone podczas definiowania wartości ruchu wymuszonego, ponieważ czas jest jedyną zmienną osi X dla ruchu wymuszonego.

Komendy

	Ponownie umieszcza krzywą w centrum obszaru graphera.
	Usuwa definicję krzywej oraz wszystkie punkty definiujące sektory krzywej.
	Otwiera okno dialogowe Otwórz. Można wczytać definicję krzywej z pliku o rozszerzeniu .cgd.
	Pozwala otworzyć okno dialogowe Zapisz jako. Można zapisać definicję krzywej w pliku o rozszerzeniu .cgd.

Wyświetlanie

Ta grupa pól dostępna jest wyłącznie wtedy, kiedy grapher wejściowy używany jest do zdefiniowania wartości wymuszonego ruchu.

	Wyświetla krzywą położenia względem czasu. Ta krzywa ma kolor czerwony. Ten przycisk jest niedostępny, jeśli położenie jest zmienną sterowaną dla tego wymuszonego ruchu.
	Wyświetla krzywą prędkości względem czasu. Ta krzywa ma kolor zielony. Ten przycisk jest niedostępny, jeśli prędkość jest zmienną sterowaną dla tego wymuszonego ruchu.
	Wyświetla krzywą przyspieszenia względem czasu. Ta krzywa ma kolor niebieski. Ten przycisk jest niedostępny, jeśli przyspieszenie jest zmienną sterowaną dla tego wymuszonego ruchu.

Początkowe i końcowe punkty sektora

Ta grupa pól wyświetlana jest w przypadku, gdy wybrany sektor krzywej jest aktywny. Funkcja ta pozwala wyświetlać i edytować precyzyjne współrzędne początkowych i końcowych punktów.

Uwaga: Punkty na krzywej zaznaczone są kolorem czerwonym, jeśli są wybrane, a niebieskim, jeśli nie są wybrane.

Punkt początkowy X1	Umożliwia edycję współrzędnej X punktu początkowego wybranego sektora.
Punkt początkowy Y1	Umożliwia edycję współrzędnej Y punktu początkowego wybranego sektora.
Punkt końcowy X2	Umożliwia edycję współrzędnej X punktu końcowego wybranego sektora.
Punkt końcowy Y2	Umożliwia edycję współrzędnej Y punktu końcowego wybranego sektora.

Właściwość wybranego sektora

Ta grupa pól wyświetlana jest w przypadku, gdy wybrany sektor krzywej jest aktywny. Funkcja ta umożliwia zdefiniowanie właściwości krzywej wybranego sektora.

Uwaga: Wybrany sektor krzywej zaznaczony jest kolorem żółtym.

Aktywny	Oznacza, że ten sektor nie zawiera żadnych warunków. Wprowadzona tutaj definicja krzywej jest zawsze aktywna.
Swobodne	Oznacza, że ten sektor nie zawiera żadnych zdefiniowanych wartości. Jest to sposób na uwolnienie stopnia swobody w przypadku prawa dotyczącego ruchu wymuszonego.
Warunek	Oznacza, że wybrana definicja tego sektora powiązana jest z co najmniej jednym warunkiem. W przypadku siły jest ona stosowana, gdy warunek jest sprawdzony. W przypadku wymuszonego ruchu stopień swobody jest uwalniany, gdy warunek zostaje spełniony.
	Edytuje warunki zastosowania. Otwiera okno dialogowe Warunki zastosowania i edytuje warunki, jeśli wybrany sektor jest wolny lub posiada zdefiniowany kształt.
	Uaktywnia poprzedni sektor.
	Uaktywnia następny sektor.
Lista dostępnych praw	Wyświetla listę różnych praw, które można wykorzystać pojedynczo lub w połączeniu, w celu zdefiniowania krzywej znajdującej się w sektorze. Do wyboru są następujące prawa: Rampa liniowa Rampa sześcienna Cykloida Sinus Wielomian Harmoniczny Zmodyfikowany sinus Zmodyfikowany trapez Splajn Wzór Strzałka znajdująca się po prawej stronie pola umożliwia wyświetlenie menu zawierającego listę dostępnych praw. Uwaga: Prawo wzoru jest niedostępne w przypadku wymuszonego ruchu.
	Umożliwia zamianę prawa znajdującego się w oknie z listą praw sektora na prawo wyświetlone w oknie z listą dostępnych praw.
Lista praw sektora	Zawiera listę praw definiujących krzywą w wybranym sektorze.
	Umożliwia dodanie prawa wybranego z okna z listą dostępnych praw do okna z listą praw sektora.
	Umożliwia usunięcie prawa wyświetlonego w oknie z listą praw sektora. Dostęp do menu można uzyskać za pomocą strzałki znajdującej się po prawej stronie okna z listą praw sektora. Wybierz prawo, które ma być usunięte.
Inne pola w oknie dialogowym grapher wejściowy zmieniają się w zależności od prawa wyświetlonego w oknie z listą praw sektora.
Nachylenie	Umożliwia ustawienie nachylenia krzywej w wybranym sektorze. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone są prawa Rampa liniowa, Rampa sześcienna, Cykloida, Harmoniczna, Zmodyfikowany sinus lub Zmodyfikowany trapez.
Amplituda	Pozwala ustawić amplitudę krzywej oscylacyjnej w wybranym sektorze. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Sinus.
Częstotliwość	Pozwala ustawić częstotliwość krzywej oscylacyjnej w wybranym sektorze. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Sinus.
Faza	Pozwala ustawić fazę krzywej oscylacyjnej w wybranym sektorze. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Sinus.
Interpolacja metodą najmniejszych kwadratów	Te pola są dostępne, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Wielomian. Dostępne są dwie metody określania wartości: Metoda 1: Określenie wartości współczynników Należy wprowadzić wartości a0, a1, a2, a3, a4, a5. Metoda 2: Importowanie pliku tekstowego Przycisk pozwala otworzyć okno dialogowe Otwórz, które umożliwia import pliku definiującego wielomian. Opcja Stopień pozwala ustawić stopień wielomianu dla krzywej znajdującej się w wybranym sektorze. Przycisk pozwala obliczyć stałą wartość oraz wartości przy pierwszych pięciu stopniach tego wielomianu. Czynniki a0, a1, a2, a3, a4, a5 pozwalają wyświetlić stałą wartość oraz wartości przy pierwszych pięciu stopniach tego wielomianu. Jeśli zachodzi taka potrzeba, te wartości mogą być edytowane. Plik tekstowy powinien mieć następujący format: //komentarz - komentarze są opcjonalne. xl yl - lista punktów dowolnej liczności. ... - jeden punkt dla każdego wiersza lub linii. xn yn
	Pozwala wyświetlić okno dialogowe Otwórz, które umożliwia import pliku .txt definiującego splajn. Ta opcja umożliwia szybkie odtworzenie sektora krzywej zdefiniowanego podczas poprzedniej sesji symulacji dynamicznej. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Splajn. Plik tekstowy splajnu wymaga szczególnej definicji tekstu odpowiadającej poniższym wymaganiom: Uwaga: Nie można dodać innych praw do sektora zdefiniowanego przez splajn. Jeśli prawo sektora zostanie zastąpione splajnem, to początkowe i końcowe nachylenia są automatycznie zbierane z poprzedniego i kolejnego sektora; można je jednak zmodyfikować później. Aby używać pliku tekstowego zawierającego punkty styczności, należy zastosować następującą strukturę: // komentarze - można włączyć jeden lub więcej wierszy w pliku. Każdy wiersz musi rozpoczynać się znakami „//”. Wiersze komentarza są opcjonalne, ale są przydatne, ponieważ umożliwiają zanotowanie przeznaczenia splajnu. [Styczne] T1 T2 - określ wartości stycznych dla punktu początkowego (T1) i punktu końcowego (T2) sektora. Te wartości są wyświetlane jako nachylenie „początkowe” i „końcowe” w interfejsie użytkownika. Jeśli nie podano żadnej wartości, przyjmowana jest wartość stycznej na poziomie 0,0 (styczna pozioma). Tak jak w przypadku wierszy komentarza, ten wiersz jest opcjonalny, ale, jak zaznaczono, gdy nie istnieje żadna wartość styczna, należy przyjąć pewne założenia. X 1 Y 1 - lista współrzędnych punktu. Na liście można umieścić dowolną liczbę punktów. Każdy zestaw punktów musi znajdować się w innym wierszu. Przykładowy plik tekstowy: // // Dane wejściowe symulacji - punkty splajnu // Wartość: Moment obrotowy połączenia (N mm) // Odniesienie: Czas s [Styczność] -3,40775 -5,27803 +0.000 +0.000 +4.313 +1.510 +7.954 -9.756 +1.000 +0.000
	Pozwala wyświetlić okno dialogowe Zapisz jako. Zapisz plik .txt definiujący ten splajn. Funkcja ta umożliwia zapisanie sektora krzywej i wykorzystanie go podczas kolejnej sesji symulacji dynamicznej. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Splajn.
Nachylenie początkowe	Umożliwia ustawienie nachylenia początkowego krzywej znajdującej się w wybranym sektorze. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Splajn.
Nachylenie końcowe	Umożliwia ustawienie nachylenia końcowego krzywej znajdującej się w wybranym sektorze. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Splajn.
Tabela punktów	Umożliwia wyświetlenie współrzędnych X i Y każdego punktu w tym splajnie. Ta tabela jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Splajn.
Okno wzoru	Pozwala otworzyć okno umożliwiające wprowadzenie tekstu. Wprowadź szyk krzywej znajdującej się w wybranym sektorze. Ta opcja jest dostępna, jeśli w oknie z listą praw sektora wyświetlone jest prawo Wzór.

Poza definicją

Ta grupa pól jest wyświetlana, jeśli kliknięty zostanie obszar poza całą krzywą. Umożliwia opis części krzywej znajdującej się po lewej stronie pierwszego punktu lub po prawej stronie ostatniego punktu.

Położenie dodatkowego elementu krzywej	Umożliwia ustawienie położenia dodatkowego elementu krzywej.
Warunki uwolnienia	Ta opcja jest dostępna wyłącznie wtedy, kiedy grapher wejściowy używany jest do zdefiniowania wartości wymuszonego ruchu. Określa, że element dodatkowy krzywej jest wolny (bez definicji) pod pewnymi warunkami oraz otwiera okno dialogowe Warunki uwolnienia.
Warunki zastosowania	Ta opcja jest dostępna wtedy, kiedy grapher wejściowy używany jest do zdefiniowania dowolnej wartości z wyłączeniem wymuszonego ruchu. Określa, że element dodatkowy krzywej posiada wybrany kształt pod pewnymi warunkami oraz otwiera okno dialogowe Warunki zastosowania.
	Pozwala ustawić warunki zastosowania. Określa, że sektor krzywej posiada zdefiniowany kształt pod pewnymi warunkami oraz otwiera okno dialogowe Warunki zastosowania.
Opcje kształtu krzywej	Pozwala określić kształt dodatkowej części krzywej dodanej w przypadku, gdy podczas symulacji zmienna osi Y wykracza poza całą krzywą. Wybierz jeden (i tylko jeden) kształt. Ustawieniem domyślnym jest stała wartość równa wartości Y w punkcie początkowym całej krzywej (po wybraniu dla położenia elementu dodatkowego krzywej opcji Po lewej stronie od pierwszego punktu) lub wartość w ostatnim punkcie (po wybraniu dla położenia elementu dodatkowego krzywej opcji Po prawej stronie od ostatniego punktu).
Wartość stała	Pozwala określić, że kształt elementu dodatkowego krzywej jest wartością stałą, równą wartości w punkcie początkowym całej krzywej (po wybraniu dla położenia elementu dodatkowego krzywej opcji Po lewej stronie od pierwszego punktu) lub wartości w ostatnim punkcie całej krzywej (po wybraniu dla położenia elementu dodatkowego krzywej opcji Po prawej stronie od ostatniego punktu). Jest to ustawienie domyślne.
Nachylenie stałe	Pozwala określić, że kształt elementu dodatkowego krzywej jest linią o nachyleniu stałym, równym nachyleniu krzywej w pierwszym sektorze (po wybraniu dla położenia elementu dodatkowego krzywej opcji Po lewej stronie od pierwszego punktu) lub nachyleniu krzywej w ostatnim sektorze (po wybraniu dla położenia elementu dodatkowego krzywej opcji Po prawej stronie od ostatniego punktu).
Modulo	Pozwala określić, że kształt elementu dodatkowego krzywej odwzorowuje kształt aktualnej krzywej od pierwszego do ostatniego punktu.
Cykliczne	Pozwala określić, że kształt elementu dodatkowego krzywej odwzorowuje kształt aktualnej krzywej od punktu początkowego do ostatniego. Po wybraniu opcji Cykliczne można i należy wybrać punkt początkowy. Ten kształt, zmodyfikowane modulo, jest dostępny wyłącznie w przypadku, jeśli dla położenia elementu dodatkowego krzywej wybrana została opcja Po prawej stronie od ostatniego punktu.
Początek	Pozwala otworzyć okno dialogowe Wybór punku początkowego. Należy określić, który punkt ma być użyty jako początek kształtu cyklicznego. Wybierz tylko jeden punkt. Ten parametr jest dostępny wyłącznie wtedy, kiedy jako kształt elementu dodatkowego krzywej wybrano opcję Cykliczne.
Swobodne	Pozwala określić, że element dodatkowy krzywej jest swobodny (oznacza to, że nie posiada kształtu). Ten kształt jest dostępny wyłącznie wtedy, kiedy dla położenia elementu dodatkowego krzywej wybrana została opcja Po prawej stronie od ostatniego punktu.

Warunki uwolnienia oraz warunki zastosowania

Okna dialogowe Warunki uwolnienia oraz Warunki zastosowania posiadają te same pola:

Zmienna	Umożliwia otwarcie przeglądarki zmiennych. Należy wybrać jeden warunek.
Warunek	Sugeruje listę warunków, takich jak równy, większy lub równy, mniejszy lub równy. Należy wybrać jeden warunek.
Wartość	Pozwala otworzyć okno umożliwiające wprowadzenie tekstu. Ustaw wartość.
	Pozwala dodać wiersz warunku. Jako elementy łączące dwa warunki można wybrać słowa "i" oraz "lub".
	Pozwala otworzyć okno wyboru warunku. Usuń wiersz warunku.
	Pozwala usunąć wybrany wiersz warunku. Aby edytować wiersz warunku, należy go usunąć, zamknąć okno wyboru warunku, a następnie dodać odpowiedni warunek.
	Pozwala zamknąć okno wyboru warunku. Jednakże oprogramowanie nie narzuci wybranych warunków, jeśli nie zostaną zatwierdzone kliknięciem przycisku OK.

Wszystkie powyższe pola określają warunki, pod którymi krzywa jest wolna lub przybiera zdefiniowany kształt.

W przypadku siły jest ona przykładana, gdy warunek zostaje sprawdzony. W przypadku ruchu wymuszonego istnieje warunek swobody. Poziom swobody jest uwolniony, jeśli warunek zostaje sprawdzony.

Opcje menu kontekstowego

Poniżej opisane są opcje, które mogą być widoczne w menu kontekstowym.

Dodaj punkt	Pozwala dodać punkt do krzywej. Ta opcja jest dostępna, jeśli w dowolnym miejscu obszaru graphera (za wyjątkiem punktu) naciśnięty zostanie prawy przycisk myszy.
Siatka	Pozwala wyświetlić siatkę w obszarze diagramu. Ta opcja jest dostępna, jeśli w dowolnym miejscu obszaru graphera naciśnięty zostanie prawy przycisk myszy.
Zablokuj punkt	Uniemożliwia usunięcie lub przesunięcie wybranego punktu. Aby przesunąć jeden punkt na krzywej, bez zmiany położenia dwóch sąsiadujących punktów, należy najpierw zablokować punkty, które mają pozostać na swoim miejscu. Ikona kotwicy wskazuje, że punkt jest zablokowany. Ta opcja jest dostępna, jeśli punkt w obszarze graphera kliknięty zostanie prawym przyciskiem.
Usuń punkt	Pozwala usunąć wybrany punkt. Ta opcja jest dostępna, jeśli punkt w obszarze graphera kliknięty zostanie prawym przyciskiem.
Odblokuj punkt	Umożliwia usunięcie lub przesunięcie wybranego punktu. Ta opcja jest dostępna, jeśli punkt w obszarze graphera kliknięty zostanie prawym przyciskiem.
Powiększ wszystko	Zmienia rozmiar widoku wykresu w taki sposób, że cała krzywa jest widoczna w obszarze wykresu. Aby przesunąć obszar graphera, kliknij i przeciągnij środkowym przyciskiem myszy lub kółkiem. Aby powiększyć lub pomniejszyć, użyj kółka myszy. Aby powiększyć określony obszar, użyj polecenia Okno powiększenia. Aby powiększyć wszystko, kliknij dwukrotnie środkowym przyciskiem myszy.